Το 1988 η Μισέλ Φάιφερ υποδυόταν έναν από τους καλύτερους ρόλους της καριέρας της, πρωταγωνιστώντας στην «Γυναίκα του Γκάνγκστερ», έναν άκρως χαριτωμένο συνδυασμό αστυνομικού δράματος και μαύρης κωμωδίας, στον οποίο ο σκηνοθέτης Τζόναθαν Ντέμι κατόρθωνε να ισορροπήσει το χιούμορ, τη δράση και τη βία με τρόπους που ο Λικ Μπεσόν ούτε να υπονοήσει δεν καταφέρνει στο δικό του, παρόμοιας θεματικής φιλμ που σκαρφίστηκε.
Στην «Επικίνδυνη Οικογένεια», που ο Γάλλος σκηνοθέτης του «Απέραντο Γαλάζιο» και του «Leon» συνυπογράφει στο σενάριο με τον Μάικλ Καλέο- μακροχρόνια βοηθητική πένα των τηλεοπτικών «Σοπράνος», η τετραμελής φαμίλια ενός Αμερικανού μαφιόζου αναγκάζεται να μπει στο πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων του F.B.I και να βρει καταφύγιο στην φαινομενικά καθησυχαστική ανωνυμία ενός χωριού της Νορμανδίας.
Εκεί δεν θα αργήσουν να κάνουν την εμφάνισή τους, ωστόσο, οι πρώην συνεργάτες του καταδότη ήρωα για να γυρέψουν την εκδίκησή τους και να οδηγήσουν μια ήδη πολυϊδωμένη ιστορία σε ένα ακόμη πιο προβλέψιμο τελικό αιματοκύλισμα.
Έχοντας να υπογράψει αξιοπρεπή ταινία από το 1990 και το «Νικίτα», ο Μπεσόν κατόρθωσε με τον καιρό να μετακομίσει καλλιτεχνικά στο Χόλιγουντ, να βάλει το όνομά του σε μια σειρά από δευτεροκλασάτα εμπορικά σχέδια οικογενειακού ή περιπετειώδους χαρακτήρα και να καταφέρει σταδιακά να γίνει αμερικανότερος των Αμερικανών συναδέλφων του στον τρόπο με τον οποίο «ψαρεύει» κάθε φορά για περισσότερα εισιτήρια.
Πιστός στις ανέμπνευστες συνταγές που για παραπάνω από είκοσι χρόνια μαγειρεύει για λογαριασμό των παγκόσμιων ταμείων, ο Μπεσόν κατορθώνει εδώ να εξαφανιστεί ολοσχερώς πίσω από μια ταινία που πασχίζει μέχρι τέλους να αποκτήσει μια τονική συνέπεια και η οποία δεν ξέρει ακριβώς πώς να αξιοποιήσει τα στοιχεία που έχει στα χέρια της.
Μπορεί ο Ντε Νίρο να είναι απολαυστικός για πρώτη φορά μετά από καιρό, έτσι όπως εξερευνά τις κωμικές δυνατότητες ενός ρόλου τον οποίο έχει καταξιώσει στο παρελθόν, και η Μισέλ Φάιφερ να παραμένει σταθερά μια ώριμη καλλονή που στολίζει με κάθε της εμφάνιση της οθόνη, το υπόλοιπο φιλμ προσπαθεί, παρ' όλα αυτά, να τα φέρει εις πέρας με ένα χιούμορ σποραδικό και ελάχιστα εμπνευσμένο, με άγαρμπα βίαια ξεσπάσματα και με ένα προβληματικό σενάριο που αναλώνεται σε αχρείαστες υποπλοκές.
