Την πιθανότητα τo μεγαλύτερο μέρος του "Προσκυνήματος των Μάγων" του Λεονάρντο ντα Βίντσι να ζωγραφίστηκε μεταγενέστερα και από άλλους καλλιτέχνες διατύπωσε ένας Ιταλός επιστήμονας. Ο Μαουρίτσιο Σερατσίνι χρησιμοποιώντας υπερσύγχρονες μεθόδους, όπως υπέρυθρες ακτίνες, ακτίνες Χ και ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές υψηλής ανάλυσης κατάφερε να "διασπάσει" τον πίνακα σε μικρά λεπτομερή κομμάτια.

Σύμφωνα με το BBC, από αυτή τη διεξοδική του μελέτη έφτασε στο συμπέρασμα ότι "Οι περισσότερες πινελιές προστέθηκαν αργότερα. Το σκούρο πορτοκαλί είναι αποτέλεσμα χρώματος που προστέθηκε μετά". Επέμεινε ωστόσο ότι οι φιγούρες και η σύνθεσή τους ήταν αποτέλεσμα της δουλειάς του Ντα Βίντσι. Η μελέτη αυτή έχει επιτρέψει να δούμε την απίστευτη ομορφιά του σχεδίου, την δημιουργικότητα του ζωγράφου και να δούμε την έμπνευσή του. Αυτό που έχει σημασία είναι το εντυπωσιακό αποτέλεσμα και όχι κατά πόσο ο πίνακας είναι αυθεντικός.

Ο συγκεκριμένος πίνακας είχε παραγγελθεί στον Ντε Βίντσι από ένα μοναστήρι στο Σκοπέτο, κοντά στη Φλώρεντία. Ο ζωγράφος όμως έφυγε από την πόλη ένα χρόνο μετά, αφήνοντας το έργο ημιτελές.
Σύμφωνα με τον Σερατσίνι, "προφανώς ο κάτοχος του πίνακα ήθελε να φαίνεται το έργο περισσότερο ως πίνακας παρά σαν ένα μεγάλο σχέδιο". Οι ειδικοί ελπίζουν ότι σύντομα ο πίνακας θα αποκατασταθεί από τα επιπρόσθετα χρώματα και έτσι ο θεατής θα έχει μία διαφορετική άποψη της γένεσης.

Οι προσπάθειες του Σερατσίνι χρηματοδοτήθηκαν από την πινακοθήκη του Μιλάνου, την Uffizi, στην οποία εκτίθεται και το ίδιο το έργο.