Την κωμωδία του Μένανδρου "Ασπίδα" σε κείμενα και σκηνοθεσία Γιώργου Μαρδά παρουσιάζει η Θεατρική Ομάδα του Πολιτιστικού Κέντρου του Δήμου Πετρούπολης στις 12 και 14 Ιουλίου στο Θέατρο Πέτρας, αξιοποιώντας την πείρα που έχει αποκτήσει μέσα από μια πλούσια και διαρκή παρουσία της στα θεατρικά δρώμενα του τόπου μας.

Στις πέντε πράξεις που έχουν διασωθεί από το αρχικό κείμενο ο Γιώργος Μαρδάς πρόσθεσε άλλες έξι μικρές γρήγορες πράξεις για να δώσει έναν έντονο αφηγηματικό ρυθμό, που ταιριάζει στους γρήγορους ρυθμούς της εποχής μας.
Οι τρεις από αυτές είναι παραφρασμένες από τραγωδίες του Ευριπίδη και οι άλλες τρεις μέσα από τα γνωμικά του Μένανδρου, το "Ενύπνιον" και τους Νεκρικούς Διαλόγους του Λουκιανού.
Η παράσταση είναι το επιτυχημένο αποτέλεσμα μιας πολύμηνης προσπάθειας, πλούσιας σε ερασιτεχνικά εγχειρήματα ηθοποιών που δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τους αντίστοιχους επαγγελματίες συναδέλφους, όπως αποδεικνύει το θερμό χειροκρότημα του κοινού που εδώ και χρόνια συνοδεύει το Θεατρικό Εργαστήρι του Δήμου Πετρούπολης.

Ο σκηνοθέτης Γ. Μαρδάς σημειώνει:
Στην αρχή τα πράγματα φαίνονταν εύκολα. Ο Μένανδρος ήταν φοβερός τύπος. Μας φιλοξένησε στη βίλα του στη Φρεατίδα και κάθε βράδυ πέφταμε ιδρωμένοι από το γλέντι και το κρασί. "Η υπέροχη οσμή του σώματος" έλεγε και ξανάλεγε ο Μένανδρος. "Κι όμως θα'ρθει μια εποχή που θα κηρύξετε τον πόλεμο σε κάθε φυσική οσμή. Ενώ η μόλυνση θα κατατρώει τα σώματά σας, τη θάλασσα, τον ουρανό, εσείς δεν θα πλένεστε απεγνωσμένα στα λασπόνερα του κέρδους".
Τέτοια ωραία μας έλεγε ο Μένανδρος, μέχρι που ένα πρωί όπως ήταν μεθυσμένος έπεσε στη θάλασσα και πνίγηκε. "Η μοίρα" είπε κάποιος . Πάλι η μοίρα; Δεν το λύσαμε αυτό; Πρέπει να αποφασίσουμε. Να πάρουμε θέση. Ποιος κινεί τα νήματα της ζωής. Η μοίρα; Οι άνθρωποι; Και τα δύο; Υπάρχει αγάπη άδολη; Ελέγχονται τα ένστικτα; Τι είναι αυτό το κάτι που μας ενώνει και μας χωρίζει; Τι σημαίνει να "ζεις μέχρι πεθαμού"; Η επιβίωση είναι ζωή; Γιατί δεν ξαναφυτρώνουν τα βγαλμένα δόντια; Γιατί πεθαίνουμε;
Χιλιάδες ερωτηματικά μέσα από τα οποία γεννήθηκε η παράσταση η οποία κρίθηκε από την αρμόδια επιτροπή ακατάλληλη για μικρόψυχους, μικροπρεπείς, δόλιους και εμπαθείς, για όσους η ψυχή δεν έχει υποστεί την κάθαρση του έρωτα και του θανάτου. Εκάς οι βέβηλοι.

Κείμενα-Σκηνοθεσία: Γ. Μαρδάς
Μουσική: Π. Στέφος
Σκηνικά-Κοστούμια: Κ. Ανδρέου

Διανομή (με αλφαβητική σειρά): Κ.Ακριβός, Σ.Ανδρεαδάκης, Π.Βασιλακόπουλος, Μ.Βάσσου, Λ.Γιαννάτη, Ξ.Γιώγου, Β.Δαλέντζας, Μ.Δαλέντζας, Φ.Δαλέντζας, Ε.Κορδούτη, Μ.Κουγέα, Χ.Κουγέα, Α.Μαθιουδάκη, Ε.Παπαγιώργη, Κ.Παπαδοπούλου, Θ.Παπαηρακλής, Ν.Παστρικού, Φ.Παυλή, Χ.Περπατάρης, Ν.Σαράκης, Π.Σίμου, Α.Χρονοπούλου, Α.Τσιακμάκη, Γ.Τσιούλη, Π.Τσιούτσια-Φωκίου, Ε.Τσίχλη, Π.Ψώνης