Κλυταιμνήστρα; (***)

01.04.2008
Δύο ταλαιπωρημένες θεατρίνες προσπαθούν να θυμηθούν το αρχαίο κείμενο. Αυτό, όμως, χάνεται, οι λέξεις ξεγλιστρούν και αλλάζουν διαρκώς και τελικά οι δύο τους "παίζουν" και "πουλούν" τον εαυτό τους.
Η «Κλυταιμνήστρα;» το έργο του Ανδρεα Στάικου παρουσιάζεται στον νέο θεατρικό χώρο «Ράγες» σε σκηνοθεσία του ίδιου.

Δύο ταλαιπωρημένες θεατρίνες προσπαθούν να θυμηθούν το αρχαίο κείμενο. Αυτό, όμως, χάνεται, οι λέξεις ξεγλιστρούν και αλλάζουν διαρκώς και τελικά οι δύο τους "παίζουν" και "πουλούν" τον εαυτό τους. Ουσιαστικά πρόκειται για μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα σύγχρονη εκδοχή των σχέσεων Κλυταιμνήστρας και Ηλέκτρας (μάνας και κόρης), εμπνευσμένη από τις αρχετυπικές ηρωίδες του Σοφοκλή.

Στην άδεια σκηνή (μόνο ένα μπαούλο και μερικά κομμάτια γυαλιού δεσπόζουν) συναντιούνται άλλοτε δύο μυθικές ηρωίδες, άλλοτε η μάνα και η κόρη, άλλοτε δύο ηθοποιοί. Από τον τραγικό λόγο στην καθομιλούμενη γλώσσα κι από τον μύθο στην απομυθοποιητική πεζότητα του βίου, από Ηλέκτρα σε Ηλέκτρα κι από Κλυταιμνήστρα σε Κλυταιμνήστρα, από μεταμφίεση σε ξεμασκάρεμα κι από στιχομυθία σε κουβεντολόι, πορεύονται οι θεατρίνες κουβαλώντας, άγνωστο πού, όλα τους τα υπάρχοντα, μνήμες, βιώματα, κοστούμια και αξεσουάρ στο εμβληματικό μπαούλο της ατελεύτητης θεατρικής πορείας.

Μέσα σ΄ αυτό το δύστροπο περίβλημα του έργου, με τις σημασίες των λέξεων να παρεκκλίνουν και να μετουσιώνονται σε συνώνυμες και αντώνυμες, οι δύο νεαρές ηθοποιοί (Σαλώμη Αροδίτου και Μαρίνα Πολυμέρη) κατάφεραν να υποστηρίξουν αξιοπρεπώς τους πολύ απαιτητικούς ρόλους τους, ισορροπώντας διαρκώς και -ευτυχώς -επιτυχώς ανάμεσα στην υπερβολή και τη μανιέρα.

Η σκηνοθεσία του Ανδρέα Στάικου, καθαρά μινιμαλιστική (στη σκηνή δεσπόζει ένα μόνο μεγάλο μπαούλο) ανέδειξε το χειμαρρώδη λόγο των δύο εγκλωβισμένων στους ρόλους τους ηθοποιών χαρίζοντάς μας κάποιες εξαιρετικές στιγμές.

Η «Κλυταιμνήστρα;» γράφτηκε την περίοδο 1974-75 κατά τη διάρκεια των μαθημάτων του Αντουάν Βιτέζ στο Κονσερβατουάρ Νασιονάλ στο Παρίσι. Ο Γαλλικός τίτλος ήταν «Clytemnèstre peut-être». Ήταν μια θεατρική άσκηση που εμπνεόταν απ’ τους ηθοποιούς και απευθυνόταν σ’ αυτούς. Το έργο στη συνέχεια παρουσιάστηκε στη γαλλική εκδοχή του στο θέατρο Ranelagh στο Παρίσι το 1981. Πρωτοπαρουσιάστηκε στην Αθήνα το 1987 προκαλώντας πολύ μεγάλη αίσθηση, σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου, με τις Όλια Λαζαρίδου και Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου. Έκτοτε ανέβηκε πολλές φορές σε άλλες σκηνοθεσίες στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ :
Παρασκευή : 21:30
Σάββατο : 21:30
Κυριακή : 20:00
Δευτέρα : 21:30

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ :
Γενική Είσοδος : 20 €
Φοιτητικό : 10 €

ΔΙΑΡΚΕΙΑ : 60 λεπτά


Γεωργία Οικονόμου
[email protected]