Ο Γκαντ Ελμαλέ έχει κάτι από την υποκριτική κράση των πρώτων κωμικών του βωβού: όσο το σώμα του επιδίδεται σε gags σωματικής φάρσας, το εκφραστικό του πρόσωπο παραμένει ακίνητο, με μάτια που εκφράζουν μία αβάσταχτη χαρμολύπη. Στη δραματική αυτή κομεντί ερμηνεύει τον ρεσεψιονίστα, μπάρμαν και γενικώς παιδί για όλες τις δουλειές σ’ ένα πανάκριβο ξενοδοχείο της Κυανής Ακτής. Μία σειρά συμπτώσεων τον παρουσιάζουν στην χρυσοθήρα Ιρέν (Οντρέ Τοτού) ως πάμπλουτο πελάτη, ο οποίος έχει τα κλειδιά της βασιλικής σουίτας στην οποία περνούν το βράδυ μαζί.

Ανατροπές, εξομολογήσεις, αποχαιρετισμοί και το αδίστακτο call girl αναχωρεί για Νίκαια προς αναζήτηση του επόμενου sugar daddy που θα μπορεί να καλύψει την προκλητικά σπάταλη ζωή της. Ο ερωτοχτυπημένος ξενοδοχοϋπάλληλος ακολουθεί σαν κουτάβι και εκείνη τον πετάει στο δρόμο. Για να τον μαζέψει μία πλούσια κυρία και να του προσφέρει το δικό της αδαμάντινο κολάρο.

Ο Σαλβαντορί καταφέρνει να στήσει ένα θέμα -που στα χέρια ενός Αμερικάνου θα καταναλωνόταν ως ροζ τσιχλόφουσκα- με μία αξιοπρόσεχτη σοβαρότητα, στιγμές σκοτεινιάς, θλίψης, ωμής ειλικρίνειας. Τόσο στην κατεύθυνση των ηθοποιών, στο χειρισμό του σεναρίου, όσο και στην κινηματογράφηση αυτού του υβριστικά πάμπλουτου κόσμου, ο σκηνοθέτης είναι προσηλωμένος στο θέμα του: η αγάπη μπορεί να μην αγοράζεται, αλλά η ανάγκη να αγαπηθούμε και πουλιέται κι αγοράζεται.

ΠΟΛΥ ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ