Όταν η στρατιωτικός σύζυγός του χάνει τη ζωή της στο Ιράκ, ο Στάνλεϊ έρχεται αντιμέτωπος με δύο δύσκολες αποστολές. Να έρθει σε ρήξη με τον πατριωτισμό του, όντας πρώην ευσυνείδητος στρατιωτικός ο ίδιος, που έφτασε μάλιστα στο σημείο να αποκρύψει την μυωπία του για να καταταγεί, και να αποκαλύψει το τραγικό γεγονός στις δύο μικρές του κόρες. Μουδιασμένος, αποφασίζει αντί αυτού να τις πάει εκδρομή σε δημοφιλές, αλλά απομακρυσμένο λούνα παρκ, προκειμένου να κερδίσει χρόνο.

Η κινηματογραφική συνειδητοποίηση μιας Αμερικής που τρώει τα παιδιά της συνεχίζεται εδώ με έναν τρόπο αρκετά παρόμοιο με την «Κοιλάδα Του Ηλά», παίρνοντας τη μορφή μιας μικρότερης κλίμακας τραγωδίας δωματίου (έστω και σε εκδοχή road movie). Δυστυχώς όμως, όπως ακριβώς ο Στάνλεϊ αρνείται την πραγματικότητα λες και υπάρχει περίπτωση να αλλάξει αν την αγνοήσει, έτσι και η ταινία πασχίζει να ξεπεράσει τη σχηματική δραματουργία της, υπερτονίζοντας μια επιφανειακή αίσθηση απώλειας και δυσφορίας με περιττές ευρυγώνιες λήψεις ή στην περίπτωση του Τζον Κιούζακ, με ερμηνεία και εξωτερική εμφάνιση στα πρότυπα του τόσο δημοφιλούς, οσκαρικού «τσαλακώματος» εικόνας.

Θανάσης Πατσαβός