Αν νομίζατε ότι η εφηβεία είναι δύσκολη ηλικία, τι να πει κι ο 15χρονος Τόμας που πέρα από τη δύσκολη εγκυμοσύνη της μητέρας του και τις συχνές μετακινήσεις λόγω του στρατιωτικού πατέρα του, έχει να αντιμετωπίσει την απρόβλεπτη και ενίοτε ντροπιαστική συμπεριφορά του αυτιστικού αδελφού του; Χωρίς να καταδιώκεται από τις συνήθεις υπερβολές που συχνά χαρακτηρίζουν τα κινηματογραφικά πορτρέτα ατόμων με ειδικές ανάγκες ούτε να θεωρεί υποχρέωσή του να βυθιστεί σε αβύσσους μιζέριας ή ζαχαρωμένης αναληθοφάνειας, το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Ντάουν ισορροπεί με άνεση ανάμεσα στη ρεαλιστική απεικόνιση ενός καθημερινού Γολγοθά και στην αμέριστη αισιοδοξία, ανάμεσα στη σκληρή πραγματικότητα και έναν ανενδοίαστο αλλά απόλυτα φυσικό ρομαντισμό, λουσμένο στο φως του αυστραλέζικου καλοκαιριού.

Βασισμένη στα προσωπικά της βιώματα δίπλα σε δύο αυτιστικά αδέλφια και με τη συνδρομή ενός άψογου καστ, η Ντάουν περιγράφει με απόλυτη πειστικότητα τα ανάμεικτα και συχνά αντιφατικά συναισθήματα του νεαρού πρωταγωνιστή. Το αποτέλεσμα είναι η πιο ευχάριστη έκπληξη που μας χάρισε το αυστραλέζικο σινεμά τα τελευταία χρόνια, ένας διακριτικός κινηματογραφικός άθλος που αποφεύγει τις μελοδραματικές νότες αλλά διατηρηθεί ατόφια τη συγκινητική του δράση.

Θανάσης Πατσαβός