Η νέα του ταινία του γνωστού μας από τους γλυκόπικρους “Δρόμους για το Κοκτεμπέλ” Αλεξέι Ποπογκρέμπσκι είναι μια φιλόδοξη ματιά πάνω στο genre του ψυχολογικού θρίλερ, στο απόκοσμο τοπίο της ρωσικής Αρκτικής. Εκεί, δύο άνδρες που χωρίζονται από μία γενιά αντιμετωπίζουν την παραμονή τους σε έναν μετεωρολογικό σταθμό εντελώς διαφορετικά. Ο μεγαλύτερος Σεργκέι γνωρίζει από πριν κάθε λεπτό της ημέρας του: έχει συνηθίσει την απομόνωση, πραγματοποιεί τις μετρήσεις του με ακρίβεια και τις στέλνει στον κεντρικό σταθμό με τον ασύρματο -την μόνη τους επαφή με τον έξω κόσμο. Ο νεαρός Παβέλ από την άλλη έχει μόλις αποφοιτήσει από το πανεπιστήμιο και περνά στον σταθμό το καλοκαίρι του, συντροφιά με το mp3 του και τα video games, προσπαθώντας να αγνοήσει την επιβλητική παρουσία του Σεργκέι.

To πρώτο μέρος της ταινίας κυλά υπομονετικά, με το πορτρέτο των δύο ανδρών να χτίζεται γύρω από την καθημερινότητά τους, μέχρι που μια αβλεψία γιγαντώνεται και μετατρέπεται σε casus belli. Όταν ο Σεργκέι φεύγει για λίγο από τον σταθμό αφήνοντας τον Παβέλ υπεύθυνο, οι μετρήσεις γίνονται λάθος και ο άπειρος νεαρός αντικαθιστά τα δεδομένα με ψεύτικα. Επιπλέον, ο ασύρματος μεταδίδει κάποια άσχημα για τον Σεργκέι νέα και ο νεαρός, φοβισμένος, αποφεύγει να του τα ανακοινώσει. Η ένταση που χτίζει ο Ποπογκρέμπσκι στον χρόνο που ο ένας συνεργάτης αποκρύπτει πληροφορίες από τον άλλο, κινδυνεύοντας να αποκαλυφθεί ανά πάσα στιγμή, είναι υπόδειγμα χιτσκοκικού σασπένς, ενώ περιμένουμε την τελική σύγκρουση με κομμένη την ανάσα.

Χρησιμοποιώντας την δραματική ειρωνία με τον πιο επώδυνο τρόπο που είδαμε τελευταία στο σινεμά, το “Καλοκαίρι” μας παρασύρει στο χρονικό μιας τρέλας με τον πιο απροσδόκητο τρόπο. Ο χορευτής Γκριγκόρι Ντομπρίγκιν στον ρόλο του Παβέλ, γύρισε ο ίδιος όλες τις επικίνδυνες σκηνές ενώ κολύμπησε γυμνός στα παγωμένα νερά της Αρκτικής και δικαίως απέσπασε την Αργυρή Άρκτο στο Φεστιβάλ Βερολίνου για την ερμηνεία του.

Φ.Β.