Μετά την Πολίτικη Κουζίνα, το Alter Ego. H Village συνεχίζει γενναία τη διαδρομή της στα δύσβατα μονοπάτια του εγχώριου σινεμά. Λάβαρο αυτής της νεανικής ταινίας, ένα είδωλο: ο Σάκης Ρουβάς περνάει από τη μουσική σκηνή στη μεγάλη οθόνη. Γιατί τώρα, γιατί εδώ; Για τον ίδιο, αυτά τα ερωτήματα ίσως δεν έχουν σημασία. Αρκεί η διαπίστωση ότι το στοίχημα που έβαλε με τον εαυτό του το έχει ήδη κερδίσει.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗ ΜΑΡΙΝΑ ΤΣΙΚΛΗΤΗΡΑ

Φίλιππος, η Νεφέλη, ο Ανδρέας, ο Τίμος. Μια νεανική μπάντα με φόντο έναν κόσμο λιγότερο λαμπερό από όσο δείχνει. Μια παρέα δεμένη με τη μουσική, σε μόνιμη αναζήτηση του «πραγματικού εαυτού», που κρύβεται πίσω από τα φώτα και τον θόρυβο της σόου μπιζ. Στην καρδιά των Alter Ego, ο Στέφανος. Σταρ, νανουρισμένος από τη γρήγορη δόξα. Μέχρι την ανατροπή. Επειτα από αυτήν, είναι βέβαιο, κανείς δεν θα είναι πια ο ίδιος.
Μια ταινία με τον Σάκη, λοιπόν. Ή, μια ταινία για τον Σάκη. Το Alter Ego του ποπ ειδώλου Ρουβά ίσως είναι ο ηθοποιός Ρουβάς. Αραγε, η υποκριτική είναι η φυσική συνέχεια των πολύ νεανικών του αναζητήσεων; Ενα συναρπαστικό διάλειμμα από τις πίστες; Ενα πείραμα, μια επιλογή, το επόμενο βήμα ενός ανθρώπου που μοιάζει γεννημένος για την επιτυχία; Και, τελικά, το μέγα ερώτημα: θα ισορροπήσει ο Σάκης Ρουβάς και στη μεγάλη οθόνη;

«Είναι διαφορετικός από αυτό που περιμένεις», μου λένε διαρκώς. «Ηταν διαφορετικός από αυτό που περιμέναμε κι εμείς. Στην οθόνη - και εκτός». Αλήθεια, τι περιμένουμε από τον Σάκη; Θυμάμαι, χρόνια πριν, όταν άρχισε να ακούγεται το όνομά του. Ενα όμορφο τυπάκι που τραγουδούσε πολύ συμπαθητικά και χόρευε τέλεια. Τότε αντιληφθήκαμε πως η ελληνική ποπ ζει και συμπυκνώνεται στις ιδανικές γωνίες του προσώπου του και σε ένα άψογο κορμί, που θα κάνει τις περίφημες «Ρουβίτσες» να αναστενάξουν. Η διαδρομή του ήταν σπαρμένη με ρόδα και αμφισβητήσεις. Πολλοί τον λάτρεψαν, άλλοι τον σνόμπαραν. Εκείνος, με το πλατύ του γέλιο πάντα στη θέση του, έδειχνε αδιάβροχος από τα σχόλια. Μιλούσε λίγο, έκανε πολλά. Κατάφερε να γίνει μάνατζερ του εαυτού του, σχεδίασε προσεκτικά τις κινήσεις του, μεταμορφώθηκε από σκέτο είδωλο σε γνήσιο επαγγελματία - είδος σπανιότατο στην ελληνική σόου μπιζ. Μερικές φορές, βέβαια, ένιωθες ότι λειτουργούσε περισσότερο σαν αψεγάδιαστη εικόνα παρά σαν καρδιά που πάλλεται. Ομως... «ήταν διαφορετικός από αυτό που περιμέναμε», μου είπαν πολλοί. Μεταξύ αυτών και ηθοποιοί, καλλιτέχνες καμωμένοι να «καταθέτουν την ψυχή τους», όπως λέει το στερεότυπο. Τι περίμεναν, άραγε; Κάτι λιγότερο από αυτό που είδαν, μαντεύω. Ισως, λιγότερη ψυχή. Ευτυχώς, ο Σάκης Ρουβάς τους εξέπληξε.

Εικόνες: Τι αισθανθήκατε όταν πατήσατε για πρώτη φορά σε πλατό γυρισμάτων;
Σάκης Ρουβάς: Με πάτε πολύ πίσω, στο 1991. Ηταν, θυμάμαι, για ένα βιντεοκλίπ.

Εδώ, όμως, μιλάμε για ταινία. Νιώσατε ξένος ή σκεφτήκατε ότι αυτό είναι απλώς ένα ακόμα σκαλί που πρέπει να ανέβετε;
Ανυπομονησία αισθάνθηκα. Και ανακούφιση που επιτέλους ξεκινούσε αυτό το project, που τόσον καιρό υπήρχε μόνο στα χαρτιά.

Το Alter Ego χτίστηκε επάνω σας ή εσείς προσαρμοστήκατε στο concept;
Νομίζω το concept βασίστηκε στο γεγονός ότι ήθελα να κάνω μια ταινία και μετά εγώ προσαρμόστηκα στον χαρακτήρα που είχαμε δημιουργήσει, στον Στέφανο δηλαδή.

Το γεγονός ότι είστε performer στη σκηνή, που σημαίνει ότι κατά κάποιον τρόπο ερμηνεύετε κι εκεί, σας βοήθησε να περάσετε στον ρόλο του ηθοποιού ή είναι κάτι εντελώς διαφορετικό;
Η αίσθηση της ερμηνείας ήταν παρούσα από όταν ξεκίνησα στο τραγούδι. Και ακόμα πιο πριν, όταν στα παιδικά μου χρόνια είχα ασχοληθεί λίγο με το θέατρο. Οι γονείς μου έπαιζαν σε παραστάσεις, εγώ βρισκόμουν συνέχεια στις πρόβες... Με τα χρόνια αυτό εξελίσσεσαι κι εσύ εμβαθύνεις. Τη μεγάλη διαφορά, όμως, την έκανε το ταξίδι μου στο Λος Αντζελες, πριν από τρία χρόνια, όπου ασχολήθηκα με την υποκριτική πιο ενεργά και δούλεψα με δάσκαλο. Το σημαντικότερο που έμαθα εκεί ήταν ότι, στην πραγματικότητα, ο άνθρωπος έχει τα πάντα μέσα του. Αρκεί να ψάξει και να τα εντοπίσει.

Ο χρόνος που περνάει είχε σχέση με την απόφασή σας; Είπατε, άραγε, μέσα σας ότι ένα ποπ είδωλο, όταν φτάνει σε κάποια ηλικία, πρέπει να αναζητήσει μια διαφορετική κατεύθυνση, να γίνει ίσως ο «Σάκης» «κύριος Ρουβάς»;
Θα έχετε διαπιστώσει κι εσείς ότι η ηλικία δεν είναι κάτι που οι άνθρωποι αισθάνονται για τον εαυτό τους. Μάλλον οι άλλοι το βλέπουν. Εγώ νιώθω όπως πάντα - και καλύτερα! (γελάει) Κανείς δεν έχει ουσιαστικά αίσθηση της ηλικίας του, εκτός όταν τη νιώθει στη φθορά του σώματός του. Η ψυχή ωριμάζει, εξελίσσεται αλλά δεν γερνάει ποτέ.

Ποιο σημείο ήταν εκείνο που σας ενδιέφερε να προσεχτεί περισσότερο στο Alter Ego; Η σκηνοθεσία, το σενάριο, η μουσική; Εμαθα ότι συμβάλατε και σεναριακά, με ιδέες κ.ά.
Το καλό με τον κινηματογράφο είναι πως πρόκειται για ομαδική δουλειά. Απαιτεί συντονισμό από όλους τους συντελεστές. Ενα στοιχείο να μην είναι καλό και είναι πιθανό να σε βγάλει εντελώς από το «τριπ» της ταινίας.

Ποια ήταν η μεγαλύτερη υποκριτική δυσκολία για σας;
Το δυσκολότερο κομμάτι είναι όταν πρέπει να δεις πράγματα στον εαυτό σου τα οποία στην πραγματική ζωή αρνείσαι να αντιμετωπίσεις. Πραγματικότητες που μπορεί να σε πληγώνουν, που προσπαθείς να αποφύγεις.

Σε τι αναφέρεστε;
Ο κάθε άνθρωπος τραβάει δικό του ζόρι (γελάει). Κοιτάξτε... Μπορεί, για παράδειγμα, να πρέπει να ξαναζήσεις μέσα από την υποκριτική την απώλεια ενός δικού σου ανθρώπου. Πρέπει να έχεις τη διάθεση να ξαναπονέσεις. Εν γνώσει σου. Δεν είναι εύκολο αυτό, ούτε ευχάριστο.

Σε τέτοιες στιγμές νιώσατε εκτεθειμένος; Στο συνεργείο, στους άλλους ηθοποιούς...
Απολύτως.

Αρκετοί άνθρωποι που συνεργάστηκαν μαζί σας στο Alter Ego, από διάφορα πόστα, ένιωσαν έκπληξη από το «πόσο καλό παιδί» ήσασταν. Μάλλον απέχετε από την εικόνα που κάποιοι έχουν για εσάς.
Εσείς έχετε την αίσθηση ότι είμαι κακό παιδί; (βάζει τα γέλια) Τι να σας πω, κανονικός άνθρωπος είμαι. Η στάση μου έχει πάντα να κάνει και με το ποιους έχω απέναντί μου. Είτε μας αρέσει είτε όχι, συχνά βλέπουμε τους άλλους σαν καθρέφτη μας. Μπορεί να νιώσουμε καλά με κάποιους, με άλλους να αντιδράσουμε άσχημα. Στο Alter Ego είχα την τύχη να είναι όλοι καλοί συνεργάτες, από την παραγωγή μέχρι τους ηθοποιούς. Οι άνθρωποι του συνεργείου, ας πούμε, είναι κορυφή στο είδος τους. Και ξέρετε, κάποιος δεν φτάνει εκεί μόνο επειδή είναι καλός τεχνίτης, πρέπει να είναι και καλός χαρακτήρας, να μπορεί να συνεννοηθεί με τους υπόλοιπους. Θα ήταν τρελό, λοιπόν, να μην τα πάω καλά μαζί τους.

Μιλήστε μου για τον Στέφανο.
Είναι πάρα πολύ μπερδεμένος. Η φήμη και τα χρήματα ήρθαν γρήγορα στη ζωή του, έχει δοκιμάσει τα πάντα, έχει μια ερωτική σχέση κάπως αδιευκρίνιστη, έναν καλό φίλο... Ψάχνει απαντήσεις και όταν του έρχονται ουρανοκατέβατα κάποια πράγματα προσπαθεί να πιαστεί από όπου μπορεί.

Πόσος «Σάκης» υπάρχει μέσα στον Στέφανο; Και εννοώ πόσος «Σάκης άνθρωπος» και πόσος «Σάκης επαγγελματίας»;
Αυτό που έχω επιλέξει ως προσωπική μου πραγματικότητα δεν έχει μεγάλη σχέση με τον Στέφανο. Αν με ρωτάτε πόση από την οντότητά μου έχω βάλει μέσα σ' εκείνον... Ολόκληρη.

Την ώρα που παίζατε στα γυρίσματα είχατε στο μυαλό σας το κοινό σας και την εικόνα που έχουν για σας;
Ούτε στιγμή. Το ζητούμενο, άλλωστε, δεν είναι να παίζεις τον εαυτό σου. Δεν θα είχε κανένα νόημα να κάνω τον Σάκη στην ταινία.

Πόσος συναισθηματισμός χωράει στις επιλογές ενός επαγγελματία όπως εσείς;
Μυαλό, ψυχή, καρδιά... Τα πάντα παίζουν ρόλο για όλους μας, ακόμα και όταν δεν φαίνεται με την πρώτη ματιά. Το να δείχνεις αναίσθητος, ας πούμε, είναι μια επιλογή. Εχει συναισθηματική αξία, με την έννοια ότι στην πραγματικότητα είσαι πάρα πολύ ευαίσθητος, οπότε προσπαθείς να δείχνεις το αντίθετο. Οχι ότι τα καταφέρνεις, κιόλας.

Υπάρχει περίπτωση να κάνετε ένα βήμα επειδή σας συμφέρει κι ας μην το επιθυμείτε βαθιά; Ή θα κάνατε κάτι επειδή το θέλετε πάρα πολύ, έστω κι αν ρισκάρατε την εικόνα σας;
Ολα μπαίνουν στο μίξερ. Ούτως ή άλλως, τα πάντα έχουν ένα κόστος.

Ποια ήταν η πιο απολαυστική στιγμή κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων;
Ηταν σαν κομμάτι της ζωής μου, δεν είναι εύκολο να ξεχωρίσω κάτι. Εζησα ωραίες στιγμές, έντονες, τόσο έξω από την καθημερινότητά μου...

Εχουμε όλοι μας ένα Alter Ego;
Οχι ένα, πολλά. Είναι όλα αυτά που δεν επιλέγουμε να επικοινωνούμε με τον εαυτό μας καθημερινά.

Το Alter Ego σημαίνει απλώς μια έννοια για σας; Ή θα μπορούσε να είναι ένας φίλος, μία σύντροφος;
Είναι ό,τι επιλέξουμε εμείς να είναι. Κι εσείς είστε ένα alter ego μου στην πραγματικότητα. Είστε ένα κομμάτι το οποίο σίγουρα έχω μέσα μου, μια άλλη εικόνα του εαυτού μου. Είμαστε όλοι «θεοί», με την έννοια ότι αποτελούμε κομμάτια του σύμπαντος. Οπως είπα και πριν, τα πάντα είναι μέσα μας. Κακία, καλοσύνη, έρωτας, φθόνος... Είμαστε όλοι μας το ίδιο πράγμα, εκφρασμένο διαφορετικά.

Η ταινία εστιάζει στην αγάπη, στη φιλία...
Εχει τα πάντα η ταινία, αλήθεια! Πολλή αγάπη, έρωτα, ζήλια, γέλιο, πολλά συναισθήματα. Πιστεύω ότι θα τα νιώσουν όσοι τη δουν, θα μπορέσουν να ταυτιστούν. Προεξοφλώ με αυτόν τον τρόπο την επιτυχία της (γελάει).

Κεντρικό κομμάτι της υπόθεσης είναι, πάντως, η σχέση σας με τον Φίλιππο. Πώς ορίζετε τη φιλία, με δύο λέξεις;
Είναι η συμμαχία δύο ανθρώπων ενάντια στον υπόλοιπο κόσμο!

Και ο έρωτας, η αγάπη;
Η αγάπη είναι μια κατάσταση που ξεπερνάει την καθημερινότητα. Είναι συμπαντική έννοια, πέρα από τους ανθρώπους. Μια ευδαιμονία που δεν περιγράφεται, το συναίσθημα της απόλυτης ευτυχίας και γαλήνης, της αρμονίας με το σύμπαν.

Με σχεδόν οτιδήποτε έχετε καταπιαστεί έχετε σημειώσει θρίαμβο. Πόσο εύκολο είναι να αντέξει ένας «καλομαθημένος» στην επιτυχία άνθρωπος σαν κι εσάς μια ενδεχόμενη αποτυχία;
Πολύ απλά. Η αποτυχία είναι μια ψιλο-ρύθμιση που πρέπει να κάνεις στην επιτυχία σου. Είναι ένα πολύ ωραίο μάθημα που πρέπει να πάρεις. Σαν αυτό που είχε πει ο Εντισον: «10.000 αποτυχίες μέχρι να φτιάξεις τον λαμπτήρα», του έλεγαν. «Αντίθετα», απαντούσε, «ανακάλυψα 10.000 τρόπους για το πώς ΔΕΝ φτιάχνεται μία λάμπα!».

Εχετε πετύχει πολλά. Τι απομένει να ονειρευτείτε στο μέλλον;
Μπροστά σε αυτά που ονειρεύομαι καθημερινά και που μπορώ να ονειρευτώ, δεν έχω κάνει απολύτως τίποτα!

***

Το άλλο «μισό»

Υστερα από 15 χρόνια στη θεατρική σκηνή, ο Κωστής Καλλιβρετάκης γίνεται Φίλιππος, το κινηματογραφικό Alter Ego του Σάκη Ρουβά.

Ηταν από τους τελευταίους που φώναξαν για δοκιμαστικό. Μετά το κάστινγκ, δεν είχε ιδέα αν θα γινόταν ο φίλος του Στέφανου στο Alter Ego, αλλά είχε την αίσθηση ότι με τον Σάκη, που υποδυόταν τον κεντρικό ήρωα, κόλλησαν αμέσως. «Αντιλαμβανόμουν ανέκαθεν ότι ήταν μοναδικός σε αυτό που έκανε αλλά δεν είχα καμία επαφή με τη μουσική του. Οταν τον συνάντησα από κοντά, όμως, είχα αμέσως την αίσθηση ότι ήταν εντάξει παιδί». Τον ρόλο τον πήρε. Οχι, δεν ένιωσε χαρά, παραδέχεται. Τουλάχιστον δεν την εξέφρασε με τους κλασικούς τρόπους. «Η αντίδρασή μου ήταν να τρέξω στο σαλόνι, να μην πω τίποτα στην κοπέλα μου και να βάλω στη διαπασών ένα κομμάτι του Φίλιππου Πλιάτσικα!». Φίλιππος λέγεται και ο ρόλος του. Με προειδοποιεί ότι ο χαρακτήρας αυτός δεν πολυφαίνεται στα τρέιλερ της ταινίας. «Είναι ο πιο μυστηριώδης», μου λέει. «Μαζί με τον ήρωα του Σάκη φτιάξαμε, υποτίθεται, το ποπ συγκρότημα της ταινίας». Εχει και ο ίδιος περάσει από συγκρότημα στο πανεπιστήμιο, έχει τραγουδήσει κι έχει δοκιμάσει τα παραδοσιακά κρουστά, γενικά όμως προτιμά να αποκαλεί τον εαυτό του «συγκλονιστικό ακροατή» και με κανέναν τρόπο μουσικό. «Θα μπορούσα ως Φίλιππος να είμαι το Alter Ego του Στέφανου, αν και ο τίτλος συμβολίζει πολλά περισσότερα πράγματα από τη δική μας σχέση. Η ταινία βρίσκει το συγκρότημα στην κορυφή της επιτυχίας του.

Το θέμα είναι πώς ο καθένας από αυτούς τους δύο αντιμετωπίζει αυτήν την επιτυχία: ο ένας έχει ξεχάσει τα όνειρα του ξεκινήματος. Ο άλλος τα θυμάται συνέχεια κι έχει ενοχές για το πώς διαχειρίζονται τη δόξα τους». Δεν θα μου πει άλλα για την ιστορία. Υπάρχουν κρυμμένα χαρτιά κι εκπλήξεις τις οποίες δεν θέλω να ξέρω, προς το παρόν. Τον ρωτώ, όμως, αν ο Ρουβάς πρόσθεσε προσωπικές του εμπειρίες στην κινηματογραφική συνταγή. «Στον βαθμό που μπόρεσε, προσπαθεί να κάνει και ο ίδιος μια τομή, ένα σχόλιο, στη δική του επιτυχία. Δεν ξέρω τι πιστεύει εκείνος, απλώς έχω αυτήν την εντύπωση. Εχει ενδιαφέρον. Οπως και το πόσο πωρώθηκε με ό,τι έκανε. Πιστεύω ότι θα είναι έκπληξη για το κοινό η παρουσία του, είναι πολύ καλός».

Και ο Κωστής Καλλιβρετάκης φρέσκος νιώθει, τουλάχιστον στον κινηματογράφο, γιατί στον χώρο της υποκριτικής μετράει 15 χρόνια. «Είμαι κυρίως του θεάτρου», λέει. «Ενας πρώην χημικός, που υπήρξε και σπουδαστής στο Εμπρός. Γεννήθηκα στην Αθήνα, αν και κάποτε ένιωθα Χανιώτης. Εζησα πολύ στη Σαουδική Αραβία, πράγμα λιγότερο δελεαστικό από όσο ακούγεται. Εχω κάνει μία ακόμα ταινία, γαλλική. Θεατρικές παραστάσεις, Αμόρε, Εθνικό, πολλά και διάφορα. Ταυτόχρονα εργάζομαι ως φωτογράφος. Τραβάω φωτογραφίες στο θέατρο, μου αρέσει να απομυθοποιώ λιγάκι τη σκηνή». Γιατί; Επειδή συμφωνεί με τον πεντάχρονο ανιψιό του, ο οποίος φέτος τον πρωτοείδε στο θέατρο και του είπε: «Κατάλαβα ότι είσαι ένας άνθρωπος σαν όλους τους άλλους».

Αlter Εgo

Κεντρική ιδέα: Μια ταινία για την ωρίμανση, τη δύναμη της αγάπης και της φιλίας, τη μουσική της ζωής.
Σκηνοθεσία: Νικόλας Δημητρόπουλος.
Σενάριο: Νικόλας Δημητρόπουλος, Βάνα Δημητρίου.
Πρωταγωνιστούν: Σάκης Ρουβάς, Δανάη Σκιάδη, Αλέξανδρος Λογοθέτης, Δημήτρης Κουρούμπαλης, Κωστής Καλλιβρετάκης, Ντορέττα Παπαδημητρίου κ.ά.
Παραγωγή: Village Roadshow Ρroductions
Διανομή: Village Films Η ταινία Alter Ego θα προβάλλεται στους κινηματογράφους από τις 10 Μαϊου.

Χάρης Αντωνόπουλος, προεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Village roadshow:
«Δεν νομίζω ότι πρέπει να βάλουμε ως πήχη την επιτυχία της Πολίτικης Κουζίνας. Η κάθε ταινία κάνει τον κύκλο της κι έχει το δικό της κοινό. Αυτό, όμως, που έχω αντιληφθεί είναι ότι ο Ελληνας θέλει να βλέπει ελληνικό κινηματογράφο και εκτιμά την ποιότητα, όταν του προσφέρεται. Το concept του Alter Ego υπήρχε, όχι όμως και η συγκεκριμένη ιστορία. Μετά, γνώρισα τυχαία τον Σάκη, συζητήσαμε και συνειδητοποίησα τις δυνατότητές του. Ξεκαθαρίζω ότι συνέβαλε πάρα πολύ στη δημιουργία του σεναρίου, με ιδιαίτερα εύστοχες απόψεις. Είναι πανέξυπνος, εργατικός και καλός άνθρωπος και συνέβαλε πάρα πολύ στο να δημιουργηθεί ωραίο κλίμα στα γυρίσματα. Εκτός από τον Σάκη, πιστεύουμε ότι από την ταινία μας θα αναδειχθούν τουλάχιστον δύο τρία ταλέντα, αυτό είναι και το προσωπικό μου στοίχημα. Το Alter Ego είναι η μεγαλύτερη ελληνική παραγωγή μέχρι σήμερα: έχει ξεπεράσει τα 2.000.000, ενώ αντίστοιχα η Πολίτικη Κουζίνα έφτασε τα 1.600.000. Για μας, η παραγωγή δύο ή τριών ελληνικών ταινιών τον χρόνο, οι οποίες να έχουν τα φόντα να ταξιδέψουν και στο εξωτερικό, αποτελεί πρόκληση και στρατηγική απόφαση».