Ότι οι Thievery Corporation έχουν σαφή πολιτική άποψη και την εκφράζουν μέσα από τη μουσική τους, το γνωρίζαμε. Αλλά τέτοιο μένος ενάντια στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν το φανταζόμασταν, και πολύ μας ικανοποίησε!
Ο Ρομπ Γκάρζα, το 50% του ντουέτου από την Ουάσιγκτον, σε πρόσφατη συνέντευξή του κατακεραύνωσε το ΔΝΤ: «Αυτός ο οργανισμός είναι ένα φιάσκο. Πρακτική του είναι η αφαίμαξη οικονομιών φτωχών κρατών. Είναι μια απάτη. Προστατεύει τα κέρδη εκείνων που επενδύουν στη παρακμή μίας χώρας. Χωρίς δισταγμό σπρώχνει στην αθλιότητα λαούς».
Ο έτερος Καππαδόκης, Έρικ Χίλτον, συμπλήρωσε το φάσμα των απόψεων του Γκάρζα, απαντώντας σε μερικές ερωτήσεις μας, λίγες μέρες πριν τη live εμφάνιση του συγκροτήματος στις 29 Μαΐου στο Θέατρο Βράχων.
e-go: Την προηγούμενη φορά που σας είδαμε live στην Αθήνα, είχατε μόλις κυκλοφορήσει το "Radio Retaliation". Το άλμπουμ προωθήθηκε κυρίως μέσω iLike και Facebook. Να υποθέσω ότι προτιμάτε τα ηλεκτρονικά μέσα για να επικοινωνήσετε τη δουλειά σας;
Έρικ: Το ίντερνετ είναι ένας πιο ανεξάρτητος χώρος, όπου τα μηνύματά μας έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να φτάσουν στους σωστούς αποδέκτες. Δεν «παίζουμε» στο ραδιόφωνο των ΗΠΑ και έχουμε ελάχιστη κάλυψη από τα mainstream μίντια εδώ στην Αμερική. Οι ζωντανές εμφανίσεις μας είναι πάντα φουλ και οι δίσκοι μας πουλάνε, αλλά η στοχευμένη προβολή μας στα επίσημα μίντια σχετίζεται με τα λεγόμενα «κονέ» και τα διαφημιστικά δολάρια. Εμείς δεν μπορούμε να παίξουμε αυτό το παιχνίδι.
e-go: Πιστεύετε ότι είναι «ηθικό» (αν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη λέξη) για τις μπάντες να προμοτάρουν μόνες τους τη δική τους μουσική - όπως για παράδειγμα οι Radiohead και ο Moby - παρακάμπτοντας τις δισκογραφικές;
Έρικ: Φυσικά είναι «ηθικό», αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι είναι η σωστή τοποθέτηση για όλους τους δημιουργούς. Οι Radiohead και ο Moby είναι καταξιωμένοι καλλιτέχνες και δεν χρειάζονται τόση βοήθεια από μια δισκογραφική, όπως ένας καινούργιος καλλιτέχνης. Είμαι σίγουρος ότι και οι "μεγάλοι" έχουν ανθρώπους που κάνουν τη δουλειά της δισκογραφικής σε θέματα μάρκετινγκ και διαχείρισης. Είναι δηλαδή μια κάπως διαφορετική προσέγγιση, αλλά όχι μια ριζικά διαφορετική πρόταση για τα μουσικά πράγματα.
e-go: Για το "Radio Retaliation" συνεργαστήκατε με ονόματα όπως η Anushka Shankar και ο Femi Kuti. Πόσο ενδιαφέρουσα ήταν η διαδικασία τις μίξης ήχων και διαφορετικών πολιτιστικών DNA;
Έρικ: Αυτό το είδος ηχητικής ανάμιξης είναι που μας εμπνέει να κάνουμε μουσική. Αν ασχολούμασταν με ένα μόνο είδος, θα βαριόμασταν τρελά. Ο κόσμος είναι πλούσιος σε μουσικές και στιλ και είναι φυσικό για εμάς να συνδεόμαστε με ευρύ φάσμα επιρροών.
e-go: Δημιουργείτε τα κομμάτια μαζί με τον Ρομπ;
Έρικ: Ως προς το μεγαλύτερο μέρος δημιουργούμε ρυθμούς και ιδέες μαζί στο στούντιο. Μετά είτε γράφουμε τους στίχους (όπως για το «Vampires») ή έχουμε έναν guest καλλιτέχνη να ασχοληθεί, όπως στο «Seu Jorge». Κατόπιν, συνεργαζόμαστε στην παραγωγή και στο τελικό mix για αρκετό καιρό μέχρι να καταλήξουμε.
e-go: Θεωρείτε ότι ο σύγχρονος καλλιτέχνης είναι με κάποιο τρόπο υποχρεωμένος να έχει μια ξεκάθαρη πολιτική θέση για σημαντικά κοινωνικά ζητήματα;
Έρικ: Δεν πιστεύω ότι κάποιος είναι υποχρεωμένος να κάνει οτιδήποτε. Εμείς είμαστε που δεν μπορούμε να μείνουμε ήσυχοι. Όταν η χώρα σου προκαλεί θανάτους εκατομμυρίων Ιρακινών και Αφγανών και κανείς δεν ενδιαφέρεται, δεν μπορείς να κρατήσεις το στόμα σου κλειστό.
e-go: Είστε εκπρόσωποι του Παγκόσμιου Προγράμματος Σίτισης (World Food Programme). Πόσο σημαντικό είναι αυτό για εσάς;
Έρικ: Αρκετά χρόνια πριν μας πλησίασε ένας φίλος από το WFP να γίνουμε εκπρόσωποι του σκοπού. Ήταν τότε με το τσουνάμι στην Ασία και κάναμε μια ζωντανή εμφάνιση στην Ουάσιγκτον, όπου μαζέψαμε 30.000 δολ. Από τότε στηρίζουμε τα προγράμματα στην Αφρική και στην Ασία με συναυλίες και ειδικές εισφορές. Είναι μια πολύ θετική εμπειρία για εμάς και είμαστε πολύ χαρούμενοι που κάνουμε όλα όσα μπορούμε για το θέμα της πείνας διεθνώς.
e-go: Η Ουάσιγκτον έχει 95% δημοκρατικούς ψηφοφόρους. Μετά την εκλογή Ομπάμα αισθάνεστε αλλαγές, είστε ευχαριστημένοι;
Έρικ: Οι κάτοικοι της Ουάσιγκτον αισθάνονται πολύ καλά με τον Ομπάμα Πρόεδρο. Με ρωτάτε αν υπάρχει εμφανής αλλαγή; Όχι ουσιαστική, αλλά οι άνθρωποι ελπίζουν. Ειλικρινά πιστεύω ότι ο πρόεδρος δεν έχει καμία απολύτως δύναμη. Τι και αν είναι ο Μπους ή ο Ομπάμα, οι πραγματικές δυναμικές δεν αλλάζουν ποτέ. Πάντως, πολλά χρήματα ξοδεύονται από την κυβέρνηση και κρατάνε την οικονομία της Ουάσιγκτον ανθηρή, κάτι που είναι πολύ παράξενο σε αυτές τις δύσκολες εποχές. Όπως λένε "May we live in interesting times".
e-go: Τι ακούτε αυτή την περίοδο;
Έρικ: Γενικά ακούω μουσική ερμηνευτών μεγαλύτερης ηλικίας. Τα αγαπημένα μου είναι από καλλιτέχνες όπως οι: Curtis Mayfield, The Impressions, Gregory Isaacs, Dennis Brown. Το πάθος μου για τη ρέγκε και τη σόουλ δεν πεθαίνει ποτέ. Από τη νεαρή σκηνή ακούω ροκ μπάντες, όπως τους Raveonettes. Και όποιος με ξέρει, γνωρίζει ότι είμαι απόλυτα και για πάντα αφοσιωμένος στον Paul Weller.
e-go: Ποια είναι τα επόμενα μουσικά σας σχέδια;
Έρικ: Είμαστε με τον Ρομπ στο στούντιο και δουλεύουμε το επόμενο Thievery Corporation LP. Θα ολοκληρωθεί στο τέλος του χρόνου. Λατρεύω τον ήχο που διαμορώνεται και είμαι πολύ χαρούμενος για αυτό το επόμενο κεφάλαιο που ανοίγεται για εμάς. Είμαι επίσης απασχολημένος με τη δισκογραφική μας εταιρεία ESL. Προμοτάρουμε αυτό τον καιρό ένα νέο ρέγκε γκρουπ τους The Arkives. Κάνω την παραγωγή του επόμενου δίσκου και συζητάμε έναν νέο δίσκο με τον Sleepy Wonder. Υπάρχει μια έκρηξη δημιουργικότητας στο στούντιό μας αυτές τις μέρες.
e-go: Έχετε μεγάλο fan club στην Ελλάδα και η δημοτικότητά σας ολοένα και μεγαλώνει. Το "Vampires", που ερμηνεύσατε και στο Φεστιβάλ Lollapalooza 2009, είναι εξαιρετικά επίκαιρο εδώ, αφού στρέφεται κατά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Θα μας το πείτε στο live να βγάλουμε το... άχτι μας;
Έρικ: To Vampires δεν λείπει από τα live μας και η ενέργεια του κόσμου σε αυτό είναι πολύ δυνατή. Γράψαμε αυτό το κομμάτι, αφού διαβάσαμε το βιβλίο "Εξομολόγηση ενός οικονομικού δολοφόνου (Confessions of an Economic Hitman) του Τζον Πέρκινς (John Perkins). Το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όλους. Αποδομεί την αχρειότητα του ΔΝΤ με πολύ καθαρό τρόπο. Και ήταν τιμή μας που το ερμήνευσε ο Femi Kuti. Του έβαλε φωτιά!
Η καρδιά μου συμμερίζεται το πρόβλημα της Ελλάδας σήμερα. Προσωπικά θα ήμουν πολύ θυμωμένος. Θεωρώ ότι τα πράγματα θα στρώσουν με κάποιο τρόπο. Ελπίζω μόνο οι ένοχοι που δημιούργησαν την κρίση να σταλούν στη δικαιοσύνη.
Τσατσαράγκου Χριστίνα
