Ποιος πόλεμος και ποια ειρήνη; Σεξ και θάνατος! Ακόμα και πριν ο Γούντι Άλεν κάνει το πέρασμα στο αυτοψυχαναλυτικό χιούμορ των διαλόγων και των τικ, οι θεματικές του ήταν πάντα γνώριμες.
Τα αστεία στον σχετικά πρώιμο "Ειρηνοποιό" είναι ευρύτερα από ό,τι θα περίμενε κανείς έχοντας υπόψη του το κυρίως σώμα του έργου του ιδιοφυούς δημιουργού, και συχνά προδίδουν τη αφηγηματική συνοχή προς χάριν του γέλιου.
Αλλά οι ιδέες πίσω από τα γκαγκς, η ευστοχία τους, και κυρίως οι καθαρά γουντιαλενικές εμμονές που σχηματίζουν στο σύνολό τους, κάνουν την ταινία όχι μόνο αναπόσπαστο κομμάτι του έργου του σκηνοθέτη, αλλά και πολύ απλά, μια ξεκαρδιστική κωμωδία που θα φέρει γέλια βροντερά όσο ελάχιστα από τα όσα -αριστουργήματα ή μη- ακολούθησαν.

Θοδωρής Δημητρόπουλος