Η πρώτη ταινία του Καπλάνογλου από την τριλογία του “Αυγό, Γάλα και Μέλι” είναι ένα road movie εσωτερικών κατά βάση αποστάσεων, που φιλοφοξεί να παγιδεύσει το βάρος του χρόνου. Εντυπωσιακό στην τεχνική αρτιότητά του αλλά φειδωλό στους διαλόγους, το φιλμ χρησιμοποιεί κυρίως λεπτομέρειες στην κινηματογράφηση και την ηχητική μπάντα για να αποδώσει τις ψυχικές διαθέσεις των χαρακτήρων και την αμείλικτη καθημερινότητα. Ο μινιμαλισμός του Καπλάνογλου ωστόσο, σε στιγμές μοιάζει επιτηδευμένος όσο και οι προθέσεις του στο σημείωμα που έγραψε για την ταινία: “Για μένα, η κινηματογράφηση είναι μια ενασχόληση καθαρά μεταφυσική και φιλοσοφική”.
Φαίδρα Βόκαλη
Μετά το θάνατο της μητέρας του Ζεχρά, ο ποιητής Γιουσούφ επιστρέφει μετά από χρόνια στην πόλη όπου μεγάλωσε. Ένα νεαρό κορίτσι, η Αϊλά, τον περιμένει στο ερειπωμένο πατρικό σπίτι. Ο Γιουσούφ αγνοεί την ύπαρξη αυτής της μακρινής συγγενούς που ζούσε με τη μητέρα του τα τελευταία πέντε χρόνια. Η Αϊλά ζητά από τον Γιουσούφ να κάνει το τελετουργικό θυσίας που η μητέρα του δεν πρόλαβε. Μαζί με την Αϊλά ξεκινούν για τον μακρινό τόπο της ιεροτελεστίας, ωστόσο μην μπορώντας να βρουν το κοπάδι απ’ το οποίο θα γίνει η επιλογή του ζώου για τη θυσία, καταφεύγουν σ’ ένα ξενοδοχείο για να περάσουν τη νύχτα. Η ατμόσφαιρα του γαμήλιου γλεντιού που επικρατεί στο ξενοδοχείο φέρνει τον Γιουσούφ και την Αϊλά πιο κοντά. Η επιστροφή στην γενέθλια πόλη θα τους βρει και τους δύο αλλαγμένους
