Η αφήγηση της ταινίας για τη ζωή του Χέκτορ Λαβό βασίζεται στα φλάσμπακ της γυναίκας του (Λόπεζ). Αν και αυτό στην αρχή μοιάζει με ένα χαριτωμένο σκηνοθετικό τρικ, στο τέλος κουράζει. Το φιλμ του Λεόν Ιτσάσο περιορίζεται υπερβολικά στην παρουσίαση του Λαβό ως ναρκομανή και στην «πληθωρική» ερμηνεία της Λόπεζ, η οποία ουσιαστικά μετατρέπεται σε πρωταγωνίστρια.
Παρ’ όλα αυτά η ταινία «ακούγεται» ευχάριστα, πραγματοποιώντας μια μεγάλη επισκόπηση της δισκογραφίας του Χέκτορ Λαβό. Επίσης, η σκοτεινή ατμόσφαιρα της Νέας Υόρκης και οι «βαριές» λάτιν προφορές των πρωταγωνιστών μεταδίδουν μια εξωτική ομορφιά στο φιλμ. Το «El Cantante» προτείνεται ανεπιφύλακτα στους λάτρεις της λάτιν μουσικής, όχι τόσο για την κινηματογραφική του αξία, άλλα ως ένα μακράς διάρκειας βιντεοκλίπ με ξέφρενους λάτιν ρυθμούς.
ΓΙΑΓΚΟΣ ΑΝΤΙΟΧΟΣ
