Σύγχρονος Βig Βrother, hacking, αλλόκοτα εγκεφαλογραφήματα και τζάκετς, περιβάλλον και μεγα-δίκτυα, όπως το τραπεζικό σύστημα και τα ΜΜΕ: Τα Υβρίδια έχουν στόχο να μας βοηθήσουν, μ' έναν άμεσο και δυναμικό τρόπο, να βιώσουμε και να σκεφτούμε τη σύγχρονη κατάσταση και να στοχαστούμε πάνω στην ασάφεια της σχέσης μας με τα δίκτυα που μας περιβάλλουν.
Στην πρωτότυπη αυτή έκθεση, που ουκ ολίγες φορές νιώσαμε πως περισσότερο ρέπει προς την τεχνολογία και την επιστήμη καθεαυτή, ξεναγηθήκαμε από τους ίδιους τους καλλιτέχνες. Mην έχοντας καμία ιδιαίτερη σχέση με επιστήμη και τεχνολογία, μείναμε να κοιτάζουμε με ανοιχτό το στόμα το κεντρικό της έκθεμα, μια γυάλινη δημιουργία που εμοιάζε βγαλμένη από ταινία επιστημονικής φαντασίας και αναδείκνυε το ερώτημα των κύκλων τεχνητής ζωής και της ενδεχόμενης επίδρασής τους στον κόσμο μας. Σ΄αυτό το έργο ένα φυτό αυτο-φωτοσυνθέτει και κάνει τα λύματα 12 σημείων της Αθήνας πηγή ενέργειας για την επιβίωση ενός νέου οικοσυστήματος (Plantas Autofotosintéticas).
Ίσως το πιο εντυπωσιακό, αλλά και κατανοητό για εμάς έργο, ήταν το Social Soul των Lauren McCarthy (ΗΠΑ) και Kyle McDonald (ΗΠΑ). Πρόκειται για μια εγκατάσταση που προβάλλει τη ροή δεδομένων του twitter από τον λογαριασμό του εκάστοτε επισκέπτη μέσα από 50 οθόνες και τις δεκάδες αντανακλάσεις τους, με αποτέλεσμα να δημιουργείται μια τρισδιάστατη ψηφιακή εμπειρία που περιβάλλει τον χρήστη της.
Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσίαζε η εικαστική εγκατάσταση, «Νεκρός καιρός», στην οποία ο επισκέπτης έρχεται αντιμέτωπος με το δράμα των μελών μιας οικογένειας που προσπαθεί να διαχειριστεί το πένθος από την αυτοκτονία του πάτερ-φαμίλια της. Οι μορφές τους θυμίζουν τη ζωγραφική των μεγάλων Φλαμανδών της πρώιμης Αναγέννησης, όμως η χρήση της τεχνολογίας για την πλοήγηση στο έργο δημιουργεί την αίσθηση ότι οι χαρακτήρες κατοικούν σε μια ιδιότυπη χρονική ζώνη.
Ο Paolo Cirio έκανε κάτι εντυπωσιακό. Στο δικό του έργο, το Loophole for all, αρχικά χάκαρε το μητρώο των εταιρειών offshore στα νησιά Κέιμαν και αποκάλυψε πάνω από 200.000 από αυτές. Στη συνέχεια, ο ακτιβιστής εικαστικός προώθησε μέσα από την ιστοσελίδα, Loophole4All.com, την πώληση σε χαμηλό κόστος πραγματικών ταυτοτήτων για ανώνυμες εταιρείες παρουσιάζοντας Πιστοποιητικά Ιδρυσης που έφεραν το όνομα και την υπογραφή του. Στόχος της εννοιολογικής «κομπίνας» ήταν ο εκδημοκρατισμός των προνομίων που απολαμβάνουν οι offshore επιχειρήσεις. Όπως ήταν αναμενόμενο, η ευρηματική περφόρμανς του εξόργισε τις Αρχές στα Νησιά Κέιμαν, διεθνείς νομικές εταιρείες, την PayPal και τους πραγματικούς ιδιοκτήτες των εταιρειών.
Ενδιαφέρον παρουσίασε και το «Inhibition» του δικού μας Μαρίνου Κουτσομιχάλη, ένα έξυπνο headset το οποίο καθώς παρακολουθεί την εγκεφαλική δραστηριότητα του χρήστη του παράγει ήχους που δυσχεραίνουν τη συγκέντρωση και αποσυντονίζουν τους εγκεφαλικούς ρυθμούς, αλλά και το «Memory Overlay» των επίσης δικών μας, της Αφροδίτης Ψαρρά και της Μαριλένας Γεωργαντζή που δεν δημιούργησαν απλώς ένα νέο έργο, αλλά οργάνωσαν επίσης εργαστήρια στα οποία νέοι άνθρωποι μπορούν να αφήσουν απολύτως ελεύθερη τη φαντασία τους κατά την προσέγγισή τους στη δυνατότητα ενός δεύτερου δέρματος – έξυπνα τζάκετ, e-crafts και τεχνολογία με μορφή ρούχων. Memory Overlay είναι ο τίτλος του έργου που συνέλαβαν οι δύο καλλιτέχνιδες ως πηγή της έμπνευσής τους: ένα τζάκετ που υλοποιεί τον άυλο κόσμο των αισθημάτων, των αναμνήσεων και της γλώσσας και το οποίο περνάει αυτές τις πληροφορίες στο περιβάλλον του.
Σημειώστε πως η έκθεση Υβρίδια προβάλλει 16 έργα από μια κατεξοχήν διεθνή ομάδα καλλιτεχνών, στην οποία περιλαμβάνονται και οι Έλληνες καλλιτέχνες Αφροδίτη Ψαρρά και Μαρίνος Κουτσομιχάλης, καθώς και ο εγκατεστημένος στην Αθήνα Βρετανός καλλιτέχνης James Bridle.
Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
7 Νοεμβρίου 2016 – 15 Ιανουαρίου 2017 | 12:00-21:00
Γεωργία Οικονόμου
