Στη διάρκεια του masterclass σκηνοθεσίας που έγινε την περασμένη Παρασκευή, στο πλαίσιο του φεστιβάλ ψηφιακών ταινιών Public Digital Festival, είπε μια ωμή αλήθεια: «Το πρώτο πράγμα που κάνουν τα κράτη είναι να κόβουν λεφτά από τον πολιτισμό. Τα μόνα ουσιώδη στοιχεία σε μια κοινωνία είναι η παιδεία και ο πολιτισμός. Στις μέρες μας επικρατεί ένας οικονομικός φασισμός. Αν δεν αλλάξει αυτό, η επόμενη κρίση θα είναι χειρότερη από την τωρινή».

Ωστόσο, κατά την άποψη του πολυβραβευμένου σκηνοθέτη, η κρίση μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης και αφορμή για τη δημιουργία αξιόλογων ταινιών.

Χρειάζεται όμως δουλειά κι όχι μόνο έμπνευση. Γιατί, όπως είπε, συμφωνώντας με τον Ζαν Κοκτό, «η σκηνοθεσία συνίσταται κατά 80% σε δουλειά και 20% σε ταλέντο».

«Ο σκηνοθέτης», συνέχισε, «είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού στον κινηματογράφο, είναι ένας είδος ενορχηστρωτή, ενώ το σενάριο αποτελεί την πρώτη ύλη για την επιτυχία της ταινίας».

Ο Γαβράς έβαλε τα πράγματα στη θέση ως προς την πολυπόθητη επιτυχία μιας ταινίας. «Ολες οι ταινίες», ανέφερε, «δεν χρειάζεται να πηγαίνουν καλά. Είναι σαν τα βιβλία. Ορισμένα μπορεί να απευθύνονται σε λίγους».

Η πολιτική διάσταση των ταινιών του Γαβρά είναι γνωστή σε όλους. Ομως πολιτική διάσταση υπάρχει σε όλα τα φιλμ, επιμένει ο σκηνοθέτης του «Ζ»: «Ολες οι ταινίες έχουν πολιτικό περιεχόμενο, καθώς αντανακλούν την πολιτική και τη φιλοσοφία των δημιουργών τους. Ενα θέαμα που πάει τόσος κόσμος να το δει, δεν γίνεται να είναι απολίτικο».

Αναφερόμενος στη σχέση του με το Χόλιγουντ, παραδέχτηκε ότι τον φοβίζει: «Είναι η κόλαση και ο παράδεισος μαζί».

Οσο για τα Οσκαρ, αυτά «δεν είναι και τόσο σοβαρή υπόθεση, αφού μεγάλοι σκηνοθέτες, όπως ο Τσάρλι Τσάπλιν, δεν βραβεύτηκαν ποτέ».