Ο Κατακτητής

05.11.2011
6 Μαΐου 2007. Η Γαλλία βρίσκεται στον πυρετό των προεδρικών εκλογών. Ενώ οι Γάλλοι ετοιμάζονται να πάνε στις κάλπες, ο Νικολά Σαρκοζί έχει κλειστεί στο σπίτι του. Αν και γνωρίζει ότι έχει κερδίσει τη μάχη, είναι κακοδιάθετος. Θυμάται τα τελευταία 5 χρόνια της ζωής του, με την ασταμάτητη άνοδό του στην εξουσία, εν μέσω "υπόγειων" ύπουλων τεχνασμάτων, ξεσπασμάτων θυμού και αντιπαραθέσεων.

Αιχμηρό χιούμορ, εξαιρετικές ερμηνείες, έξυπνη κριτική ολόκληρου του γαλλικού πολιτικού συστήματος. Κι αρκετές δυσκολίες όμως, κυρίως για τον αμύητο στα γαλλικά θέματα Ελληνα θεατή, ο οποίος ίσως ζαλιστεί από την παράταξη πολλών άγνωστων ονομάτων και γεγονότων.
Όσοι όμως παρακολουθούν κάπως την ευρωπαϊκή πολιτική θα γελάσουν με την ψυχή τους.

Ηρωάς του βέβαια ο Σαρκοζί, ένας πολιτικός καραγκιόζης, ιδιαίτερα αντιδημοφιλής στους κύκλους των προοδευτικών Γάλλων, ο οποίος θεωρείται αποτυχημένος ως Πρόεδρος. Είναι όμως κι ένας άνθρωπος που του αρέσει να επιδεικνύει την πυγμή του και την πίστη του στις αξίες της Δημοκρατίας.

Βασισμένος στην εξαιρετική παράδοση της γαλλικής πολιτικής σάτιρας ο Ξαβιέ Ντιρανζέ (κανονικά δεν προφέρεται έτσι όπως διαβάζεται στα ελληνικά το όνομά του, αλλά τέλος πάντων) μιλάει για το παρασκήνιο της πολιτικής, γι αυτά που δεν φαίνονται, γι αυτά που προηγούνται των ηχηρών ανακοινώσεων και των μεγάλων λόγων.
Οι Γάλλοι είναι βέβαια συνηθισμένοι σε μια τέτοιου είδους «αποκαλυπτική σάτιρα». Μην ξεχνάμε ότι μια από τις πιο δημοφιλείς τηλεοπτικές εκπομπές είναι το «Les Guignols de l’ Info» με τις μαριονέτες- εσχάτως γνωστό και στην Ελλάδα για τις συχνές και οξυδερκείς αναφορές στην οικονομική μας κρίση.

Στην πραγματικότητα λοιπόν η ταινία βασίζεται πάνω σ’ αυτή την τηλεοπτική σατιρική παράδοση. Κάποιοι από τους ηθοποιούς της μάλιστα (όπως ο πολύ καλός Μπερνάρ λε Κοκ που ερμηνεύει τον Ζακ Σιράκ) δανείζουν της φωνές τους στο «Les Gugnols».

Το μεγάλο ατού της ταινίας όμως είναι ο Ντενί Πονταλιντές, ο ελληνικής καταγωγής ηθοποιός που παίζει τον Σαρκοζί κάνοντάς σε να πιστέψεις ότι βλέπεις τον ίδιο τον Γάλλο Πρόεδρο. Και δεν μιλάω μόνο για την εξωτερική του εμφάνιση, αλλά και για τον τρόπο ομιλίας κι ολόκληρη την κινησιολογία της μανιέρας του Σαρκοζί πάνω στην οποία ο Πονταλιντές χτίζει την σάτιρά του.

Την ώρα που ο Σαρκό προσπαθεί, υποτίθεται, να «σώσει την Ευρώπη» ή να «βάλει σε τάξη τους άτακτους Έλληνες» η ταινία τον απογυμνώνει και δείχνει αυτό που φανταζόμαστε: την γελοιότητα των πολιτικών νάνων που περνιούνται για γίγαντες και οδηγούν την Ευρώπη στην καταστροφή.

ΟΡΕΣΤΗΣ ΑΝΔΡΕΑΔΑΚΗΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ