Στη διάρκεια μιας κρύας και θυελλώδους νύχτας, τον Μάρτιο του 1984, ένα αλιευτικό πλοίο βυθίστηκε στις νότιες ακτές της Ισλανδίας, παρασύροντας στο θάνατο ολόκληρο το πλήρωμά του.
Μοναδικός επιζώντας εκείνης της μοιραίας νύχτας, ο ευτραφής Γκούλι κατάφερε να κολυμπήσει για έξι ώρες μέσα στον ωκεανό, αδυνατώντας να βρει την οποιαδήποτε βοήθεια ή να γραπωθεί από την παραμικρή σανίδα σωτηρίας.
Η δοκιμασία του δεν περιορίστηκε, παρ' όλα αυτά, σε μια αγωνιώδη μάχη ενάντια στα παγωμένα νερά της θάλασσας. Συνεχίστηκε και όταν ο 24χρονος άντρας κατόρθωσε να φτάσει στη στεριά, προσπαθώντας να ανοίξει δρόμο μέσα από μια ακτή πλημμυρισμένη από καυτή λάβα, ή υπομένοντας στωικά τη μετέπειτα μεταχείρισή του από επιστήμονες που θεώρησαν ανθρωπίνως αδύνατη την επιβίωσή του.
Ο μοναχικός και αξιοθαύμαστος δρόμος που ανοίγει προς την επιστροφή στο σπίτι έγραψε πρωτοσέλιδα στην ισλανδική επικαιρότητα της εποχής και αναγόρευσε τον σεμνό άντρα στο συνώνυμο ενός εθνικού ήρωα, συνοψίζοντας στην περίπτωση ενός απλού και μέχρι πρότινος ανώνυμου ψαρά ένα θρίαμβο της θέλησης για ζωή.
Αυτή ακριβώς την πάλη με τα ανυπέρβλητα στοιχεία της φύσης και τους πιο ακραίους σωματικούς περιορισμούς, ο Κορμακούρ την αναπαριστά μέσα από έναν εντυπωσιακό οπτικοακουστικό μηχανισμό.
H εικόνα και ο ήχος συνηγορούν με την οικονομημένη ερμηνεία του Όλαφουρ Ντάρι Όλαφσον προκειμένου να μεταφέρουν τον θεατή όσο πλησιέστερα γίνεται στο εσωτερικό μιας απεγνωσμένης προσωπικής συμπλοκής με παράγοντες που υπερβαίνουν κατά πολύ το γήινο εφικτό.
Το πιο ενδιαφέρον σημείο ολόκληρου του φιλμ δεν βρίσκεται, εντούτοις, στον τρόπο με τον οποίο παραλλάσσει μια αρχέγονη και σχεδόν μυθική εξιστόρηση ή της προσδίδει κοινωνικοπολιτικές προεκτάσεις, συναντώντας στο παράδειγμα του Γκούλι ένα αλληγορικό μοντέλο για την ισλανδική καρτερικότητα ενάντια στις αντιξοότητες της πρόσφατης οικονομικής κρίσης.
Εντοπίζεται στην επιλογή του σκηνοθέτη και των σεναριογράφων να αντλήσουν τον πραγματικό ηρωισμό μέσα από την φιγούρα ενός συνηθισμένου ατόμου και να γυρίσουν την πλάτη στις ψυχρές μεθόδους και εικασίες της επιστήμης, επισημαίνοντας ότι η λύση στο μεγάλο ανθρώπινο μυστήριο ίσως να είναι τελικά η ταπεινότητα.
