Στην ουσία η πρώτη έγχρωμη ταινία του Πιερ Ετέξ ακολουθεί τα βήματα δυο πολύ γνωστών αμερικανικών ταινιών: του κλασικού «Επτά Χρόνια Φαγούρα» («The Seven Year Itch», 1955) του Μπίλι Γουάιλντερ, στην οποία η Μέρλιν Μονρόε αποπλανεί τον βαριεστημένο από τη συζυγική ζωή γείτονά της (Τομ Ιγουελ) και της παλαιότερης κωμωδίας «Η Κρυφή Ζωή του Γουόλτερ Μίτι» («The Secret Life of Walter Mitty», 1947), με τον Ντάνι Κέι στον ρόλο ενός καθημερινού τύπου, ο οποίος φαντάζεται τον εαυτό του να κάνει όλα όσα ποτέ δεν μπόρεσε ή δεν τόλμησε.

Εδώ, ένας νεαρός άντρας (Ετέξ) συμβιβάζεται στους ρυθμούς της ήρεμης και τακτοποιημένης ζωής του, κάνοντας έναν κατά συνθήκη γάμο με την κόρη πλούσιου επιχειρηματία (την υποδύεται η πραγματική σύζυγος του Ετέξ, Αν Φρατελινί). Καθώς εργάζεται ως διευθυντικό στέλεχος στην επιχείρηση του πεθερού, η ρουτίνα της καθημερινότητας στη μικρή πόλη τους (το φιλμ γυρίστηκε στην Τουρ, όπου ο Ετέξ είχε γυρίσει την πρώτη μικρού μήκους ταινία του, «Rupture») καλά κρατεί μέχρι που αποφασίζει να προσλάβει μια όμορφη γραμματέα (Νικόλ Καλφάν), την οποία και ερωτεύεται.

Αυτό όμως που ενδιαφέρει τον Ετέξ είναι να δείξει τις φαντασιώσεις του κεντρικού ήρωα σε σχέση με το τι θα ήθελε να κάνει μαζί με την κρυφή αγαπημένη του. Οι σκηνές ονείρου βγάζουν το γέλιο της ταινίας και οι πιο εμπνευσμένες είναι εκείνες με τα κρεβάτια να διασχίζουν τη γαλλική ύπαιθρο. Ο «Μεγάλος έρωτας» είναι επίσης η ταινία του Ετέξ με τους περισσότερους διαλόγους, οι οποίοι στην ουσία δίνουν τη θέση τους στα τρομερά γκαγκ των προηγούμενων ταινιών του, λόγος για τον οποίο η κριτική της εποχής στάθηκε κάπως επιφυλακτική απέναντί της.

Γιάννης Ζουμπουλάκης

[Περιοδικό ΣΙΝΕΜΑ, τεύχος Καλοκαίρι 2011]