«Επικοινωνώ, άρα είμαι ελεύθερος» στη Στέγη

28.09.2016

Η Στέγη συμμετέχει στην 31η Πανελλήνια Έκθεση Έργων Κρατουμένων και Προϊόντων Φυλακών, με φωτογραφίες από το εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Επικοινωνώ, άρα είμαι ελεύθερος» που πραγματοποιήθηκε τη σαιζόν 2015-16.

Η 31η Πανελλήνια Έκθεση Έργων Κρατουμένων και Προϊόντων Φυλακών φιλοξενεί έκθεση φωτογραφίας με υλικό που αντλήθηκε από το εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Επικοινωνώ, άρα είμαι ελεύθερος». Το πρόγραμμα, που αποτέλεσε μια πρωτοβουλία της Στέγης Ιδρύματος Ωνάση σε συνεργασία με τη ΜΚΟ AMAKA, υλοποιήθηκε την περσινή χρονιά στην Υπηρεσία Επιμελητών Ανηλίκων Πειραιά και σε σχολεία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Αττικής στοχεύοντας στην ανάπτυξη ενός φωτογραφικού διαλόγου μεταξύ των συμμετεχόντων, με έμφαση στην προστασία των δικαιωμάτων των γυναικών, των παιδιών, των προσφύγων, των Ρομά, των ανθρώπων με αναπηρία και των μειονοτήτων.

Η 31η Πανελλήνια Έκθεση Έργων Κρατουμένων και Προϊόντων Φυλακών διοργανώνεται από τη Γενική Γραμματεία Αντεγκληματικής Πολιτικής του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και πραγματοποιείται στο Κτίριο του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, Ερμού 134-136, από τις 30 Σεπτεμβρίου έως τις 9 Οκτωβρίου.

Λίγα λόγια για το εκπαιδευτικό πρόγραμμα:
Μαθητές δύο σχολείων από την Αττική ανέπτυξαν διάλογο με την ομάδα εφήβων της Υπηρεσίας Επιμελητών Ανηλίκων του Πειραιά, με θέμα τα ανθρώπινα δικαιώματα και το πώς αυτά βιώνονται στο περιβάλλον μας. Στόχος ήταν να δημιουργηθεί ένα αλφαβητάρι στερεοτύπων που εμποδίζουν την ισότιμη και ελεύθερη επικοινωνία με τον «άλλον» και των λέξεων που λειτουργούν ως αντίδοτο στα στερεότυπα.

Ποιος είναι ο «άλλος» στο περιβάλλον μου;
Πώς επικοινωνώ μαζί του, τι γνωρίζω πραγματικά γι' αυτόν και τι θα ήθελα να μάθω;

Στην αρχή, οι καλλιτέχνες-θεραπευτές δίδαξαν τις δύο ομάδες βασικές τεχνικές φωτογραφίας, εφαρμόζοντας παράλληλα πρακτικές έκφρασης και θεραπείας μέσω της Τέχνης. Φωτογραφικοί περίπατοι, βιωματικές δραστηριότητες και ανοιχτές συζητήσεις καλλιέργησαν την αυτοπεποίθηση και την έκφραση των συμμετεχόντων και έδωσαν το έναυσμα για δημιουργικό διάλογο μεταξύ τους.

Στη συνέχεια, οι έφηβοι «συστήθηκαν» μέσα από τη φωτογραφία, δημιούργησαν και αντάλλαξαν φωτογραφίες, κολάζ, κείμενα και σκέψεις, ενώ παράλληλα ενημερώθηκαν για τη διεθνή προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς και των επιμέρους δικαιωμάτων των γυναικών, των παιδιών, των ηλικιωμένων, των ατόμων με αναπηρία και των μειονοτήτων.

Και κάπως έτσι ξεκίνησε ο διάλογος. Κάθε συμμετέχων από τις δύο ομάδες ανέλαβε την «αποστολή» του: Πώς θα ήταν αν ήμουν άστεγος ή μετανάστης;

Με τον τρόπο αυτόν, οι έφηβοι από κάθε ομάδα που διάλεξαν την ίδια θεματική δημιούργησαν ζευγάρια. Οι έφηβοι του κάθε ζευγαριού, αν και δεν συναντήθηκαν κατά τη διάρκεια του προγράμματος σε φυσικό χώρο, επικοινώνησαν σκέψεις και συναισθήματα στο «ταίρι» τους, μέσω της φωτογραφίας. Έτσι, ο καθένας ανακάλυψε κοινά σημεία και διαφορές και κινήθηκε προς την αμοιβαία κατανόηση του άλλου.

Στο τέλος του προγράμματος, οι ομάδες συναντήθηκαν στη Στέγη για να συζητήσουν και να δημιουργήσουν από κοινού το έντυπο και ψηφιακό αλφαβητάρι τους, χρησιμοποιώντας τεχνικές βίντεο και κολάζ.