Sankai Juku (****)

20.02.2009
Αν και δύσκολο να εμβαθύνει κανείς με Δυτικούς όρους στα σύμβολα πίσω από την παράσταση 'Ο Καρπός του Κουμκουάτ' της ομάδας χορού Sankai Juku, το θέαμα της Τρίτης 17/02 στο Θέατρο Παλλάς μας φάνηκε εντυπωσιακά λυρικό.

Αν και είναι δύσκολο να εμβαθύνει κανείς με Δυτικούς όρους στα σύμβολα πίσω από την παράσταση 'Ο Καρπός του Κουμκουάτ' της ομάδας χορού Sankai Juku, το θέαμα της Τρίτης 17/02 στο Θέατρο Παλλάς ήταν συγκινητικά λυρικό.

Η πειραματική γιαπωνέζικη ομάδα χορού Sankai Juku (όνομα που σημαίνει "το στούντιο δίπλα στο βουνό και τη θάλασσα") είναι μια από τις πιο γνωστές ομάδες που εφαρμόζει την ιαπωνική τεχνική Butoh. Για τον Ushio Amagatsu, ιδρυτή-χορογράφο και καλλιτεχνικό διευθυντή της ομάδας, το Butoh είναι ένας διάλογος με τη βαρύτητα...

Η ονειρική ζεν αισθητική, την οποία έχτισαν βήμα βήμα οι Ιάπωνες χορευτές στη σκηνή του Παλλάς, ήρθε να δικαιώσει τη διεθνή φήμη της ομάδας - έστω και αν ένα μέρος του κοινού στην αίθουσα δεν κατάφερε να... συντονιστεί.

Δημιουργία, μεταμόρφωση και εξέλιξη είναι οι βασικές έννοιες πίσω από τον Καρπό του Κουμκουάτ. Τα ανδρόγυνα γκροτεσκ σώματα, βαμμένα ολόλευκα, μεταλλάσσονται σε μη ανθρώπινες φόρμες, καθώς περνούν τα διαδοχικά στάδια μιας 'οργανικής' μεταμόρφωσης.

Η παράσταση ήταν μια κινηματογραφική κοσμογονία, γεμάτη εικόνες της φύσης. Τα πουλιά και τα ψάρια είναι κυρίαρχα σύμβολα. Ζεύγη χορευτών συντίθενται και αποσυντίθενται με αργές κινήσεις που αποτυπώνουν ζεν καταστάσεις ηρεμίας ή/και φρικιαστικής έντασης (βασικά στοιχεία του Butoh).

Στην πρώτη σκηνή, ο ίδιος ο χορογράφος συστήνεται πίσω από έναν κατακκόκινο κύκλο με στολή μαθητή-στρατιώτη, για να διηγηθεί μια ιστορία για τις απαρχές της ζωής. Ο χορός του κλιμακώνεται με μια ανατριχιαστικά οχληρή -μέσα στην απόλυτη σιγή της- ωρυγή...

Ακολουθεί, ένα κουαρτέτο χορευτών, η μακριά φούστα των οποίων - μια καταπονημένη σάρκα από αίμα και σκόνη - γλιστράει ποιητικά σχεδόν από τους πάλλευκους γοφούς τους...

Πιο μετά, η λυρική σκηνή με το παγώνι - που απελευθερώνεται και παραμένει να περπατά στη σκηνή καθώς εξελίσσονται τα στάδια της 'ύπαρξης'. Ένα ντουέτο πήλινων χορευτών παλεύουν, η σύγκρουση(!), και ο παράξενος νάνος γελάει σπαρακτικά.

Η παράσταση τελειώνει με μια αναπανάληπτη εικόνα, που είναι και το σήμα κατατεθέν της ομάδας... Ένας γυμνός κατάλευκος χορευτής, κρέμεται τεντωμένος ανάποδα από έναν χρυσό χαρταετό, λουσμένος σε μπλε electric φως. Η τελετουργική περιστροφή του μοιάζει υπεράνθρωπα γαλήνια, καθώς προεκτείνεται με ακρίβεια ικανή να διαπεράσει τον ομφαλό της γης.

Χρ. Τσατσαράγκου
[email protected]