Ενας μεγάλος σκηνοθέτης θα φτιάξει ένα αριστοτεχνικό, άρτιο μουσικό ντοκιμαντέρ. Ενας μεγάλος σκηνοθέτης και μεγάλος φαν του μουσικού που καταγράφει θα καταθέσει κάτι άλλο. Μια παλλόμενη καρδιά από χρυσάφι κι έναν μικρό μουσικό θησαυρό, ο οποίος ακολουθεί με συνέπεια το στιλ του καλλιτέχνη. Ο Ντέμι αγαπάει τον Νιλ Γιανγκ και γνώριζε ότι ο Καναδός τραγουδοποιός αντιμετώπισε τη μάχη του με το θάνατο (από ανεύρυσμα στον εγκέφαλο) μέσα από τη μουσική: κυκλοφόρησε το «Ρrairie Wind», ένα άλμπουμ απολογισμού, αφιερωμένο σε όσα του πρόσφερε η ζωή και όχι μία σειρά πικραμένων τραγουδιών. Οταν η περιπέτεια ξεπεράστηκε και ξαναστάθηκε στα πόδια του, συγκέντρωσε την παρέα των πιστών μουσικών του και φίλων τραγουδοποιών (όπως την Εμιλι Λου Χάρις, για παράδειγμα) για δύο συναυλίες στο θρυλικό Ryman Auditorium του Νάσβιλ. Κι εκεί βρέθηκε ο πιστός του οπαδός Τζόναθαν Ντέμι με τη διευθύντρια φωτογραφίας Ελεν Κούρας και τις οκτώ κάμερές τους, οι οποίες στήθηκαν στο χώρο διακριτικά και αόρατα, ως οκτώ επιπλέον θεατές. Αυτό κάνει ο Ντέμι. Παρακολουθεί. Δεν κόβει στο κοινό, δεν επιβάλλει κινηματογραφικό ρυθμό με περίτεχνα τράβελινγκ και σκηνοθετικές φιοριτούρες. Δε χρειάζονται αυτά. Εχει μπροστά του έναν θρύλο. Τσαλακωμένο, αλλά όρθιο. Σε στιγμές η κάμερα κλειδώνει στο σκαμμένο του πρόσωπο και μας επιτρέπει να δούμε την αξιοπρεπή του συγκίνηση, αλλά μέχρι εκεί. Μην περιμένετε να δείτε τίποτα άλλο. Γιατί ο Ντέμι ξέρει πολύ καλά ότι, όπως ένα σάουντρακ συνοδεύει την εικονογραφία μιας ταινίας, έτσι και η εικόνα στο μουσικό κονσέρτο συμπληρώνει απλώς τη μουσική. Οσα θέλουμε να «δούμε», στην ουσία πρέπει να είμαστε ανοιχτοί να τα ακούσουμε. Και ο Νιλ Γιανγκ θα μας τα πει. Γιατί η Heart Of Gold του είναι ανοιχτό βιβλίο...

ΠΟΛΥ ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ