Είναι γεγονός, ο Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ μόλις υπεγραψε την πιο απρόσωπη και βαρετή δουλειά του αφού η μόνη επικίνδυνη πτυχή της νέας του ταινίας είναι η έκθεση στην ερμηνεία της Κίρα Νάιτλι. Βασισμένο στο γνωστό θεατρικό “The Talking Cure”, του Κρίστοφερ Χάμπτον, το “Μια Επικίνδυνη Μέθοδος” εξιστορεί την αληθινή ιστορία της φιλίας και μετέπειτα ρήξης των δύο μεγάλων μορφών της ψυχανάλυσης, Καρλ Γιουνγκ και Σίγκμουντ Φρόιντ, καθώς και τον καταλυτικό ρόλο της Σαμπίνα Σπιλράιν στη σχέση τους.
Αν περιμένετε να βρείτε εδώ ψήγματα της ιδιοφυΐας του ανθρώπου που γύρισε το “Videodrome”, το “Crash” ή έστω το “Eastern Promises”, σκεφτείτε ξανά, αφού το φιλμ δομείται γύρω από τις ανταλλαγές γραμμάτων και τις συναντήσεις μεταξύ Φρόιντ και Γιουνγκ, με ιντερλούδια από την δράση της (αρχικά τρελής και μετέπειτα ψυχαναλύτριας) Σαμπίνα. Άρρυθμες συζητήσεις επί συζητήσεων δίνουν τη θέση τους σε εξίσου βαρετές συνεδρίες (ψυχαναλυτικές ή σεξουαλικές) ή καυγάδες.
Πώς μία ταινία που αφορά κατά κύριο λόγο το σεξ καταλήγει στον πυρήνα της τόσο συντηρητική; Εύκολα, δείχνοντας όσο το δυνατό λιγότερο και εντελώς μη σέξι σεξ και μειώνοντας μέσω των ερμηνειών τους χαρακτήρες σε καρικατούρες. Κι αν ο Βενσάν Κασέλ (σε ένα μικρό πέρασμα στο ρόλο του ψυχαναλυτή Ότο Γκρος) είναι συνηθισμένος τελευταία σε τέτοιου είδους αποστολές, δε συμβαίνει το ίδιο και με τους Μάικλ Φασμπέντερ και Βίγκο Μόρτενσεν, στους ρόλους των Γιουνγκ και Φρόιντ αντίστοιχα, που καταφεύγουν εδώ σε εύκολους μανιερισμούς.
Η πραγματική αποκάλυψη της ταινίας ωστόσο, δεν είναι άλλη από την Κίρα Νάιτλι, σε μία από τις χειρότερες ερμηνείες (θεατρικής ομάδας δημοτικού) όλων των εποχών. Με βαριά ρώσικη προφορά, εκφορά που υποδηλώνει νοητική ανεπάρκεια κι ένα σαγόνι στα όρια της εξάρθρωσης κάθε φορά που ο χαρακτήρας της συγχύζεται, η παρουσία της επί της οθόνης γεννά ένα τεράστιο ερωτηματικό: ο Κρόνενμπεργκ πού ήταν όταν γίνονταν τα γυρίσματα;
Φαίδρα Βόκαλη