Πανδημία

14.10.2009
Ένας θανατηφόρος ιός εξαπλώνεται με ταχύτατους ρυθμούς στον πλανήτη, όπως και η ανασφάλεια των πολιτών που δεν ξέρουν τι μέλλει γενέσθαι. Τέσσερις νέοι προσπαθούν για την σωτηρία τους και αποφασίζουν να καταφύγουν σε μια ουτοπική παραλία στον Κόλπο του Μεξικού, περιμένοντας να επιβιώσουν της πανδημίας.

Αποφεύγοντας τις συνήθεις υπερβίαιες εκρήξεις αίματος ως ευκολίας, στις οποίες μας έχει συνηθίσει ο εκφυλισμένος κινηματογραφικός τρόμος των '00s, το road movie θρίλερ των αδερφών Πάστορ θα προσφέρει μια ασυνήθιστη ατμόσφαιρα σε όσους λίγους αντιληφθούν την παρουσία του. Ολοκληρωμένο εδώ και χρόνια και κλειδωμένα στα υπόγεια της Paramount Vantage που το έβγαλε κακήν-κακώς στις αίθουσες λίγο πριν βάλει η ίδια λουκέτο, αυτό το "28 Μέρες Μετά" λογικής θρίλερ επιχειρεί να πει δυο πράγματα για τον άνθρωπο και για την κοινωνία, αποφεύγοντας τα φτηνά τρομάγματα και εστιάζοντας στον τρόμο που έχει ως πηγή εμάς τους ίδιους. Αυτό που δυστυχώς δεν αποφεύγει είναι η προβλεψιμότητα, καθώς εξαντλείται από ιδέες σχεδόν με το ξεκίνημά του, έχοντας ξεμείνει εντελώς από καύσιμα μέχρι να συρθεί στο τέρμα. Όμως οι προθέσεις εκτιμούνται, και ο Κρις Πάιν στον πρωταγωνιστικό (προ-"Σταρ Τρεκ") ρόλο δείνει πρώιμα δείγματα ικανού leading man. Και τo μόνο σίγουρο είναι οτι έχουμε δει αμέτρητες ταινίες που θα άξιζαν πολύ περισσότερο το σκοτάδι που έφαγε την "Πανδημία".


ΘΟΔΩΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ