H υποκρισία της κοινωνίας της αφθονίας και η κατάρρευση του αμερικανικού ονείρου μπαίνει στο στόχαστρο αυτής της γλυκόπικρης κομεντί, που στέκεται αξιοπρεπώς ανάμεσα στις αναρίθμητες ταινίες του είδους, με φόντο την αμερικανική suburbia της δεκαετίας του '70. Εκεί, ο νεαρός Σκοτ (Κίραν Κάλκιν) ζει προστατευμένος στην φαινομενικά τέλεια οικογένειά του και το μόνο που μοιάζει να απειλεί την ευμάρεια του σπιτιού είναι η νόσος Λάιμ, που έχει μόλις κάνει την εμφάνισή της στα προάστια. Η σπάνια αυτή ασθένεια είναι εκφυλιστική, μη ιάσιμη και μεταδίδεται μέσω τσιμπουριών, γι'αυτό και απαντάται πιο συχνά σε τόπους εξοχικούς. Γρήγορα, ωστόσο, ο Σκοτ θα καταλάβει ότι η αρρώστια που κατατρώει τον γείτονά του και πατέρα της κοπέλας με την οποία είναι ερωτευμένος, είναι το μικρότερο από τα προβλήματα που χρειάζεται να αντιμετωπίσει.

Με τον εργασιομανή πατέρα (Αλεκ Μπόλντουιν) και την υπερπροστατευτική μητέρα του στα πρόθυρα του διαζυγίου, τον αδερφό του να κατατάσσεται στον αμερικανικό στρατό και τη συνομίληκή του γειτόνισα να ανταποκρίνεται στον έως τότε ανεκπλήρωτο έρωτά του, ο Σκοτ αναγκάζεται να περάσει στην ενηλικίωση λίγο πιο απότομα απ'όσο φανταζόταν. Την ίδια στιγμή, μια Αμερική που αλλάζει μέρα με τη μέρα, δείχνει το υποκριτικό της πρόσωπο μέσα από ψεύτικες σχέσεις και ταξικές διαφορές, δηλητηριάζοντας την κατασκευασμένη ευημερία, όπως το τσιμπούρι με τη νόσο του Λάιμ όσους προσβάλλει. Σύσσωμο το καστ δίνει μαθήματα υποκριτικής, ο Μάρτιν Σκορσέζε συμμετέχει στην παραγωγή και η ταινία τιμήθηκε με το βραβείο FIPRESCI στο Φεστιβάλ του Τορόντο ενώ για πρώτη φορά προβλήθηκε στην Ελλάδα στις Νύχτες Πρεμιέρας.

Φαίδρα Βόκαλη