Νοσταλγία. Ψευδαίσθηση. Ενα αρραβωνιασμένο ζευγάρι πηγαίνει στο Παρίσι και πιστεύει ότι μια άλλη ζωή, διαφορετική από τη δική του, είναι καλύτερη, ενώ ο ήρωας μεταφέρεται στην Μπελ Επόκ του 1920. "Γίνομαι νοσταλγικός σε μια στιγμή αδυναμίας...", παραδέχεται ο Γούντι Αλεν που, αφού είδε τη νέα του κομεντί "Μεσάνυχτα στο Παρίσι" να ανοίγει το φετινό Φεστιβάλ των Καννών, αναχωρεί σύντομα για τη Ρώμη όπου θα γυρίσει το "Bop decameron".
Εν τω μεταξύ, τη μεγαλύτερή του εισπρακτική επιτυχία στις ΗΠΑ, ύστερα από 25 χρόνια, σημειώνει ο πολυπαραγωγικός δημιουργός με το "Παρίσι", σύμφωνα με ανακοίνωση της εταιρείας Sony Picture Classics, που έχει τα δικαιώματα για τη διανομή της.
"...Κοιτώ πίσω και σκέφτομαι: ''Θα ήταν ωραία να μπορούσα να παίζω μπάλα στον δρόμο και μετά να τρέχω στο σπίτι και να κάνω ένα ντους και να τρώω ανθυγιεινό φαγητό - χωρίς να έχω ιδέα ότι είναι ανθυγιεινό ή να με νοιάζει ακόμα κι αν το ήξερα. Ηταν μια πιο απλή ζωή. Αλλά μετά όταν σταματώ και σκέφτομαι, αλήθεια;''. Να γυρίσω πίσω σε αυτήν τη ζωή, ήταν τόσο καλά; Οχι, δεν ήταν", συνεχίζει ο Αλεν ειρωνικά. "Μισούσα το σχολείο, τα πήγαινα χάλια, είχα ένα σωρό προβλήματα".
Βεβαίως και ξέρουμε ότι ο 75χρονος δημιουργός σχολιάζει με πικρία και χιούμορ το πέρασμα του χρόνου. Απέναντί του οι ερωτήσεις των δημοσιογράφων γύρω από το ζήτημα γίνονται όλο και πιο επίμονες.
"Ημουν εναντίον της θνητότητας στα 5 μου, όταν απέκτησα τη σχετική συνείδηση για πρώτη φορά. Παρέμεινα αντίθετος. Είμαστε αρματωμένοι από τη φύση μας να αντιστεκόμαστε στον θάνατο, να συντηρούμε τον εαυτό μας, να τον προσέχουμε, να μαχόμαστε για τις ζωές μας, οπότε δεν διαφέρω από κανέναν άλλο, από αυτήν την πλευρά".
Παλιομοδίτης ο Γούντι Αλεν, αντιστέκεται και στις νέες τεχνολογίες, στο Facebook και το Twitter. Χρησιμοποιεί ακόμα γραφομηχανή για να γράφει τα σενάριά του και του αρκεί το κινητό του τηλέφωνο. "Δεν έχω ιδέα τι είναι το Twitter. Το Facebook όμως το γνωρίζω, γιατί είδα την ταινία και μου άρεσε. Κι έχω και έναν ιστότοπο που δεν έχω δει ποτέ στη ζωή μου...".
Παλαιών αρχών, όμως, δεν τον λες. "Δεν είμαι θρησκευόμενος ή σεμνότυφος. Υπό αυτήν την έννοια, είμαι ελαφρώς πιο Ευρωπαίος... Η Νέα Υόρκη είναι ό,τι πιο κοντινό έχουμε σε μια ευρωπαϊκή πόλη", καταλήγει.
"Πιστεύετε ότι η Αμερική είναι έτοιμη να σας συγχωρήσει για τα περασμένα σκάνδαλα;", τον ρωτάει δημοσιογράφος.
"Ποιο ήταν το σκάνδαλο;", απαντάει εκείνος. "Ερωτεύτηκα αυτό το κορίτσι, την παντρεύτηκα. Είμαστε παντρεμένοι εδώ και σχεδόν 15 χρόνια. Δεν υπήρξε σκάνδαλο, αλλά οι άλλοι αναφέρονται σε αυτό σαν ''σκάνδαλο'' και μου αρέσει κατά κάποιον τρόπο, γιατί όταν έρθει η ώρα μου θα ήθελα να πω ότι είχα ένα αληθινό ζουμερό σκάνδαλο στη ζωή μου".
"Δεν είναι εμπνευσμένη ούτε από τον Φελίνι ούτε από τον Αντονιόνι", λέει ο Αλεν για την ταινία στη Ρώμη. "Είναι απλά μια κωμωδία, όχι ρομαντική κωμωδία, αλλά μια πέρα για πέρα κωμωδία".
ΚΑΤΕΚΤΗΣΕ ΤΙΣ ΗΠΑ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΙΣΙ
Τη μεγαλύτερή του εισπρακτική επιτυχία στις ΗΠΑ, ύστερα από 25 χρόνια, σημειώνει ο Γούντι Αλεν με την πρόσφατη ταινία του "Μεσάνυχτα στο Παρίσι", σύμφωνα με ανακοίνωση της εταιρείας Sony Picture Classics, που έχει τα δικαιώματα για τη διανομή της.
Τα 23 εκατ. δολάρια που συγκεντρώθηκαν στα ταμεία των σινεμά, σε ΗΠΑ και Καναδά (από τις 20 Μαΐου), μάλλον ανατρέπουν το μόνιμο παράπονο του Αμερικανού σκηνοθέτη ότι οι ταινίες του "αρέσουν περισσότερο στην Ευρώπη". Ωστόσο, να θυμηθούμε ότι οι τελευταίες ταινίες του γυρίστηκαν στην Ευρώπη ("Match Point" και "Scoop" στο Λονδίνο, "Vicky Christina Barcelona" στη Βαρκελώνη, "Μεσάνυχτα στο Παρίσι" στο Παρίσι και τώρα στρέφεται στη Ρώμη για την καινούργια του ταινία "Bop Decameron").
Άντα Δαλιάκα
