Θυμάμαι την καταστροφική πρεμιέρα της ταινίας στις Κάννες. Ακόμη δεν έχω καταλάβει τι περίμεναν να δουν οι εκατοντάδες γηραλαίοι κριτικοί που γέμισαν την αίθουσα για να την εγκαταλείψουν εξοργσμένοι, δυο ώρες αργότερα. Γιατί αποκλείεται να ήξεραν πολλά για τον Χάντερ Σ. Τόμσον, στα παραισθητικά απομνημονεύματα του οποίου στηρίχτηκε το φιλμ που μόλις πέρασε κορνάροντας δυνατά από μπροστά τους.

Καιρό μετά την ολέθρια εκείνη προβολή του 1998, μερικοί αρχίζουν σταδιακά να αναθεωρούν. Για τους λίγους φανατικούς θαυμαστές του, στο μεταξύ, το "Φόβος και Παράνοια" παρέμεινε μια ταινία στην οποία δεν ξέρεις τι να εκτιμήσεις περισσότερο. Τον Γκίλιαμ να δίνει μοναδικά σάρκα και οστά σε ένα βιβλίο που άπαντες θεωρούσαν μη κινηματογραφήσιμο; Τον Ντελ Τόσο σε μία από τις πιο υποτιμημένες ταινίες της δεκαετίας; Το θράσος με το οποίο ο σκηνοθέτης έπεισε τη Universal να πληρώσει αδρά μια βέβαιη εισπρακτική αυτοκτονία;

Με παροιμιώδη πιστότητα στο κείμενο, ο σκηνοθέτης του "Μπραζίλ" κατάφερε να μεταφράσει την παραληρηματική πρόζα των σελίδων του Χάντερ Σ. Τόμσον και την ξέφρενη αισθητική των σκίτσων του Ραλφ Στέντμαν σε μια κινηματογραφική φρενίτιδα προορισμένη να σου κάνει κεφάλι. Πίσω από τον εικονογραφικό βομβαρδισμό συνειδητοποιείς, παρόλα αυτά, ότι ο Γκίλιαμ πήρε την υπόσχεση ενός κακού τριπ και το μετέτρεψε σε έναν επικήδειο της 60s αθωότητας και της μεγάλης αμερικάνικης υπερηφάνιας.

Κάπου εκεί, ανάμεσα στο άδοξο τέλος μιας περιόδου και το μουδιασμένο ξεκίνημα μιας άλλης, οι δυο ήρωες καταφθάνουν στο Βέγκας με ένα αυτοκίνητο φορτωμένο ύποπτες ουσίες και σκοπό να γίνουν ανταποκριτές σε ένα πόλεμο που κηρύττουν οι ίδιοι. Μετατρέποντας τα δωμάτια των ξενοδοχείων σε χαρακώματα και παλεύοντας με τους φανταστικούς δαίμονες που γεννά η χημεία, πραγματοποιούν μια αβυσσαλέα βουτιά στον κόσμο των καταχρήσεων, με την προοπτική είτε της οριστικής αυτοεξόντωσης είτε του εξαγνισμού.

Στα συντρίμια δεν υπάρχει τίποτα παραπάνω από το δυσβάσταχτο hangover ενός ολόκληρου έθνους που αποκοιμήθηκε στη νιρβάνα των χίπικων επαναστάσεων για να ξυπνήσει βίαια σε μια βλοσυρή εποχή. Το "Φόβος και Παράνοια" διανύει με θάρρος αυτή την αποκαλυπτική διαδρομή. Το ψυχωτικό ταξίδι του ζητά μονάχα από τους φρόνιμους θεατές να κατέβουν εξαρχής, ή να παραμερίσουν ευγενικά στην άκρη, προτού αυτή η ανεξέλεγκτη ταινία πατήσει γκάζι και χαθεί. Ως ...δικηγόρος σας συμβουλεύω να κατέβετε. Οι υπόλοιποι προσδεθείτε...