Tο έργο του σύγχρονου Γάλλου συγγραφέα, Ξαβιέ Ντυρανζέ, «Η Μνηστή», παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα στο Studio Mαυρομιχάλη από την «Ομάδα Ζάω Ζω» σε σκηνοθεσία Εύας Κουκούτση.

Πρόκειται για ένα έργο αντιπολεμικό, που η γλώσσα του κινείται από τον ωμό ρεαλισμό μέχρι τον πιο αχαλίνωτο λυρισμό. Ο Ξαβιέ Ντυρανζέ μας δίνει ένα από τα καλύτερα έργα του, μέσα από μια ιστορία αγάπης και μίσους, φυλετικών και θρησκευτικών συγκρούσεων, όπου η σύγχρονη Ιστορία είναι συνεχώς παρούσα. Το έργο είναι ένα διαχρονικό αποτύπωμα της ανθρώπινης ιστορίας και μας θυμίζει την υπόσχεση των θρησκειών και των μεγάλων ανθρωπιστικών διδασκαλιών για έναν κόσμο αγάπης, όπου όλα τα αντίθετα συνυπάρχουν αρμονικά σε μία Γη της Επαγγελίας.

Συναντήσαμε την σκηνοθέτιδα Εύα Κουκούτση και μιλήσαμε για την παράσταση και τη θεατρική της ομάδα Ζάω Ζω.

e-go: Τι σας προσέλκυσε στο να σκηνοθετήσετε το συγκεκριμένο έργο του Ντυρανζέ;

E.K: Είναι ένα έργο σύγχρονο (γράφτηκε το 2001), μια ιστορία που εξελίσσεται στο τέλος ενός εμφυλίου και πραγματεύεται μια πληθώρα θεμάτων, καταθέτοντας προβληματισμούς που αφορούν τον σημερινό άνθρωπο:
-ένας κόσμος υπό τη συνεχή απειλή του πολέμου ή ένας κόσμος ειρηνικός, η Γη της Επαγγελίας
-πως επιζεί ο έρωτας σε μια κοινωνία που σπαράσσεται από ιδέες που διχάζουν τη συνείδηση και δημιουργούν φόβο και μίσος
-ποιος είναι ο ξένος-ο αλλόφυλος και αλλόθρησκος ή και όποιος δεν συμφωνεί με τις ιδέες μας
-είναι οι ιδέες μας δικές μας ή τις έχουμε ενστερνιστεί χωρίς καμία κριτική εξέταση και σκέψη

e-go: Έχετε δει το έργο στη γαλλική εκδοχή του 2001, που απέσπασε εξαιρετικές κριτικές στο φεστιβάλ της Αβινιόν; Αν ναι, διαφοροποιήστε ως προς την αρχική σκηνοθετική του προσέγγιση; Αν όχι, πως το προσεγγίσατε σκηνοθετικά;

E.K: Ναι, είδα την παράσταση στο Φεστιβάλ της Αβινιόν το 2001, αλλά τη θυμάμαι αμυδρά. Θυμάμαι ότι ήταν μια πολύ καλή παράσταση και ότι μου άρεσε το κείμενο.
Η σκηνοθετική μου προσέγγιση διαφοροποιείται από την αρχική ως εξής:
- πιο δυναμική σκηνική αναπαράσταση με κινηματογραφικές λεπτομέρειες
- διαφορετική αντίληψη σκηνικού χώρου , κοστουμιών και φωτισμών
- μουσική που έχει γραφτεί ακριβώς πάνω στη μουσική του κειμένου
- όσον αφορά το τέλος του έργου: η ελπίδα (που αντιπροσωπεύεται από την μητέρα και το παιδί και στο κείμενο σκεπάζεται από χιόνι -πεθαίνοντας ή περιμένοντας την άνοιξη-) ,στην παράσταση παραμένει ζωντανή.

e-go: «Η μνηστή» είναι ένα έργο γεμάτο μηνύματα, αξίες και διλήμματα (αντιπολεμικό, φυλετικές και θρησκευτικές συγκρούσεις, αγάπη ? μίσος κλπ). Επικεντρωθήκατε ιδιαίτερα σε κάποιο από αυτά; Πόσο δύσκολο είναι να διατηρήσει κάποιος μια ισορροπία και ένα μέτρο ώστε να μη βουλιάξει το έργο από το βάρος όλων αυτών των μηνυμάτων;

E.K: Επικεντρώθηκα στην κεντρική ιδέα του έργου που είναι η αντιπαλότητα της ιδέας του πολέμου ως αναπόφευκτου κακού των κοινωνιών μας, και της ιδέας της Γης της Επαγγελίας ως δυνατότητας δημιουργίας ενός διαφορετικού κόσμου. Γιατί οι ιδέες μας είναι αυτές που διαμορφώνουν τις επιλογές μας σε όλα τα επίπεδα.

e-go: Πόσο δύσκολο είναι να επιβιώσει μία νέα σκηνοθέτιδα, αλλά και μία θεατρική ομάδα αφενός μεν στο βαρυφορτωμένο ελληνικό θεατρικό τοπίο αφετέρου δε στη γενικότερη οικονομική κρίση;

E.K: Είμαστε ένας λαός με μεγάλο θεατρικό ταλέντο. Το ό τι μέσα στην κρίση παίζουν τόσο πολλοί άνθρωποι θέατρο, το βρίσκω όμορφο και ελπιδοφόρο.

e-go: Πείτε μας λίγα λόγια για την ομάδα Ζάω Ζω. Πως επιλέγετε και πως δουλεύετε τα έργα;

E.K: Η «ομάδα Ζάω Ζω» ιδρύθηκε το 2003.H επιλογή των έργων γίνεται κατόπιν συζητήσεων μεταξύ του σκηνοθέτη, του μουσικού, του ενδυματολόγου και του σκηνογράφου( μελών της ομάδας). Παρουσιάσαμε δύο performances πάνω στην επιστημονική φαντασία (κυρίως πάνω στον Philip Dick), τις «Συμβαίνουν μόνο στη φαντασία μας- 1 και 2», όπου δουλέψαμε πάνω στη σύζευξη και αλληλοτροφοδότηση λόγου, μουσικής, τραγουδιού, χορού και προβολής σλάϊτς.
Πέρυσι ανεβάσαμε το «Νουνούς-Μπερνικέλ», δύο οιονεί φάρσες των Ντυβερνουά-Μάτερλινκ, για το οποίο επιχορηγηθήκαμε από το Ε.ΚΕ.ΘΕ.Χ. Εδώ δουλέψαμε , με εξπρεσιονιστικό ύφος, από ένα πιο πληθωρικό προς ένα πιο εκλεπτυσμένο στυλ, ακολουθώντας έτσι τη γλώσσα κάθε μονόπρακτου, αλλά και την ιστορική διαδρομή του φαρσικού είδους.
Μας ενδιαφέρει η δουλειά πάνω σε διαφορετικά είδη λογοτεχνικών κειμένων, η έρευνα πάνω σε σύγχρονους τρόπους ερμηνείας και κυρίως η επαφή με τον σύγχρονο θεατή μέσω της επιλογής ή σκηνικής παρουσίασης έργων που να τον αφορούν.

e-go: Τι να περιμένουμε στο μέλλον από την ομάδα Ζάω Ζω;

E.K: Υπάρχουν πολλά σχέδια. Σύγχρονοι Έλληνες και Γάλλοι συγγραφείς. Θα θέλαμε να συνεχίσουμε και την «Μνηστή».Το τι ακριβώς θα γίνει θα αποφασιστεί μέσα στους επόμενους μήνες.

Γεωργία Οικονόμου