Απόο τον Γιάννη Κεσσόπουλο
[email protected]

Σάββατο βράδυ, 23:34, στροφή καζίνο, τριακόσια μέτρα ουρά αυτοκίνητα και... Boom! Υπομονή, Βανδή-Ρουβάς στις επάλξεις της σαλονικιώτικης νύχτας. Πέντε ευρώ στο παιδί του πάρκινγκ και πάμε. Τριακόσια άτομα στην ουρά, 3.650 έγραψε το κοντέρ του μαγαζιού αυτή τη νύχτα, 4.150 το ρεκόρ πέρυσι με Βανδή-Γονίδη. Δεν είναι μια νύχτα στα μπουζούκια, είναι συναυλία κανονική. Διακόσια άτομα στην υπηρεσία της διασκέδασης. Κι ας απαγορεύεται το ντου στα καμαρίνια. «Δεν πειράζει. Θα τα σκίσω τα ρούχα μου, κρεμασμένη απ’ τον εξώστη», μου λέει η 17χρονη Γεωργία από την Πολίχνη, που έφτασε πριν από λίγο με το σχολείο της...>

Ο κόσμος συνεχίζει να μπαίνει στο μαγαζί, παρότι η ώρα έχει πάει 00:30. Το κοινό πολυσυλλεκτικό: από σχολεία μέχρι... ΚΑΠΗ! Η Σοφία Στρατή μ’ ένα σούπερ μίνι σαν πεταλούδα, τραγουδά Μια πεταλούδα η ζωή σου / που πετάει εδώ κι εκεί / μια ηλιαχτίδα το φιλί σου / που γυρεύει να με βρει. Με τη φωνή της κρατά τον κόσμο ζεστό και ανοίγει τον δρόμο για τον shake-Σάκη. Οι περισσότεροι χαλαροί περιμένουν να πάει 00:50, αλλά ένας καλοντυμένος 40άρης, τσιτωμένος, επιδοκιμάζει σφυρίζοντας τη φωνή της Σοφίας.

Σήμερα δεν είναι νύχτα επωνύμων. Εξάλλου είναι η τρίτη βδομάδα του σχήματος στη Θεσσαλονίκη. Μόνο ο βουλευτής Κώστας Γκιουλέκας έχει κλείσει τραπέζι για την παρέα του, ενώ είδαμε και τον πρώην ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ Γιάννη Κουκιάδη. Μαστροκώστα, Χοψονίδου, Κοκκίνου, Τσαλίκης, Κελεσίδου, Καλαφάτης, Βενιζέλος, Κούρκουλα, Παπαγεωργόπουλος, Ψωμιάδης (και πολλοί άλλοι) έχουν καταθέσει διαπιστευτήρια από τις πρώτες μέρες κιόλας. Μάλιστα, η (αναπάντεχη;) άρνηση του νομάρχη προς τη Δέσποινα Βανδή να τραγουδήσουν παρέα «έγραψε» στις κοσμικές στήλες της πόλης. Ανειλημμένες υποχρεώσεις βλέπετε: η Δέσποινα κλείνει πρόγραμμα στις 05:00, την ώρα δηλαδή που... ξυπνά ο ισχυρός άντρας του νομού.

Ενδυματολογικώς είναι... σκοτεινά. Κυριλέδες, σινιέδες, καζουαλάτοι, τζινάτοι, όλοι οι τύποι. Τα κορίτσια; Τρέλα! Η Σαλονίκη επιβεβαιώνει τον μύθο της. Αφαίρεση σα να ‘ναι καλοκαίρι. Παντελόνια χαμηλοκάβαλα, ίσα να φαίνεται το τατού με υποψία γλουτών, φούστες μίνι σε πόδια διάφορα, στηθάκια έξω καρδιά, 15άρες, 25άρες, 35άρες, 45άρες ανεβασμένες. Που λέει κι ο Σταύρος ο διπλανός μου, τραβώντας το καμελάκι του, «Στον Σάκη ήρθαν, τι περίμενες;». Εκείνες πάντως μάλλον περίμεναν να ‘ναι οι τυχερές που θα πλεύριζε ο κορυφαίος Ελληνας ποπ σταρ.

Τρία εξωτικά κορίτσια με ήχους λάτιν ελαφρούς, ρυθμικούς κι ερωτικούς χτυπούν το καμπανάκι για την έξοδο του Σάκη. Τα φώτα σβήνουν ξαφνικά. Ο ήχος στο μηδέν. Τσιρίδες, επιφωνήματα, «Σάκηηη-Σάκηηη» σκίζουν τον αέρα του Boom. Ο εξώστης παραληρεί. Η ώρα των σχολείων - και όχι μόνο. Αναπτήρες, κάμερες, φωτογραφικές μηχανές ακόμη και... κιάλια στα υψωμένα χέρια. Η αποθέωση του Ρουβά πριν καν εμφανιστεί. «Τα σκληρά σου λόγια ήταν» και ο απόλυτος σταρ αναδύεται με χρυσαφί κοστούμι, μαζί με έξι χορευτές κι ένα φωτεινό σταυρό στο φόντο να στροβιλίζεται. Ο Σάκης πηδά από το βάθρο και οι 40άρες χτυπιούνται στα τραπέζια.

Γεια σου Θεσσαλονίκη!» φωνάζει ο Σάκης στο κοινό του και στη 01:05 ακριβώς πετάει το σακάκι του σε γενική αποθέωση. «Ο Μαρτάκης είχε καλύτερο μπράτσο», μου ψιθυρίζει φωνάζοντας ο Σταύρος, αλλά τα πλήθη δεν φαίνεται να συμμερίζονται την άποψή του. Ορθιοι θεατές φωτογραφίζουν το μεγάλο αστέρι. Δυο κοπελίτσες με δάκρυα στα μάτια προσπαθούν να πλησιάσουν στη σκηνή. Η Μαρία του μαγαζιού στέκεται σωστός εύζωνας μπροστά στον διάδρομο της σκηνής, για να προστατεύει τα ρούχα του αστέρα. Ολο το Boom τραγουδά Σ’ έχω ερωτευτεί, την ώρα που μια χορεύτρια κατεβαίνει από τον ουρανό και λικνίζεται στον αέρα. Στη 01:18 ο Σάκης αφήνει τη σκηνή.
Σιωπή. Και παγωνιά.>

Να ‘τον πάλι σε 2' ντυμένος στα μαύρα με λευκό σακάκι. «Θα το πετάξει κι αυτό, πού θα πάει» λέει η Μαρία, φιλόλογος από την Τούμπα που έχει έρθει με πέντε φίλες της. Τραγουδά με πλάτη στο κοινό, κάθεται σε μια διάφανη ντιζαϊνάτη καρέκλα, χαζεύοντας τις σέξι χορεύτριες. Μία κάθεται πάνω του! Το πλήθος αλαλάζει.
Τι να κάνει, θα μου πείτε...
Και Ξανά να σ’ ερωτευόμουνα, χέρια ψηλά για το σουξέ που έκανε το ‘94, όταν υπηρετούσε φαντάρος στα Γιαννιτσά.

Και ξαφνικά τρέχει, χοροπηδά, κάνει πιρουέτες, στροβιλίζεται διαρκώς, Θα σου κάνω μακαρόνια με κιμά για να φας, η αποθέωση... Στη 01:39 με βαθιά υπόκλιση, ο Σάκης αποχωρεί από τη σκηνή. Το πλήθος παραληρεί.

Το κοριτσάκι στην πίστα με το ναζιάρικο ύφος και το... ελάχιστο ύφασμα στο κορμί του είναι η Δέσποινα Βανδή. Είναι η ώρα των λουλουδιών. Ξαφνικά κοπέλες με δίσκους γεμάτους γαρίφαλα περνούν ανάμεσά μας, πλησιάζουν στην πίστα, πωλούν με μια ματιά και αδειάζουν στα γυμνά της πόδια ολόκληρους κήπους. Κινητά, κάμερες, φωτογραφικές μηχανές ξανά σε δράση και η Δέσποινα άδει Τι ανάγκη έχεις / με τόσα που έχεις. Το τσιγάρο έχει κάψει το χέρι του αποσβολωμένου διπλανού μου, του Σταύρου, καθώς η Δέσποινα λικνιζόμενη πιάνει αμέσως κουβέντα με τα μπροστινά τραπέζια. «Ετσι θα συνεχίσουμε μέχρι τις 07:00 το πρωί και μετά θα πάμε για μπουγάτσα». Γεια σου, Δέσπω!

Χαμός από νυχτολούλουδα στην πίστα, χαμός και με το Νυχτολούλουδο. Ολοι θέλουν ν’ αγγίξουν το κορίτσι που διασχίζει με στυλ τον διάδρομο ανάμεσα στα πρώτα τραπέζια. «Εμαθα ότι φορά ένα υπέροχο φόρεμα και ήρθα να θαυμάσω», μου λέει ο Σωτήρης, 35άρης και δικηγόρος. Ενας καλός κύριος, της χαρίζει ξαφνικά λουλούδια. Εκείνη τα παίρνει και του κλείνει το μάτι. Καθότι πιο λαϊκό το πρόγραμμα, από τα «χέρια ψηλά» περνάμε στα... «πόδια στο τραπέζι». Το κέφι; Τσακίρ! Ο Μανώλης, δυο τραπέζια μπροστά, κοντεύει να κόψει τις φλέβες του! Τρέλα με τη Δέσποινα, χτυπιέται σε κάθε της νότα. Το ‘ριξες και πάλι απόψε / το φαρμάκι σου / κι έκανες ξανά να κλαίει / το κοριτσάκι σου.

Στις 02:18, ο Σάκης πάλι στη σκηνή, η ώρα του ντουέτου, Βανδή ερμηνεύει Ρουβά, Ρουβάς δε, ερμηνεύει Καρβέλα κ.λπ. Ι can’t live without you, οι καλλιτέχνες έρχονται so close, χειροφίλημα, «θέλω να σου σκάσω ένα φιλί». «Σιγά σιγά Σάκη μου, σε ξέρω δέκα χρόνια», απαντά η Δέσποινα μέσα σε μια υπέροχη αρχαιοπρεπή χλαμυδέ μινιατούρα-ένδυμα.

Να και η σφαλιάρα «για την Κάτια», που δεν είναι πια εδώ όπως ήταν στην πρεμιέρα, και ο Σάκης «σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης» πάει και κάθεται σ’ ένα τραπέζι με έξι κυρίες μόνες που ψάχνουν. Η κορύφωση του μουσικοθεατρικού ντουέτου.

Η Ραχήλ, 16 χρόνων, μαθήτρια Λυκείου κλαίει παραδίπλα που δεν ήταν αυτή η τυχερή.

Οι Ρουβανδήδες σε υπερδιέγερση! Το ντουέτο τελειώνει μ’ ένα φιλί και τη Βανδή να μένει μόνη στη σκηνή.

Τώρα πώς εξηγείται κάποιοι -και δεν ήταν λίγοι- να κάθονται ήσυχα ήσυχα στο τραπέζι τους με Σάκη και Δέσπω και μόλις σκάει μύτη ο Χρυσοχοϊδης (ο Δημήτρης, ο τραγουδιστής, όχι ο Μιχάλης του ΠΑΣΟΚ) να τρέχουν στην πίστα; Η ώρα του χορού, λοιπόν, φτάνει στις 02:34 όταν το λαϊκό αστέρι της πόλης πιάνει το μικρόφωνο. Η πίστα γεμίζει καθώς ο Γιάννης μου λέει στ’ αυτί «εγώ ήρθα για τον Χρυσοχοϊδη», ο οποίος άδει Εγώ γεννήθηκα τρελός, αλήτης και Σαλονικιός προκαλώντας ρίγη κεφιού!