Αφότου οι «Ιστορίες από το Τέλος του Κόσμου» λίγο έλειψε να σημάνουν το τέλος της καριέρας του, ο δημιουργός του «Donnie Darko» προσγειώνεται με το «Κουτί» σε πιο βατά μονοπάτια.

Το ντεμπούτο σου έχει ανακηρυχτεί νούμερο ένα cult ταινία της δεκαετίας που πέρασε. Η δεύτερη ταινία σου μετατράπηκε σε φεστιβαλικό σκάνδαλο στέλνοντας το κοινό των Καννών για check up προκειμένου να διαπιστώσει αν έπαθε εγκεφαλικό κατά τη διάρκεια της προβολής ή αν μόλις είδε το πιο ασυνάρτητο φιλμ της ζωής του (παρεπιπτόντως ισχύει το δεύτερο!).Τι κάνεις λοιπόν για να πείσεις παραγωγούς, κριτικούς και κοινό ότι αξίζεις μια ακόμα ευκαιρία;

Στη δύσκολη αυτή στιγμή της καριέρας του ο Ρίτσαρντ Κέλι αποφάσισε να επιστρέψει στο παρελθόν με μια παλιομοδίτικη ταινία επιστημονικής φαντασίας, όπου η πραγματική απειλή προέρχεται όχι από το έξω διάστημα αλλά από τα έγκατα της ανθρώπινης ψυχής. Κατέφυγε λοιπόν σε ένα διήγημα του Ρίτσαρντ Μάθεσον, το οποίο διόλου τυχαία είχε παλαιότερα διασκευαστεί για τις ανάγκες ενός επεισοδίου της κλασικής «Ζώνης του Λυκόφωτος»: ένας μυστηριώδης πλασιέ δίνει σε ένα ζευγάρι την ευκαιρία να αποκτήσει ένα εκατομμύριο δολάρια με το πάτημα ενός κουμπιού και το... μικρό τίμημα ότι κάπου αλλού ένας άγνωστος συνάνθρωπός τους θα πεθάνει την ίδια στιγμή.

Το φόντο είναι άψογα ρετρό και το σχόλιο για την ηθική κατάπτωση του ανθρώπινου είδους διαχρονικό, δεν καταλήγει όμως σε κάτι πιο βαθυστόχαστο από το απλοϊκό τσιτάτο «είμαστε άξιοι της μοίρας μας». Ακόμα κι έτσι, πρόκειται για σπάνια περίπτωση σοφιστικέ sci-fi, με σασπένς, γνήσιο δράμα στα πρόσωπα των πρωταγωνιστών και μια Κάμερον Ντίαζ πιο ανθρώπινη από ποτέ. Δεν είναι και λίγα για μια νέα αρχή.

Θανάσης Πατσαβός