"Λέγομαι Ίνγκριντ Μπετανκούρ, είμαι σαράντα χρονών κι έχω δύο παιδιά. Έχω εκλεγεί γερουσιαστής στη χώρα μου, την Κολομβία.
Είναι γνωστό ότι τα καρτέλ των ναρκωτικών -που αφανίζουν τα παιδιά μας- διαθέτουν τρομακτική δύναμη στην Κολομβία. Οι δολοφονίες και τα πολιτικά σκάνδαλα είναι καθημερινότητα. Όμως πίσω από την οργανωμένη μαφία υπάρχει ένας λαός περήφανος κι αποφασισμένος να ξεφύγει από τα γρανάζια της κόλασης, από το φόβο και τη βία. Εδώ και δέκα χρόνια αγωνίζομαι γι' αυτό το λαό. Οι Κολομβιανοί μ' έχουν εκλέξει ήδη δυο φορές - τη δεύτερη μάλιστα πήρα τις περισσότερες ψήφους σ' όλη τη χώρα. Αυτό το εκπληκτικό ποσοστό κρύβει μια ελπίδα για το μέλλον του λαού μου.
Το 1989 ο Λουίς Κάρλος Γκαλάν, υποψήφιος πρόεδρος της δημοκρατίας, δολοφονήθηκε σε προεκλογική συγκέντρωση στην Μπογκοτά, γιατί είχε ορκιστεί να απαλλάξει το κράτος από τον ασφυκτικό εναγκαλισμό της μαφίας. Συνεχίζω τον αγώνα που ξεκίνησε ο Γκαλάν. Η μαφία έχει ήδη επιχειρήσει δύο φορές να με σκοτώσει. Έχω απόλυτη συναίσθηση του κινδύνου, αλλά δεν πρόκειται να υποχωρήσω. Θα φτάσω μέχρι το τέλος.
Ονειρεύομαι ότι κάποια μέρα θα υπάρξει στην Κολομβία αληθινή δημοκρατία. Όλοι μου λένε πως είναι αδύνατο να πραγματοποιηθεί τ' όνειρό μου. Ελπίζω όμως, όταν διαβάσετε το βιβλίο μου, να καταλάβετε γιατί πρέπει να πιστεύω πως μπορεί να γίνει πραγματικότητα." (Επιστολή της ΄Ινγκριντ Μπετανκούρ για την έκδοση του βιβλίου της "Με τη φλόγα στην καρδιά")
Η Ίνγκριντ Μπετανκούρ γεννήθηκε το 1961 και έζησε τα παιδικά και νεανικά της χρόνια μεταξύ Κολομβίας και Γαλλίας. Από μικρή άκουγε τους φίλους των γονιών της να συζητάνε για το μέλλον της Κολομβίας. Αυτοί οι φίλοι, που ονομάζονται Πάμπλο Νερούδα, Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, Μιγκέλ Αντζελ Αστούριας ή Φερνάντο Μποτέρο, θα εμφυσήσουν την αγάπη για την πατρίδα στο κοριτσάκι που κρύβεται πίσω από το πιάνο για να τους ακούει ώς αργά τη νύχτα...
Χρόνια αργότερα η τριαντάχρονη πια Ίνγκριντ θα εγκαταλείψει την άνετη ζωή της συζύγου (και μητέρας δυο παιδιών) για να επιστρέψει και ν' αφιερωθεί οριστικά στην Κολομβία. Εκλεγμένη πρώτα στη Βουλή και κατόπιν στη Γερουσία (πρώτη και τις δύο φορές σε ψήφους), έβαλε στη συνέχεια υποψηφιότητα για τις προεδρικές εκλογές της 26 Μαΐου 2002. "Η Κολομβία, ο κολομβιανός λαός αισθάνεται σήμερα ανίσχυρος απέναντι στους διεφθαρμένους αντιπροσώπους του που, με το πρόσχημα ότι παίρνουν στα χέρια τους το πεπρωμένο του, του το υπονομεύουν", λέει η Μπετανκούρ. Και συνεχίζει: "Σκοπός μου είναι ν' αποδείξω στους Κολομβιανούς πως αυτό δεν είναι μοιραίο, πως υπάρχουν και άλλοι τρόποι να ασκεί κανείς πολιτική, και πάνω απ' όλα να εκλέγεται τίμια, όπως γίνεται στην Ευρώπη, βάσει των ιδεών του, των λόγων του, του προγράμματός του. Εννοώ, χωρίς να αγοράζει κανέναν και χωρίς να πουλιέται ο ίδιος".
Η Ίνγκριντ Μπετανκούρ, που πολλοί τη χαρακτηρίζουν σύγχρονη Ιωάννα της Λωραίνης, από τις 23 Φεβρουαρίου κρατείται όμηρος ενόπλων ομάδων και η τύχη της μέχρι σήμερα (Απρίλιος 2002) παραμένει άγνωστη. "Τα παιδιά μου γνωρίζουν ότι κάνω ό,τι μπορώ για ν' αποφύγω τους κινδύνους", είχε πει σε παλαιότερη συνέντευξή της. "Ξέρουν όμως ακόμη πως ο θάνατος δεν είναι το παν. Υπάρχουν πράγματα πιο σημαντικά από το θάνατο".
Εκδόσεις Ωκεανίδα
Συγγραφέας: Ινγκριντ Μπετανκούρ
Τίτλος: Με τη φλόγα στην καρδιά
Μετάφραση: Εφη Κορομηλά
Σελίδες: 316
ΙSBN : 960-410-246-X
Η Ίνγκριντ Μπετανκούρ γεννήθηκε το 1961 και έζησε τα παιδικά και νεανικά της χρόνια μεταξύ Κολομβίας και Γαλλίας. Από μικρή άκουγε τους φίλους των γονιών της να συζητάνε για το μέλλον της Κολομβίας. Αυτοί οι φίλοι, που ονομάζονται Πάμπλο Νερούδα, Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, Μιγκέλ Αντζελ Αστούριας ή Φερνάντο Μποτέρο, θα εμφυσήσουν την αγάπη για την πατρίδα στο κοριτσάκι που κρύβεται πίσω από το πιάνο για να τους ακούει ώς αργά τη νύχτα...