Με τον σκηνοθέτη, τον παραγωγό και τον σεναριογράφο της να βρίσκονται ήδη στη μαύρη λίστα του γερουσιαστή Μακάρθι λόγω της ύποπτα σοσιαλιστικής τους δραστηριότητας, το «Αλάτι Της Γης» υπήρξε από την αρχή μια ταινία καταδικασμένη να σηκώσει τον σταυρό της λογοκρισίας, εκφρασμένης ως πολέμου από χίλια διαφορετικά μέτωπα.


Με το FBI να σαμποτάρει τα γυρίσματα, με απέλαση της πρωταγωνίστριας Ροζάουρα Ρεβουέλτας, με σεβαστό μέρος των γυρισμάτων και όλο το μοντάζ να πραγματοποιούνται με τακτικές αντάρτικου και με τους περισσότερους αιθουσάρχες των Η.Π.Α. να της κλείνουν την πόρτα, η ταινία του Μπίμπερμαν είναι το πιο θρυλικό θύμα της αντικομμουνιστικής υστερίας, αλλά στην ουσία κι ένας περιπετειώδης πιονιέρος του αμερικανικού ανεξάρτητου σινεμά.


Το συναρπαστικό, πολεμικό χρονικό της δημιουργίας του φιλμ μπορεί κανείς να το απολαύσει στο βιβλίο του Τζέιμς Τζ.Λόρενς «The Suppression of Salt of the Earth: How Hollywood, Big Labor, and Politicians Blacklisted a Movie in Cold War America», αλλά στο ίδιο το «Αλάτι Της Γης» λίγες αρετές θα βρει.


Γυρισμένο με ένα μείγμα επαγγελματιών κι ερασιτεχνών ηθοποιών, αλλά στην ουσία με μια βαριά, διδακτική αφηγηματική δομή που πνίγει τα νεοραλιστικά στοιχεία, το φιλμ μπορεί σποραδικά να στήνει με επιτυχία το σκηνικό και την ατμόσφαιρα μιας απεργίας, αλλά συγκινεί κυρίως χάρη στην εξω-φιλμική ηρωική διάσωσή του.


ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΑΜΑΡΑΣ