Ενα αγόρι βουτά στα άδυτα του υποκόσμου του Νιου Τζέρσεϊ όταν κλέβει ένα όπλο από τον μαφιόζο γείτονά του και βρίσκεται κυνηγημένο από κλέφτες και αστυνόμους.

Υπάρχει ένα πράγμα που σίγουρα πρέπει να αναγνωρίσουμε στον Κράμερ, του οποίου το προηγούμενο πόνημα The Cooler πέρασε απαρατήρητο στη χώρα μας: δείχνει πράγματα που μοιάζουν απαγορευμένα στις περισσότερες mainstream αμερικανικές ταινίες σήμερα. Σαν σε pulp εκδοχή της Αλίκης, βάζει τον Κάμερον Μπράιτ (ο ταλαντούχος πιτσιρίκος της Γέννησης) να περιπλανηθεί σε μια άγρια χώρα θαυμάτων, αντιμέτωπος με δεκάδες καρτουνίστικες φιγούρες κακών, έναν πατριό με είδωλο τον Τζον Γουέιν, Ρώσους και Ιταλούς μαφιόζους, διεφθαρμένους μπάτσους, καλοκάγαθες πόρνες, σαδιστές νταβατζήδες, κι ένα ζευγάρι ανατριχιαστικά καθώς πρέπει παιδεραστών, στο πιο αρρωστημένα απολαυστικό επεισόδιο της ταινίας. Κατά τα άλλα, θα βαρεθείτε να μετράτε πτώματα και σεναριακές απιθανότητες. Αν στο τέλος, αποκαμωμένοι από τη βία, την επίδειξη σκηνοθετικής βιρτουοζιτέ και τους απροκάλυπτους Ταραντινισμούς, αναρωτιέστε τι ήταν αυτό που μόλις είδατε, μην το πολυσκέφτεστε. Η εμπειρία της ταινίας προκαλεί τα βασικά συμπτώματα μιας ξέφρενης βόλτας με ρόλερκοστερ του λούνα παρκ: φέρνει ζαλάδα, αλλά είναι σίγουρα εκτονωτική.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΤΣΑΒΟΣ