Γλασκώβη, 1973: το καζάνι του Ηνωμένου Βασιλείου βράζει και οι δρόμοι είναι γεμάτοι Μη Εκπαιδευμένους Ανήλικους Εγκληματίες - Non-Educated Delinquents, τους ΝΕDS του τίτλου. Ανάμεσά τους ο έφηβος Τζον, έξυπνος όσο και φιλόδοξος, παλεύει για να ξεφύγει από την κοινωνική μιζέρια στην οποία τον έχουν καταδικάσει ένας αλκοολικός πατέρας κι ένας διαβόητος αδερφός. Όσο κι αν θέλει να ξεχωρίσει όμως, η κοινωνική πίεση των συνομιλήκων του και τα προσωπικά προβλήματα τον στρέφουν από το σχολείο στα εγκλήματα της παιδικής χαράς και ο άλλοτε καταπιεσμένος έφηβος μετατρέπεται σε αδίστακτο τραμπούκο.

Κι επειδή εδώ έχουμε να κάνουμε με βρετανικό κοινωνικό ρεαλισμό -και ευτυχώς όχι με την α λα Μισέλ Φάιφερ «Ασυμβίβαστη Γενιά» - ο σκηνοθέτης Πίτερ Μάλαν, που μας έχει δώσει το επίσης εξαιρετικό Οι Κόρες της Ντροπής», ξέρει καλά πώς να περιγράψει τη γέννηση ενός σπιράλ βίας μέσα από την απογοήτευση και τις χαμένες ελπίδες. Το ίδιο έργο βέβαια το είδαμε στο «If...», το «This Is England» ή το σύνολο της φιλμογραφίας του Κεν Λόουτς, μόνο που εδώ ο Μάλαν αρνείται να χαρίσει κάστανα και σπρώχνει τους ερασιτέχνες πρωταγωνιστές του (με κορυφαίο τον Κόνορ Μακκάρον-Τζον) σε ερμηνείες-οδοστρωτήρες.

Όπως είπε και ο κριτικός Άντριου Λόρι: «Μοιάζει με την τέταρτη σεζόν του «Wire», γυρισμένη στη Γλασκώβη των ’70s». Είναι ωμό, είναι αληθινό και σε αρρωσταίνει στο στομάχι.

Φαίδρα Βόκαλη