H σκηνοθέτιδα/σεναριογράφος/παραγωγός διηγείται εδώ την αληθινή ιστορία του Μάρτιν ΜακΓκάρτλαντ, όμως όσο κι αν οι κανόνες του πολιτικού θρίλερ εκτελούνται με δεξιότητα και έχουν ως αποτέλεσμα ένα αρκετά ικανοποιητικό (σε επιφανειακό καθαρά επίπεδο) φιλμ για το είδος του, αποτυγχάνει πλήρως στην εστίαση στις αληθινές συνέπειες που έχουν τα όσα παρακολουθούμε, ξεπετώντας τα με μικρές παρενθετικές επεξηγήσεις.


Δεν είναι κάποιο πρωτότυπο πρόβλημα για τις παντός είδους βιογραφικές ταινίες αυτό βέβαια, απλά από τη στιγμή που για τον ΙΡΑ έχουμε παρακολουθήσει ένα σωρό σχετικές ταινίες, περιμένει κανείς πως δε χρειάζεται ακόμα να υπομένουμε τις ίδιες επίπεδες και πατροναριστικές εξηγήσεις για την ύπαρξη αυτής της πληγής. Το πρόβλημα ποτέ δεν εξετάζεται με τη σφαιρικότητα που του αρμόζει, αντ'αυτού έχουμε στα χέρια μας μια ελαφρώς αδύναμη ιρλανδέζικη εκδοχή του "Ντόνι Μπράσκο", που επιπλέον έρχεται με μια μάλλον περιττή αφήγηση από τον μπάτσο χαρακτήρα του Μπεν Κίνγκσλεϊ.


Τουλάχιστον οι ηθοποιοί παραδίδουν τα απαιτούμενα, με τον Τζιμ Στάρτζες ειδικά να μαγνητίζει στο δύσκολο ρόλο του ΜακΓκάρτλαντ, ενώ η κάμερα της Σκόγκλαντ κινείται διαρκώς (ενδεχομένως καλύπτοντας και τις στιγμές που δεν ξέρει τι να κοιτάξει και με τι τρόπο) κρατώντας τον θεατή στην τσίτα. Αλλά τελικά μένει μια άσχημη γεύση χάρη στην επιφανειακότητα η οποία ακυρώνει επί της ουσίας την όποια απλή θέση λαμβάνει η ταινία πάνω στη δράση του ΙΡΑ.

ΘΟΔΩΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ