Όταν η πολυαγαπημένη γυναίκα του Μίρον, Τάνια, πεθαίνει, ζητά από τον καλύτερό του φίλο Αϊστ να τον βοηθήσει να την αποχαιρετήσει σύμφωνα με τις παραδοσιακές τελετουργίες των Μέργια, μιας αρχαίας Φινλανδο-ουγγρικής φυλής από την λίμνη Nero (Μαύρη), μια γραφική περιοχή στην δυτικό- κεντρική Ρωσία. Οι δύο άνδρες ξεκινούν ένα ταξίδι με αυτοκίνητο εκατοντάδων χιλιομέτρων κατά μήκος των συνόρων της χώρας. Μαζί τους, δύο μικρά πουλιά σε ένα κλουβί. Στον δρόμο, όπως συνηθίζεται στους Μέργια, ο Μίρον μοιράζεται προσωπικές αναμνήσεις από την συζυγική ζωή με τον φίλο του. Όσο πλησιάζουν όμως στις όχθες της ιερής λίμνης, όπου θα αποχωριστούν για πάντα το νεκρό σώμα, ανακαλύπτει πως δεν ήταν ο μόνος που αγάπησε την Τάνια…
Ο σκηνοθέτης του ξεκαρδιστικού mockumentary “First On the Moon”, που είχε κάνει αίσθηση το 2005, επιστρέφει με ένα ποιητικό ρόουντ μούβι στη ρωσική στέπα. Με αφετηρία συμβολική και προεκτάσεις ανθρωπολογικού ενδιαφέροντος, ο Φεντορτσένκο σκηνοθετεί μια ελεγεία σαν αυτές που μόνο οι Σοβιετικοί ξέρουν να κάνουν. Εκθαμβωτικό όσο και “ήσυχο”, το φιλμ κάνει επίκληση στη ευαισθησία του θεατή, ο οποίος όμως πρέπει να βρίσκεται στην κατάλληλη διάθεση, αλλιώς κινδυνεύει να κουραστεί.
Φ.Β.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ