West Side Story: Οι κακόφημες συνοικίες του ξαναστήνονται στο Μέγαρο

13.09.2016

Tην πιο επιτυχημένη μουσικοχορευτική παράσταση του φετινού καλοκαιριού, το λαμπερό «West Side Story» της Καμεράτα, θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν στο Μέγαρο όσοι δεν πρόλαβαν να το δουν. Το «West Side Story» ανεβαίνει για πέντε μόνο παραστάσεις στην Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη το Σάββατο 15, την Κυριακή 16, την Τετάρτη 19, την Πέμπτη 20 και την Παρασκευή 21 Οκτωβρίου (με πρόζα στα ελληνικά, τραγούδια στα αγγλικά και ελληνικούς υπέρτιτλους).

Το αεικίνητο ορχηστρικό σύνολο που δρέπει δάφνες εντός και εντός ελληνικών συνόρων, υπό την καθοδήγηση του διεθνώς καταξιωμένου μαέστρου Γιώργου Πέτρου (15, 16 & 19/10), θα αναμετρηθεί και πάλι με την απαιτητική, γεμάτη εναλλαγές, παρτιτούρα του σπουδαίου αρχιμουσικού και συνθέτη Λέοναρντ Μπερνστάιν, ο οποίος σφράγισε ανεξίτηλα την ιστορία της μουσικής του 20ού αιώνα, γράφοντας ίσως το διασημότερο θεατρικό (Μπρόντγουεϊ, 1957) αλλά και κινηματογραφικό (10 όσκαρ, 1961) μούζικαλ όλων των εποχών. Στο λιμπρέτο του Άρθουρ Λώρεντς, η σαιξπηρική ιστορία του Ρωμαίου και της Ιουλιέττας μεταμορφώνεται στο συγκλονιστικό αφήγημα ενός σύγχρονου τραγικού έρωτα, ενώ οι στίχοι του Στήβεν Σόντχαϊμ μετατρέπονται σε ουσιαστικό δραματουργικό στοιχείο, με τον χορό να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην εξέλιξη της πλοκής.

Διαβάστε επίσης: Είδαμε το West Side Story στο Μέγαρο [και στις κακόφημες συνοικίες του βρήκαμε την... αγάπη]

και Μπήκαμε στις πρόβες του πολυαναμενόμενου West Side Story! [photos]

Η δράση μεταφέρεται στη Νέα Υόρκη, εστιάζοντας στην έχθρα ανάμεσα σε δύο νεανικές συμμορίες: στους Αμερικανούς «Σίφουνες» και στους Πορτορικανούς «Καρχαρίες». Μέσα σε αυτό το κλίμα αντιπαλότητας –μιας αντιπαλότητας που ακροβατεί ανάμεσα στο εφηβικό παιχνίδι και στα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα της εποχής μας (ρατσισμός, μεταναστευτικό, μισαλλοδοξία)–, γεννιέται ο έρωτας ανάμεσα στην Πορτορικανή Μαρία και στον Αμερικανό Τόνυ.

Οι φωτεινές δόσεις χιούμορ και η χορευτική μουσική με άφθονα στοιχεία τζαζ και λάτιν αναδεικνύουν με αριστοτεχνικό τρόπο ότι το «West Side Story» ήταν και παραμένει μία από τις πιο συγκινητικές ιστορίες αγάπης του μουσικού θεάτρου.

Στο «West Side Story» της Καμεράτα τη σκηνοθεσία υπογράφουν ο Γιώργος Πέτρου, ο οποίος έχει κάνει επίσης τη μετάφραση του έργου, και ο Αμερικανός Τζον Τοντ, πολυβραβευμένος σπεσιαλίστας του είδους, που είναι και ο χορογράφος της παράστασης. Τα σκηνικά σχεδίασε ο γνωστός σκηνοθέτης και σκηνογράφος Πάρις Μέξης, ενώ τα κοστούμια είναι της Γεωργίνας Γερμανού. Στους φωτισμούς, ο Γιώργος Τέλλος και στη διδασκαλία πρόζας, ο Παντελής Δεντάκης.

Οι μουσικοί του αγαπημένου συνόλου πλαισιώνουν έναν πολυμελή θίασο νεαρών τραγουδιστών, χορευτών και ηθοποιών. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους εμφανίζονται η Μαρίνα Σάττι (Μαρία), ο Γιάννης Καλύβας (Τόνυ), ο Ιάσονας Μανδηλάς (Ριφ) και η Ελένη Σταμίδου (Ανίτα).

Ο Γιώργος Πέτρου για την παράσταση: «Οι επιλογές του Μπερνστάιν αποτελούν για όλους εμάς την αφετηρία με βάση την οποία θα προσδιορίσουμε τη δική μας στάση και αισθητική, όσον αφορά τη μουσική ερμηνεία. Σήμερα λοιπόν αποτελεί μεγάλη πρόκληση να διακρίνει κάνεις τη λεπτή γραμμή που διαχωρίζει την οπερατική ερμηνεία από την πεπατημένη του αμερικανικού μιούζικαλ. Να αποφύγει τόσο τα οπερατικά όσο και τα «μιουζικαλίστικα» εφέ, με στόχο μια ηχητική εικόνα ειλικρινή, διάφανη και άμεση. Με στόχο ένα τραγούδι που θα μεταδίδει στο ακέραιο κάθε συναισθηματική απόχρωση, που θα τονίζει τον λόγο, αλλά θα διατηρεί το μπελ κάντο της φωνής που τόσο αγαπάμε στην όπερα. Κάτι που μεταφέρεται και στην πρόζα: άμεση, κατανοητή, με μουσικό timing, έτσι ώστε οι νότες να βγαίνουν ως προέκταση του ίδιου του λόγου. Η πληθωρική ορχηστρική γραφή του Μπερνστάιν και των ενορχηστρωτών του αποτελεί μεγάλο πειρασμό για τους μουσικούς. Όμως, ο ίδιος ο συνθέτης, ο οποίος τους ζητάει σχεδόν το αδύνατον από άποψη τεχνικών δυσκολιών, απαιτεί επίσης να τιθασεύσουν των ήχο τους και να αναμειχθούν με την ανθρώπινη φωνή, τόσο στο underscoring (δηλ. στη μουσική που παίζεται κάτω από πρόζα) όσο και στο τραγούδι: από το εξωστρεφές μεγαλειώδες μάμπο μέχρι τη μουσική δωματίου του τσάτσα και της σκηνής της γνωριμίας των δύο πρωταγωνιστών».

Μουσική: Λέοναρντ Μπερνστάιν

Στίχοι: Στήβεν Σόντχαϊμ

Κείμενο: Άρθουρ Λώρεντς

Μουσική διεύθυνση: Γιώργος Πέτρου (15, 16, 19/10)

Νίκος Λαάρης (20, 21/10)

Σκηνοθεσία: Γιώργος Πέτρου – Τζον Τοντ

Σκηνικά: Πάρις Μέξης

Κοστούμια: Γεωργίνα Γερμανού

Χορογραφία: Τζον Τοντ

Διδασκαλία πρόζας: Παντελής Δεντάκης

Φωτισμοί: Γιώργος Τέλλος

Μετάφραση: Γιώργος Πέτρου

Σχεδιασμός ήχου: Σπύρος Κασίμης

Σίφουνες
ΤΟΝΥ: Γιάννης Καλύβας
ΡΙΦ: Ιάσονας Μανδηλάς
ΤΙΓΡΗΣ: Άρης Πλασκασοβίτης
ΝΤΗΖΕΛ: Κωνσταντίνος Ρεπάνης
ΨΗΛΟΣ: Γιώργος Αλεβιζάκης
ΛΙΜΠΑΣ: Βαγγέλης Ζαπατιώτης
ΜΠΕΜΠΗΣ: Οδυσσέας Κωνσταντίνου
ΧΙΟΝΑΤΟΣ: Βασίλης Κούρτης
ΒΕΛΜΑ: Μιμή Αντωνάκη
ΓΚΡΑΣΙΕΛΛΑ: Άννα Μάγκου
ΠΑΡΑΛΙΓΟ: Μαρία Μοσχούρη
ΜΙΝΙ: Αυγή Παναγιωτοπούλου
ΚΛΑΡΙΣ: Άννα Λιανοπούλου
ΠΩΛΙΝ: Αρετή Παλούκη

Καρχαρίες
ΜΑΡΙΑ: Μαρίνα Σάττι
ΜΠΕΡΝΑΡΝΤΟ: Αντρέας Βούλγαρης
ΤΣΙΝΟ: Βαγγέλης Αγγελάκης
ΠΕΠΕ: Γιώργος Βουντάς
ΝΤΙΟ: Αντώνης Στρούζας
ΛΟΥΙΣ: Αντρέας Labner
ΤΟΡΟ: Κοσμάς Μεταξόπουλος
ΧΟΥΑΝΟ: Παναγιώτης Πολίτης
ΑΝΙΤΑ: Ελένη Σταμίδου
ΡΟΖΑΛΙΑ: Βάσια Ζαχαροπούλου
ΦΡΑΝΣΙΣΚΑ: Άννα Φιλιππάκη
ΚΟΝΣΟΥΕΛΑ: Ευγενία Λιάκου
ΤΕΡΕΣΙΤΑ: Ειρήνη Αραμπατζή
ΜΑΡΓΚΑΡΙΤΑ: Βαρβάρα Νεμπή

Οι «μεγάλοι»
ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ: Χρήστος Σιμαρδάνης
ΑΣΤΥΝΟΜΟΣ: Θοδωρής Σκυφτούλης
ΓΚΛΑΝΤ ΧΑΝΤ: Δημήτρης Δημόπουλος
ΓΙΑΤΡΟΣ: Κώστας Κορωναίος