H Λυσιστράτη του Μίκη Θεοδωράκη θα παρουσιαστεί στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου στις 14 Σεπτεμβρίου. H όπερα Λυσιστράτη συμπληρώνει την τετραλογία του συνθέτη πάνω σε θέματα δανεισμένα από το αρχαίο δράμα. Οι τρεις προηγούμενες όπερές του περιστρέφονταν γύρω από ισάριθμες τραγικές γυναικείες μορφές: τη Μήδεια, την Ηλέκτρα και την Αντιγόνη, ενώ, σύμφωνα με το αρχαίο πρότυπο, το τραγικό τρίπτυχο συμπληρώνεται τώρα και από μια κωμωδία.
Η "Λυσιστράτη" του Μίκη Θεοδωράκη βασίζεται στο έργο του Αριστοφάνη και το λιμπρέτο ανήκει στο συνθέτη. Το αντιπολεμικό μήνυμα του πρωτότυπου τονίζεται στην εκδοχή αυτή από πολλές σύγχρονες μουσικές και δραματικές αναφορές που καθιστούν την οπερατική αυτή "Λυσιστράτη" ιδιαίτερα επίκαιρη, ενώ η θεματική της συναντά το κεντρικό Ολυμπιακό μήνυμα της Ειρήνης.
Ο Μίκης Θεοδωράκης συνέθεσε τη Λυσιστράτη έπειτα από παραγγελία του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών . Η παγκόσμια πρεμιέρα πραγματοποιήθηκε στις 14 Απριλίου 2002 με τη συμμετοχή της Ορχήστρας και της Χορωδίας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής . Η "Λυσιστράτη" τελεί υπό την αιγίδα της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας.
Πρόκειται για μια μεγάλη παραγωγή, που φέρει τη σφραγίδα της μουσικής ιδιοφυίας του Μίκη Θεοδωράκη, με πολλές εκπλήξεις, με εκρηκτικούς ρυθμούς και ζωντάνια στην προετοιμασία και την παρουσίαση της οποίας παίρνουν μέρος περισσότεροι από 300 συντελεστές, αλλά και oι πλέον σημαντικοί Ελληνες τραγουδιστές.
Τη σκηνοθεσία έχει αναλάβει ο Γιώργος Μιχαηλίδης, τα σκηνικά και τα κουστούμια ο Διονύσης Φωτόπουλος και τη μουσική Διεύθυνση ο Νίκος Τσούχλος.
Χορογραφία-κίνηση: Βαγγελιώ Ιερονυμάκη
Φωτισμοί: Γιώργος Μιχαηλίδης
Μουσική Προετοιμασία: Καλλιόπη Γερμανού, Θανάσης Αποστολόπουλος, Δημήτρης Βεζίρογλου
Τους ρόλους ερμηνεύουν:
Λυσιστράτη : Δάφνη Ευαγγελάτου
Κλεονίκη : Ιωάννα Φόρτη
Λαμπιτώ : Αλεξάνδρα Παπατζιάκου
Ποιητής : Γιώργος Νταλάρας
Κορυφαίος : Δημήτρης Καβράκος
H Λυσιστράτη του Μίκη Θεοδωράκη θα παρουσιαστεί στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου στις 14 Σεπτεμβρίου. H όπερα Λυσιστράτη συμπληρώνει την τετραλογία του συνθέτη πάνω σε θέματα δανεισμένα από το αρχαίο δράμα. Οι τρεις προηγούμενες όπερές του περιστρέφονταν γύρω από ισάριθμες τραγικές γυναικείες μορφές: τη Μήδεια, την Ηλέκτρα και την Αντιγόνη, ενώ, σύμφωνα με το αρχαίο πρότυπο, το τραγικό τρίπτυχο συμπληρώνεται τώρα και από μια κωμωδία.