Άλλη μια ταινία για τις ανθρώπινες επαφές με εξωγήινα όντα που χτίζεται γύρω από την υποτιθέμενη αληθοφάνεια των γεγονότων- μα πόσες έχουν γυριστεί πια! Το σενάριο, που μόνο τυπικά παρουσιάζει ενδιαφέρον, έχει τόσα πολλά διαφορετικά στοιχεία που σε οδηγεί σε συνεχή χασμουρητά. Σα να ήθελαν να τα χωρέσουν όλα σε δύο ώρες: τον τρόμο και το ψυχολογικό θρίλερ, το ντοκιμαντέρ και το αρχειακό υλικό.

Στην πρώτη σκηνή εμφανίζεται η Μίλα Γιόβοβιτς μας ενημερώνει ότι η ίδια θα ερμηνεύσει τη ψυχολόγο Αμπιγκέηλ Τάιλερ στις δραματοποιημένες σκηνές και μας προειδοποιεί ότι κάποιες από αυτές τις σκηνές είναι αρκετά ενοχλητικές. Έτσι ο θεατής βρίσκεται άθελα του κάτω από τη επήρεια της αλήθειας των γεγονότων. Από κει και πέρα - όπως μας ενημερώνει πάλι η ηθοποιός - η ταινία παραθέτει τα γεγονότα και αφήνει τους θεατές να βγάλουν στο τέλος τα δικά τους συμπεράσματα. Καθόλου πρωτότυπο θα λέγαμε.

Κι αν διερωτάστε για τον τίτλο (που ανεβάζει την διαβάθμιση των «επαφών» στο τέσσερα) ιδού η απάντηση: υπάρχει λέει ένας κατάλογος βάσει του οποίου οι επαφές των ανθρώπων με UFO κατανέμονται σε τέσσερις τύπους. Η πρώτη είναι η οπτική επαφή, η δεύτερη αν έχεις τεκμήρια ότι είχες οπτική επαφή και η τρίτη (όπως στην ταινία του Σπίλμπεργκ) όταν η αυτή είναι πραγματική. Στην τέταρτη - και δυσκολότερη κατηγορία- υπάγονται οι περιπτώσεις των απαγωγών. Για τις κινηματογραφικές επαφές, δυστυχώς, δεν αναφέρεται τίποτα.