του Ηλία Νικολαΐδη

«Ο Στιβ Καρέλ είναι περισσότερο τηλεοπτικός παρά κινηματογραφικός ηθοποιός»

Τον έχετε δει μήπως και στο θέατρο; Το να χαρακτηρίζεις κάποιον «τηλεοπτικό ηθοποιό» είναι σαν να προσπαθείς να κρατήσεις ένα βαρίδι με τα ακροδάχτυλά σου. Στο τέλος θα πέσει. Ο Στιβ Καρέλ είναι καλός ηθοποιός. Είναι το ίδιο καλός όταν κάνει τις μούτες του ως ήσυχος οικογενειάρχης στο «Ο Νταν Εφαγε Κόλλημα», ως γλοιώδες αφεντικό στο «Τhe Οffice» ή ως βουλευτής- εναλλακτικός Νώε στο σίκουελ του «Θεός Για Μια Ημέρα». Οταν εχθρεύεται τον ανταγωνιστή Τόμπι στο «Τhe Οffice» σε πείθει το ίδιο με όταν παρουσιάζει τις χελώνες ως «Wildlife Εxpert» στο MTV ή όταν εμφανίζεται ως αυτοκτονικός γκέι μελετητής του Προυστ στο «Little Miss Sunshine». Ο άνθρωπος μπορεί να σε κάνει να γελάσεις δένοντας τα κορδόνια του. Στην τηλεόραση, στο σινεμά, στον δρόμο, οπουδήποτε. Τόσο απλά.

«Ο Στιβ Καρέλ είναι βαρετός τύπος»

Δεν είναι ο βασιλιάς της κραιπάλης. Διαβάζοντας κανείς την ιστορία του -ή τέλος πάντων τα κομμάτια της που έχουν διαρρεύσει στον Τύπο- δεν μοιάζει και ιδιαίτερα συναρπαστικός άνθρωπος. Δεν είναι, ας πούμε, ο Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ να σέρνεται κάθε τόσο στα αστυνομικά τμήματα. Δεν είναι ο Τσάρλι Σιν να χάνει τα παιδιά του στο στοίχημα. Ούτε είναι ο Χιου Γκραντ να ψωνίζει σκούρα σάρκα για λίγα δολάρια στη Χόλιγουντ Μπούλεβαρντ.

Ο Στιβ, ο νεαρότερος από τους τέσσερις γιους του μηχανολόγου Εντουιν Καρέλ και της νοσοκόμας Χάριετ Τ. μεγάλωσε πραγματοποιώντας συχνά πυκνά επισκέψεις στον καθολικό ναό της Αγίας Ελισάβετ από την Ουγγαρία στην πόλη Ακτον της Μασαχουσέτης. Ο νεαρός Στιβ Καροσέλι (όπως ήταν το -ιταλικής καταγωγής- όνομά του, προτού ο πατέρας του το συντομεύσει σε Καρέλ) αποφοίτησε το 1980 από το Middlesex School, όπου ήταν και ο «χορευτής 22» της αντίστοιχης ομάδας του σχολείου. Το όνειρό του ήταν να γίνει ραδιοφωνικός παραγωγός και ως τέτοιος δούλεψε για κάποιο διάστημα στον τοπικό σταθμό WDUB.

Προτού ξεκινήσει να δουλεύει ως performer έπιασε δουλειά ως κλητήρας στην πόλη Λίτλτον. Ωστόσο παραιτήθηκε μερικούς μήνες αργότερα καθώς «ήταν πάρα πολύ κακός στη δουλειά». Στα σχέδια του ήταν και η Νομική αλλά στην πορεία παράτησε την ιδέα. Ξεκίνησε να περιοδεύει με σχήματα stand up comedy, σε όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 90. Μέχρι που το 1999 ενσωματώθηκε στο cast της -καθημερινής, προφανώς- σατιρικής εκπομπής «Τhe Daily Show», με τον εξαιρετικό κωμικό Τζον Στιούαρτ. Παρέμεινε στην εκπομπή μέχρι το 2004. Και επέστρεψε εκεί την άνοιξη του 2005 μέχρι και το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς.

Από την άνοιξη του 2005 θα έπαιζε τον ρόλο εκείνο που τον καθιέρωσε στη συνείδηση του κοινού, τον ρόλο του Μάικλ Σκοτ στην αμερικάνικη μεταφορά της βρετανικής τηλεοπτικής σειράς «Τhe Οffice» από το τηλεοπτικό δίκτυο NBC. Την ίδια χρονιά έλαβε χώρα και το ντεμπούτο του σε πρωταγωνιστικό ρόλο στο σινεμά, ως «Παρθένος Ετών 40» για λογαριασμό του Τζαντ Απατοου. Ακολουθούν οι πρωταγωνιστικοί του ρόλου στο «Little Miss Sunshine», στο «Νώε Για Μια Μέρα», στο «Ο Νταν Εφαγε Κόλλημα» και στην παρωδία «Get Smart» που βγαίνει αυτόν το μήνα στις αίθουσες. Είναι παντρεμένος εδώ και 13 χρόνια με την κωμικό του Saturday Night Live, Νάνσι Γουολς.

Από όσα θα διαβάσατε παραπάνω, το συμπέρασμα είναι σαφές: Ο Στιβ Καρέλ δεν μοιάζει ούτε για κακό παιδί ούτε για γοητευτικός αλητάμπουρας. Εμφανισιακά, ίσως να μοιάζει και λίγο χαζούλης. Αναλογιζόμενος, όμως, κανείς το γεγονός πως εκτός από ηθοποιός (και δεινός παίκτης του χόκεϊ) ο Καρέλ είναι συν-σεναριογράφος και παραγωγός του «Παρθένος Ετών 40» και κάμποσων επεισοδίων του «Οffice», καθώς και παραγωγός του «Get Smart», μάλλον το συμπέρασμα είναι πως τα φαινόμενα απατούν. Ο αφελής γκαφατζής με τα αθώα μάτια και τη πληθωρική μύτη είναι απλά ένας ρόλος που ο Καρέλ απολαμβάνει να υποδύεται. Συνεχώς.

«Ο Στιβ Καρέλ είναι ο ιδανικός αντι-Μποντ»

Ο Πράκτορας 86 δεν είναι αντι-Μποντ. Ο Μάξουελ Σμαρτ που κρύβεται πίσω από το ψευδώνυμο αυτό και τον οποίο υποδύεται ο Καρέλ στο «Get Smart» είναι αναλυτής σε κάποια φανταστική μυστική υπηρεσία, ζώντας διαρκώς με το όνειρο να γίνει ο ίδιος πράκτορας. Ο Μάξουελ Σμαρτ δεν έχει και μεγάλη σχέση με τον Μποντ. Ούτε τον παρωδεί. Μοιάζει απλώς σαν να έχει χωνέψει κάθε συνεισφορά του διάσημου Βρετανού πράκτορα στην ποπ κουλτούρα και με αυτό ως δεδομένο επιβιώνει. Η ταινία θα μπορούσε να ονομάζεται «Ο Αντι Στίτσερ (από το «Παρθένος Ετών 40») Πράκτορας», όπως και όλες οι ταινίες στις οποίες πρωταγωνιστεί ο Καρέλ θα μπορούσαν να ονομάζονται «Ο Αντι Στίτσερ (κάτι)». Γιατί ο Αντι Στίτσερ, τον οποίο υποδυόταν ο ηθοποιός στο «Παρθένος Ετών 40», είναι μάλλον ο ήρωας στον οποίο μοιάζει τελικά περισσότερο ο Καρέλ.

Σίγουρα η ταινία σατιρίζει το ύφος και την αισθητική των κατασκοπικών περιπετειών με τα γυαλιστερά γκάτζετ, τα ιλιγγιώδη αυτοκίνητα, τους σατανικούς αντιπάλους και τις κομψές γυναίκες να περιτριγυρίζουν τον τυχερό πράκτορα. Και ο Καρέλ είναι πολύ καλός στον ρόλο αυτό. Η κωμωδία δεν μοιάζει όμως σε καμία περίπτωση με ξεχειλωμένη σεκάνς κάποιου (όποιου) «Scary Μovie».

«Ο Στιβ Καρέλ έσωσε την Αμερικάνικη εμπορική κωμωδία»

Και ναι. Και όχι. Ο Στιβ Καρέλ δεν είναι Μεσσίας. Αν ήταν, θα ήταν ένας εξαιρετικά αστείος Μεσσίας, αλλά δεν είναι. Ζει στο Λος Αντζελες και εργάζεται ως ηθοποιός. Πληρώνεται περίπου 5 εκατομμύρια δολάρια για κάθε ταινία του. Παίζει σε περισσότερο ή λιγότερο επιτυχημένα έργα στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο, κάνει σπικάζ σε κινούμενα σχέδια (με πιο πρόσφατο το «Χόρτον») και δεν είναι τόσο εκλεκτικός όσο θα μπορούσε να είναι, αν αναλογιστεί κανείς το ταλέντο που κουβαλάει στην πλάτη του.

Επίσης σίγουρα, δεν έσωσε τίποτα. Για να σωθεί, η αμερικάνικη εμπορική κωμωδία πρέπει πρώτα να πάθει κάποια σοβαρή ζημιά. Και όσο κι αν όλοι μιλούσαν για την παρακμή της, εκεί κοντά στην ανατολή του 21ου αιώνα, δεν υπήρξε στ αλήθεια περίοδος που να χρειάστηκε επείγουσα θεραπεία ηλεκτροσόκ από τον Καρέλ. Εκείνο που θα μπορούσε κανείς να πει είναι πως ο Στιβ Καρέλ ανήκει σε μια ευρύτερη παρέα, η οποία κατάφερε να ανανεώσει την αμερικανική εμπορική κωμωδία. Φωτογραφίζονται μαζί, δουλεύουν μαζί, σώζουν μαζί. Πρόκειται για την παρέα του Τζαντ Απατοου, ανάμεσα στα μέλη της οποίας είναι ο εύσωμος Σεθ Ρότζεν, ο εξαίρετος πιτσιρίκος Μάικλ Σέρα του «Juno», ο γίγαντας Γουίλ Φέρελ και ο «άξεστος» Τζακ Μπλακ. Το «frat pack», όπως τους φωνάζουν όσοι δεν βαρέθηκαν ακόμη το συγκεκριμένο λογοπαίγνιο μετά το «rat» και το «brat pack».

Ο εντυπωσιακά προσγειωμένος τρόπος με τον οποίο ο Καρέλ προσεγγίζει τους ήρωες που υποδύεται -ως κανονικούς ανθρώπους και όχι ως χοντροκομμένες μηχανές καλαμπουριού- σίγουρα προσθέτει κάτι στην mainstream αμερικανική κωμική παράδοση. Δίνει στους θεατές κάτι το οποίο τους αρέσει, μα δεν ήξεραν μέχρι τώρα πώς να το ζητήσουν. Ο Στιβ Καρέλ μεταφράζει το σπινθηροβόλο χιούμορ εκπομπών όπως το Saturday Night Live στην κινηματογραφική γλώσσα. Είναι ένας ετοιμοπόλεμος stand up κωμικός παγιδευμένος στο σώμα ενός εξαιρετικού ηθοποιού του σινεμά.

«Ο Στιβ Καρέλ είναι ο πιο αστείος άνθρωπος στον κόσμο σήμερα»

Είναι περίπλοκο. Οι Αμερικανοί χρησιμοποιούν την έκφραση «Funniest Man in the World» για να χαρακτηρίσουν τον περισσότερο μεθυσμένο καλεσμένο σε ένα πάρτι. Με αυτή την έννοια, ο Στιβ Καρέλ σίγουρα δεν είναι ο πιο αστείος άνθρωπος στον κόσμο. Τουλάχιστον στις δημόσιες εμφανίσεις του. Συνήθως κοιτάει ευθεία, το σώμα του κινείται πειθαρχημένα και στιβαρά, η φωνή του ακούγεται κελαρυστή και είναι κάπως φειδωλός με το χιούμορ του. Εκτός από πρόσφατα όταν, σε μια προβολή του «Get Smart» που διοργάνωσε το MTV για τους τηλεθεατές του, ζήτησε από τον παρουσιαστή να χορέψουν μαζί σαν να επρόκειτο για τον χορό της αποφοίτησης -ή όπως μεταφράζεται στα ελληνικά το «prom». Πάνω στον χορό, ο Στιβ Καρέλ έσφιξε την παλάμη του στα οπίσθια του παρουσιαστή. Πράγμα που επανέλαβε και μετά το τέλος της μίνι συνέντευξης που ακολούθησε την προβολή του φιλμ.

Οπως και να χει, είναι κάπως δύσκολο να αποδώσει κάποιος υπερβολές όπως «ο πιο αστείος» στον Καρέλ, όσο κι αν αυτό θα ερχόταν πολύ βολικό στον γράφοντα. Ωστόσο, ο Στιβ Καρέλ έχει πλάκα. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μη γέλασε στον «Παρθένο Ετών 40», όταν ως Αντι Στίτσερ αναφώνησε «Αλήθεια;! Θέλουν και οι φίλες σου να κάνουν σεξ με παρθένο;». Είναι αδύνατο να μη γελάσεις καθώς σμίγει τα φρύδια του γύρω από τα κουταβίσια του μάτια και εκστομίζει την Ατάκα. Την εξαιρετικά αστεία ατάκα. Στον σωστό χρόνο, με τη σωστή εκφορά, στη σωστή ένταση, με τη σωστή γκριμάτσα να τη συνοδεύει. Είναι αστείος, διάολε.