Στην εφηβεία, ο Μπρους Γκάρετ αλώνιζε τις χορευτικές πίστες ως εκκολαπτόμενος βασιλιάς της σάλσα, όμως τα παράτησε ξαφνικά υποκύπτοντας σε νταϊλίκια συμμαθητών του.
Τώρα, σχεδόν 30 χρόνια μετά, είναι ένας υπέρβαρος υπάλληλος γραφείου με χαμηλή αυτοεκτίμηση και σχεδόν ανύπαρκτη κοινωνική ζωή.
Τα πράγματα θα αλλάξουν, ωστόσο, με τον ερχομό στο γραφείο της νέας Αμερικανίδας προϊσταμένης. Πόσο μάλλον όταν ο Μπρους μαθαίνει πως εκείνη κάνει μαθήματα χορού λάτιν, και πως την διεκδικεί και ο γλοιώδης συνάδελφός του...
Ο ήρωας θα ξαναβρεί τον παλιό του μέντορα, θα ξεχυθεί εκ νέου στις πίστες και η ταινία θα πάρει τον προδιαγραμμένο δρόμο που ακολουθεί κάθε τυπική ιστορία ανάκτησης πίστης εις εαυτόν και θριάμβου του πνεύματος ενάντια στα εμπόδια.
Εν ολίγοις, ένας συνδυασμός μεσηλικιακού μιούζικαλ, σπασικλο-κωμωδίας και φάρσας της ανδροπαρέας, ενισχυμένου με το βρετανικό φλέγμα, το οποίο χρωματίζει μεν αποτελεσματικά αρκετές σκηνές (ιδίως εκείνες στον εργασιακό χώρο, που φέρνουν στο νου την έξοχη σειρά του BBC «The Οffice»), αλλά ενδίδει τελικά στην κυριαρχία του ενίοτε χονδροειδούς και σεξιστικού χιούμορ της σχολής Τζαντ Άπατοου.
Ο Νικ Φροστ, εδώ στην πρώτη του σόλο πρωταγωνιστική δουλειά μετά από χρόνια συνεργασίας με τον Σάιμον Πεγκ («Το Ξύσιμο των Nεκρών», «Καυτοί και Άσφαιροι»), κρατά όσο καλύτερα μπορεί την κωμική ισορροπία, αν και την παράσταση κλέβουν οι β’ ρόλοι, και κυρίως ο Κεϊβάν Νόβακ ως ο Ιρανός γκέι συν-χορευτής του ήρωα.
