Ενα επιτυχημένο μπεστ σέλερ του Αφγανού Χαλέντ Χοσεϊνί, ένας επιτυχημένος σεναριογράφος (ο Ντέιβιντ Μπενίοφ της «25ης Ωρας»), ένας επιτυχημένος σκηνοθέτης (ο Μάρκ Φόρστερ του «Χορού Των Τεράτων» και του «Ψάχνοντας τη Χώρα του Ποτέ») και μια αποτυχημένη ταινία που άρχισε την καριέρα της γεμάτη οσκαρικές ελπίδες και κατέληξε στην πλήξη.
Κινούμενος ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν, ο Φόρστερ επιχειρεί να αντιπαραβάλει το Αφγανιστάν της παιδικής αθωότητας με τη φρίκη των Ταλιμπάν. Ο κεντρικός ήρωας είχε ζήσει την πρώτη εποχή ως παιδί, όταν με τους φίλους του έστηναν αγώνες με χαρταετούς. Είχε ζήσει όμως και την υποψία της επερχόμενης φρίκης, αφήνοντας αβοήθητο έναν φίλο του να βιασθεί από μια παρέα μεγαλύτερων παιδιών. Η ενοχή για τη δειλία του τον ακολουθεί στην Αμερική, όπου καταφεύγει με τον πατέρα του όταν εισβάλουν οι Ρώσοι, ενώ η ευκαιρία για λύτρωση τού δίνεται όταν μαθαίνει ότι ο γιος του παιδικού του φίλου κινδυνεύει κάπου στο Αφγανιστάν.
Η επιστροφή στην πατρίδα αποκαλύπτει μια διαφορετική ταινία, εξίσου πληκτική με την πρώτη. Ο αργός ρυθμός, οι φλύαρες σκηνές και οι ηρωικές εκρήξεις περιπλέκουν ακόμη περισσότερο την ήδη μπερδεμένη πλοκή. Τίποτα δεν είναι πια ικανό να σώσει την ταινία. Ούτε η παιδική νοσταλγία, ούτε η εξωτική ατμόσφαιρα, ούτε η πολιτική καταγγελία, ούτε η υποψήφια για Οσκαρ μουσική του Αλμπέρτο Ιγκλέσιας.
Ορέστης Ανδρεαδάκης
