&00 Joan Miro: Ο Ζωγράφος των αντιθέσεων
... Η ζωγραφική του είναι ένα παιχνίδι καλειδοσκοπικό. Ζωγραφίζει παίζοντας. Δημιουργώντας κινούμενα σχέδια. Το έργο του δεν εμπεριέχει μηνύματα που πρέπει να αποκρυπτογραφηθούν. Το ζητούμενο δεν είναι η παρουσίαση της μορφής, αλλά ο τρόπος δράσης της. Η ζωγραφικής το δεν λειτουργεί ως θέαμα αλλά ως αποκρυσταλλωμένη ενέργεια. Δεν περιέχει στοιχεία ανεκδοτολογικά ή αφηγηματικά. Είναι δημιούργημα μιας ορμέφυτης ενέργειας της στιγμής. Ούτε εγκρίνει ούτε απορρίπτει. Γίνεται για να προσφέρει νύξεις, εναύσματα για υποκειμενικές προσεγγίσεις, ερμηνείες και εκδοχές...(απόσπασμα από το εισαγωγικό κείμενο του κ. Κυριάκου Κουτσομάλλη, διευθυντή του Μουσείου Σύγχρονη Τέχνης)
Στον λαβύρινθο των ονείρων
... "Χρειάζομαι ένα σημείο εκκίνησης, είτε αυτό είναι ένας κόκκος σκόνης είτε μία ξαφνική λάμψη. Αυτή η φόρμα γεννά μία σειρά πραγμάτων, και το ένα φέρνει το άλλο. Ετσι ένα κομματάκι κλωστή μπορεί να απελευθερώσει έναν ολόκληρο κόσμο", είτε πρόκειται για σημείο είτε για αποτύπωμα δαχτύλου είτε για μια κηλίδα στο έδαφος που τη σμίγει με τη φωτιά είτε για ένα ασήμαντο αντικείμενο συνδυασμένο με ένα άλλο παράδοξο αντικείμενο. Μέσα από όλους αυτούς τους ενστικτώδεις συνδυασμούς, ο Joan Miro φέρνει στην επιφάνεια ένα κόσμο γεμάτο μεταμορφώσεις. Αυτό επαληθεύεται κυρίως στη γλυπτική του, όπου παρεμβαίνει με τρόπο σωτήριο. Σ' αυτόν τον φαινομενικά τόσο αυστηρό τομέα, η πάντα σε εγρήγορση διαίσθηση του επιτρέπει στον καλλιτέχνη να επινοεί μια γλώσσα ειρωνική, που θεωρούμε λησμονημένη εδώ και πολύ καιρό, αλλά που όλοι νοσταλγούσαμε. Ο Jaon Miro ανατρέπει έτσι τον κόσμο της γλυπτικής με μέσα φαινομενικά απλά -τίποτα δεν είναι προμελετημένο- και το επιτυγχάνει με επινοητικότητα τόσο μοναδική, ώστε σ' έναν κόσμο όπου ο γλύπτης έμοιαζε κάποτε δέσμιος αυστηρών κανόνων, εκείνος να κατέχει σήμερα μία θέση που κανένας δεν διανοείται να του αμφισβητήσει.... (απόσπασμα από το κείμενο του Jean Louis Prat, διευθυντή του Ιδρύματος Maeght και Επιμελητή της έκθεσης).
