Είσαι φίλος μου;
Όχι.
Μου έχεις εμπιστοσύνη;
Ναι.
Αγάπα με ή σκότωσε με.
Δεν καταλαβαίνω.

Η Νέα Σκηνή, παρουσιάζει φέτος το έργο της Σάρα Κέιν "Καθαροί, Πια". Σε έναν άλλο θεατρικό χώρο (Ροές) και όχι στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων. Ένα έργο για τον ακραίο έρωτα και κατά δεύτερο λόγο για τη βία. Όχι όμως τη βία των "πελτέδων", αλλά τη βία ως απαραίτητο συστατικό της ανθρώπινης υπόστασης. Στη συνέντευξη Τύπου, ο Λευτέρης Βογιατζής μονοπώλησε με τη γοητεία του το ενδιαφέρον μας. Μας μίλησε με ενθουσιασμό για το έργο, για τη συνεργασία του με την Αμαλία Μουτούση, για την παράσταση που κάνει πρεμιέρα Παρασκευή 6 Απριλίου.

Το πρώτο έργο της Σάρα Κέιν, "Blasted", της συγγραφέως που αυτοκτόνησε 28 χρονών με τα κορδόνια των παπουτσιών της, έπεσε σα βόμβα στο Λονδίνο. Η γλώσσα των έργων της είναι επιφανειακά φτωχή, οι φράσεις της σαν τίτλοι τραγουδιών, κοινότοπες φράσεις, στις οποίες δε δίνουμε σημασία, αλλά σημαίνουν τα πάντα. Κομματάκια γλώσσας, αντίθετα προς κάθε ωραιότητα. Η Κέιν χρησιμοποιεί μόνο τα απαραίτητα, τα στοιχειώδη, που όμως όταν φτάσεις να τα αγγίξεις, έχουν πάρα πολλές πλευρές.

"Πέσανε να το φάνε το κοριτσάκι", λέει ο Λ. Βογιατζής, που δηλώνει ότι τα έργα της Κέιν τον συγκινούν ολοκληρωτικά: "Η επαφή μου μαζί τους έχει αλλάξει πράγματα στη ζωή μου, που ακόμα δεν τα ξέρω, αλλά τα διαισθάνομαι."

Η παράσταση διαθέτει αρκετή βία και γυμνό. Οι ήρωες κάνουν έρωτα, βασανίζουν και βασανίζονται, ακρωτηριάζονται. Πως όμως μεταφέρονται όλα αυτά στη σκηνή; "Το έργο είναι πλούσιο σε μεταφορικότητα. Δηλαδή, ένας άνθρωπος που του κόβουν τα χέρια, πεθαίνει από αιμορραγία, στο έργο όμως συνεχίζει να ζει. Η Γκρέις κάνει έρωτα με τον αδερφό της, που όμως είναι νεκρός." Άρα, ο ρεαλισμός δεν είναι τόσο σημαντικός, γιατί το ίδιο το έργο τον αναιρεί.

Η συνέχεια . . . στη σκηνή του θεάτρου Ροές.