Μια γυναίκα προσπαθεί να επιλέξει μεταξύ του Κορυδαλλού και του κινηματογράφου. Μια άλλη απλώς να διοριστεί. Ένας φυγόδικος εκτελεί τρεις αστυνομικούς, που δεν σέβονται το δικαίωμά του να ολοκληρώσει το γεύμα του. Η «Βίλα Βικτωρία», όπου οι γυναίκες χάνονται. Ο γάμος ως σωσίβια λέμβος που οδηγεί στην άβυσσο. Δυο ξαδέλφια που ερωτεύονται. Η Πρόνοια ως μια μορφή καταστολής. Οι άγριοι νόμοι του χωριού. Η αξιοπρέπεια και το τίμημά της. Ο κύριος ανακριτής και μια περίεργη υπόθεση αυτοκτονίας.

Είναι κάποιες από τις ιστορίες που περιέχονται στο βιβλίο "Ο Κόσμος που πεθαίνει και ο κόσμος που έρχεται" (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη) την εξαιρετική ανθολογία διηγημάτων της Γαλάτειας Καζαντζάκη, που προετοιμάστηκε από την ίδια το 1962, αλλά εκδόθηκε τον επόμενο χρόνο, λίγο καιρό μετά το θάνατό της.
Το βιβλίο αυτό ήταν η πρώτη επαφή μου με τη Γαλάτεια Καζαντζάκη και ομολογώ πως ο αβίαστα ρέων λόγος της, ο βαθιά ανθρωπιστιστικός και ψυχογραφικός στοχασμός της και η διαχρονικότητα των όσων γράφει ήταν μία απρόσμενα ευχάριστη έκπληξη.


Ποια είναι η Γαλάτεια Καζαντζάκη
Η συγγραφέας, κριτικός και μεταφράστρια Γαλάτεια Καζαντζάκη (1881-1962) ήταν κόρη του λόγιου και εκδότη Στυλιανού Αλεξίου και αδελφή της συγγραφέως Έλλης Αλεξίου και του ποιητή Λευτέρη Αλεξίου. Υπήρξε επίσης σύζυγος του Νίκου Καζαντζάκη και, αργότερα, με δεύτερο γάμο, του κριτικού και ποιητή Μάρκου Αυγέρη.

Γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης, σπούδασε σε γαλλικό σχολείο και από νεαρή ηλικία ξεκίνησε να δημοσιεύει ποιήματα και μεταφράσεις με το ψευδώνυμο Lalo de Castro. Tο 1909 δημοσίευσε στο περιοδικό Nουμάς τη νουβέλα Ridi Pagliaccio με το πατρικό της όνομα (Γαλάτεια Aλεξίου), ενώ κατά τη διάρκεια του γάμου της με τον Kαζαντζάκη χρησιμοποιούσε το ψευδώνυμο Πετρούλα Ψηλορείτη.

Λόγω της συμμετοχής της στην αριστερή πρωτοπορία, η μεταξική δικτατορία τη συνέλαβε και της στέρησε το δικαίωμα να δημοσιογραφεί, ενώ αργότερα, μετά την Απελευθέρωση, απολύθηκε λόγω «κοινωνικών φρονημάτων» από τη θέση της στη Βιβλιοθήκη του Δήμου Αθηναίων.

Συνεργάστηκε με πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και ασχολήθηκε με όλα τα είδη του γραπτού λόγου. Έγραψε μυθιστορήματα (Γυναίκες, Άνθρωποι και υπεράνθρωποι κ.ά.), θεατρικά (Με κάθε θυσία, Ενώ το πλοίο ταξιδεύει κ.ά.), συλλογές διηγημάτων (11 π.μ. - 1 μ.μ., Κρίσιμες στιγμές κ.ά.), ποιήματα, παιδικά (Μια μικρή ηρωίδα, Οι τρεις φίλοι κ.ά.), καθώς και αναγνωστικά για το σχολείο. Τα θεατρικά της έργα έχουν δημοσιευτεί σε έναν τόμο με τον τίτλο Αυλαία.


Γεωργία Οικονόμου