7. Οι Πρωτάρηδες (Beginners) του Μάικ Μιλς

Τι και πώς;
Tι συμβαίνει όταν ο 75χρονος, χήρος πατέρας σου ανακοινώνει ότι είναι γκέι και, αφού ζει μερικά ωραία χρονάκια, τελικά πεθαίνει; Ο Μάικ Μιλς πάντως -ευτυχώς για εμάς- έφτιαξε τους “Πρωτάρηδες”, την πιο αβίαστα συγκινητική κομεντί της χρονιάς. Με ενθουσιασμό που ξεχειλίζει και συναίσθημα που τσακίζει κόκαλα, η καλύτερη ταινία του Γιούαν ΜακΓκρέγκορ τα τελευταία χρόνια καταφέρνει μέσα από ευφάνταστους σκηνοθετικούς αυτισμούς να μιλήσει με ειλικρίνεια για τον θάνατο, τη ζωή και τον θάνατο (ακόμη), αποφεύγοντας σαν από θαύμα την εκνευριστικά επιτηδευμένη παραξενιά.

Όλα τα λεφτά
Ο υπέροχος Κρίστοφερ Πλάμερ στο ρόλο του γκέι μπαμπά δίνει μία ερμηνεία που σου ραγίζει την καρδιά με την ανθρωπιά της.

Σοφά λόγια
“Δεν θέλω να είμαι γκέι στη θεωρία. Θέλω να κάνω κάτι γι’ αυτό.” (Χαλ)