Από τη Λήδα Γαλανού
H Σιένα Μίλερ γεννήθηκε δέκα χρόνια μετά το θάνατο της Ιντι Σέτζγουικ. Η συνάντησή τους ήταν αναπόφευκτη. Το ραντεβού τους στο «Factory Girl», την ταινία για τη ζωή της Σέτζγουικ, αποδεικνύει περίτρανα ότι η Σιένα Μίλερ ήρθε για να μείνει. Κι ακόμα καθαρότερα, ότι οι καιροί έχουν αλλάξει: τα «δεκαπέντε λεπτά διασημότητας» πωλούνται εύκολα για μια ασφάλεια ζωής.
Οχι, δεν πρόκειται για άλλο ένα βιογραφικό πορτρέτο της Σιένα Μίλερ. Η λαμπερή πορεία του μοντέλου/ηθοποιού ως την ταινία «Factory Girl» είναι εν πολλοίς γνωστή. Αυτό που γεννιέται, ωστόσο, από τη συνάντηση της Σιένα Μίλερ με την Ιντι Σέτζγουικ, είναι πολύ πιο συγκλονιστικό από το βιογραφικό σημείωμα της κάθε σταρ ξεχωριστά. Οι δύο γυναίκες συνδέονται με άπειρες ομοιότητες και διαφοροποιούνται ξεκάθαρα επειδή έζησαν σε διαφορετικές εποχές.
Και οι δύο γεννήθηκαν από εύπορες οικογένειες - ο τραπεζίτης πατέρας και η καλλιτεχνίζουσα μητέρα της Σιένα τη σύστησαν, την προώθησαν. Οι αριστοκράτες γονείς της Ιντι της κληροδότησαν τη μανιοκατάθλιψή τους, χρησιμοποιώντας ως λύση για οποιοδήποτε πρόβλημα τα ηλεκτροσόκ. Και οι δύο ακολούθησαν καριέρα μοντέλου, αποσκοπώντας στο να γίνουν ηθοποιοί. Η Σέτζγουικ μετέφερε τη λάμψη και το joie de vivre της στα φιλμ του Αντι Γουόρχολ, κοίταζε το φακό με τα τεράστια, μακιγιαρισμένα μάτια της κι έγραψε ασυνείδητα πολιτισμική ιστορία. Η Μίλερ ακολούθησε όλα τα σωστά βήματα: έπαιξε σε σποτ της Coca Cola και φωτογραφήθηκε για την Prada και το ημερολόγιο της Pirelli. Κατέκτησε τα αγόρια στο «Τhe Ride» και τις ενήλικες γυναίκες στο «Αlfie». Κράτησε τα φώτα της δημοσιότητας πάνω της, καταφέρνοντας να μη λυγίσει από το πιεστικό βάρος τους.
Η μία δεν είναι πιο ικανή από την άλλη, πιο όμορφη ή πιο μαγνητική. Αυτό που τις διαφοροποιεί είναι οι δεκαετίες στις οποίες έλαμψαν. Ενα πράγμα που έχει εκλείψει στα χρόνια μας είναι η αυτοκαταστροφή -διαγράφηκε από το λεξιλόγιό μας μαζί με τα κορεσμένα λίπη. Εάν η Σιένα χωρίσει από τον Τζουντ Λο, ο Τύπος θα της συμπαρασταθεί. Εάν βυθιστεί στα ναρκωτικά, η αποτοξίνωσή της θα πληρωθεί δημοσία δαπάνη. Η Ιντι έζησε στην εποχή που οι ιριδίζουσες φούσκες κρατούσαν το σχήμα τους για 15 λεπτά κι έπειτα έσκαγαν με κρότο που σκεπαζόταν από την κίνηση της πόλης. Στις μέρες του 60 τα λάθη επιβάλλονταν, δημιουργούσαν θρύλους, τα παραδείγματα προς αποφυγή αποτελούσαν αντικείμενα λατρείας. Η ατίθαση συμπεριφορά της Σιένα είναι τυλιγμένη σε δίχτυ ασφαλείας.
Η Ιντι πέθανε στα 28, έχοντας ήδη διανύσει την ανηφόρα και την κατηφόρα. Τίποτα δεν είναι σωστό ή λάθος. Το ένα είναι τολμηρό και βραχύβιο, το άλλο είναι βαρετό αλλά έχει χρονικά περιθώρια εξέλιξης. Το «Ciao! Μanhattan», ταινία για τη ζωή της Ιντι Σέτζγουικ, βγήκε μετά το θάνατό της σε arthouse κινηματογράφους στην Αμερική και τη Γαλλία. Το «Factory Girl», ταινία καριέρας για τη Σιένα Μίλερ, δεν την έστειλε στην πεντάδα των υποψηφίων για Οσκαρ α γυναικείου ρόλου. Της έδωσε όμως το προνόμιο να θεωρείται ικανή ηθοποιός. Οχι μόνο επειδή κατάφερε να σχηματίσει το αξιοπρεπές πορτρέτο μιας φιγούρας που κινήθηκε στην κόψη του ξυραφιού. Αλλά κυρίως γιατί τη μετέφερε από το θάνατο στη ζωή, την καθάρισε, την ενυδάτωσε και την κατέστησε ασφαλή. Σαν μια αληθινή γυναίκα των 00s.
H έξοδος του «Factory Girl» στις ελληνικές αίθουσες δεν έχει προγραμματιστεί ακόμη.
