Γεια σου θεία Λουκία!! Παρακολουθώ πολύ καιρό τώρα τη στήλη σου αλλά ποτέ δεν σου έχω γράψει. Θα ήθελα αν μπορείς να με βοηθήσεις σε ένα θέμα που αντιμετωπίζω.
Είμαι σε σχέση με ένα παιδί (ετών 35) εδώ και 6 και κάτι χρόνια. Εγώ είμαι 29 και μένουμε μαζί τα τελευταία 5 χρόνια. Έχουμε και οι δύο σταθερές δουλειές με αρκετά ικανοποιητικούς μισθούς (στο λέω για να δεις ότι δεν υπάρχει οικονομικό πρόβλημα). Όλα αυτά τα χρόνια τα πράγματα κυλούσαν πολύ όμορφα, βγαίναμε βόλτες, κάναμε ταξίδια, εκδρομές, κάναμε σεξ, σχέδια και όνειρα για το μέλλον. Τα προβλήματα ξεκίνησαν εδώ και 8 περίπου μήνες. Ξαφνικά κόπηκαν όλα! Δεν πηγαίνουμε πουθενά, ούτε βόλτες, ούτε για φαγητό ούτε έστω μια ημερήσια εκδρομή και όλα αυτά επειδή εκείνος λέει ότι βαριέται! Αν βγούμε για κανένα καφέ θα είναι μόνο επειδή εγώ επιμένω. Και για σεξ ούτε λόγος! Ζήτημα στους τόσους μήνες να έχει γίνει 5-6 φορές και αυτό πάλι μόνο μετά από δική μου προτροπή! Εγώ έχω όρεξη για ζωή, για ταξίδια, για έρωτα και εκείνος το μόνο που λέει συνέχεια είναι ότι δεν έχει όρεξη και δεν ξέρει γιατί! Επίσης έχει σταματήσει να μιλάει για το μέλλον κ όταν τον ρωτάω πότε θα προχωρήσουμε τη ζωή μας, αν θα παντρευτούμε, θα κάνουμε παιδιά κλπ (ξαφνικά) μου λέει ότι είναι νωρίς και αλλάζει θέμα! Όταν τον ρώτησα αν θέλει να χωρίσουμε μου είπε με σιγουριά πως όχι κ ότι είμαστε πολύ καλά κ θέλει να είμαστε μαζί! Εγώ όμως δεν είμαι καλά, νιώθω ότι είμαι με έναν ξένο άνθρωπο, έχει αλλάξει, είναι απόμακρος κ κάθε φορά που του το λέω μου λέει απλά ότι όλα θα πάνε καλά!
Δεν ξέρω τι του συμβαίνει, ξέρω μόνο ότι τον αγαπάω όσο τη ζωή μου και δεν θέλω να τον χάσω αλλά με την συμπεριφορά του τελευταία με μπερδεύει. Μήπως απλά "του τελείωσε η αγάπη" για μένα και προσπαθεί σιγά σιγά να απομακρυνθεί; Δεν ξέρω τι να κάνω πια... Έχω στεναχωρηθεί, έχω απογοητευτεί, δεν νιώθω καθόλου καλά με την όλη κατάσταση..
Βοήθησε με σε παρακαλώ, δεν ξέρω τι να κάνω, πως να το αντιμετωπίσω, πως να κερδίσω πίσω τη χαμένη μας ζωή; Μήπως απλά έχει τελειώσει κ δεν θέλω να το παραδεχτώ; Μήπως πρέπει να κάνω κ εγώ λίγο πίσω; Μήπως θέλει να φύγει κ όσο εγώ προσπαθώ να σώσω τη σχέση μας τόσο τον δυσκολεύω; ΠΟΝΑΕΙ ΤΕΛΙΚΑ Η ΑΓΑΠΗ! Βοήθησε με να σκεφτώ καθαρά!
Γίνε φίλος της θείας Λουκίας και στο FaceBook
Χρύσα μου, σίγουρα δεν πρέπει να κάνεις πίσω. Τα πράγματα που διεκδικείς είναι τα προαπαιτούμενα προκειμένου να υπάρξει μια υγιής και ικανοποιητική σχέση, αφού διαφορετικά δεν έχει νόημα να είσαι σε σχέση. Συνεπώς πρέπει να δεις -ίσως με μια άλλη προσέγγιση- αν υπάρχει πιθανότητα να αποκατασταθούν τα πράγματα ή όχι κι ανάλογα να πράξεις.
Με βάση αυτά που μου λες ο σύντροφος σου φαίνεται ότι είναι δυστυχισμένος και ίσως σε κατάθλιψη και παράλληλα δεν θέλει να μοιραστεί μαζί σου αυτό που τον βασανίζει. Αν δεν έχει προκύψει κάποια δυσμενής εξέλιξη στην υγεία του, στη δουλειά του ή στην οικογένεια του που δεν σου έχει αποκαλύψει, τότε ο λόγος της δυστυχίας του βρίσκεται ακριβώς στα προσωπικά του μπερδέματα, τα οποία πιθανόν να έχουν να κάνουν με κάποιο τρίτο πρόσωπο.
Σε κάθε περίπτωση, ένας άντρας δεν αλλάζει γνώμη έτσι ξαφνικά, ούτε του "τελειώνει η αγάπη". Αντίθετα, ένας άντρας στα 35 του αρχίζει να σκέφτεται ότι είναι ώρα να κάνει οικογένεια κι όταν έχει μια καλή δουλειά και βρίσκεται σε μια σταθερή και ικανοποιητική σχέση αρχίζει να κινείται σ' αυτή την κατεύθυνση.
Για να μην μακρηγορούμε, πρέπει να μάθεις τι ακριβώς συμβαίνει μέσα στο κεφάλι του και για να το συμβεί αυτό θα πρέπει να τον αντιμετωπίσεις ανοιχτά και στα ίσια.
Πιο συγκεκριμένα πες του ότι δεν σου αρέσει καθόλου όπως εξελίσσεται το πράγμα μεταξύ σας, ότι είναι ξεκάθαρο ότι εκείνος δεν περνάει καλά και γι' αυτό τον λόγο ούτε κι εσύ περνάς καλά και είσαι εντελώς μπερδεμένη γιατί δεν καταλαβαίνεις τι γίνεται και θέλεις να σου το εξηγήσει χωρίς να κρύβεται πίσω από το δάχτυλο του. Στη συνέχεια, ρώτα τον αν σου κρύβει κάτι για την υγεία του, τη δουλειά του ή την οικογένεια του κι αν απαντήσει αρνητικά, ρώτα τον τι άλλο έχει αλλάξει τους τελευταίους οκτώ μήνες.
Αν και πάλι η απάντηση που θα πάρεις είναι αρνητική ή αόριστη, δεν έχεις άλλη επιλογή από το να του πεις ότι πιστεύεις πως πρέπει να κάνετε ένα διάλειμμα για να σκεφτείτε και οι δύο πού βρισκόσαστε και τι θέλετε από εδώ και πέρα στη ζωή σας και ο ένας από τον άλλον.
Βλέπεις, μπορεί για σένα να ήταν ξεκάθαρο τι θα ήθελες να συμβεί αν ο σύντροφος σου συνέχιζε να είναι όπως πριν, αν όμως ήξερες πως τα πράγματα δεν πρόκειται να γίνουν ποτέ όπως ήταν πριν, δεν είμαι τόσο σίγουρη ότι θα συνέχιζες να θέλεις να είσαι μαζί του.
Με αφορμή αυτό να πούμε ότι όταν ένα ζευγάρι δεν εξελίσσεται ανάλογα με τις συναισθηματικές ανάγκες των μελών του, είναι επόμενο η σχέση να γίνεται ανεπαρκής και τελικά να διαλύεται.
Αυτό δεν σημαίνει ότι η δική σου σχέση είναι καταδικασμένη να διαλυθεί, αλλά σίγουρα δεν μπορεί να συνεχιστεί κάτω από τις συνθήκες που μου περιγράφεις και εξίσου σίγουρα θα πρέπει να υπάρξει κάποια εξέλιξη μετά από τόσα χρόνια που είσαστε μαζί. Τώρα το προς τα πού θα εξελιχθεί δεν εξαρτάται μόνο από σένα κι από τις προσπάθειες σου, αλλά και από τις προσπάθειες του "παιδιού", το οποίο οφείλω να σου θυμίσω ότι δεν είναι παιδί αλλά ολόκληρος άντρας ο οποίος οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες του απέναντι σου αλλά και απέναντι στον εαυτό του.
