Η ιστορία γνωστή, αγαπημένη και υπέρ του δέοντος ρηξικέλευθη για την εποχή που γράφτηκε: Με φόντο το περιβάλλον της αριστοκρατικής Ρωσίας, όπου οι ανθρώπινες σχέσεις αλλοιώνονται από τις κοινωνικές συμβάσεις, τον καθωσπρεπισμό και την υποκρισία, η Άννα Καρένινα μια νέα όμορφη γυναίκα της υψηλής κοινωνίας ζει σε μια καταπιεστική γι' αυτήν οικογένεια μαζί με τον σύζυγo και το μικρό γιο της. Η ισορροπία της ζωής της ανατρέπεται, όταν γνωρίζει και ερωτεύεται τον Βρόνσκι, ένα νέο όμορφο, πλούσιο και κοσμικό κόμη. Η αίσθηση του καθήκοντος απέναντι στο σύζυγο και η αγάπη για το παιδί της δεν δείχνουν να είναι αρκετά για να την αποτρέψουν από την τελική καταστροφή. Τα πράγματα δυσκολεύουν ολοένα και περισσότερο από τη στιγμή που μένει έγκυος και αποκτάει ένα κοριτσάκι από τον Βρόνσκι. Ο σύζυγός της δέχεται να κρατήσει το παιδί και να του δώσει μια θέση στην οικογένειά του, όμως η Άννα είναι αδύνατον πια να μείνει μαζί του. Η κοινωνική κατακραυγή και η αβέβαιη θέση της τη ρίχνουν σε βαθιά μελαγχολία. Προσωρινά βρίσκει καταφύγιο και παρηγοριά στην απατηλή ηρεμία που της χαρίζει η μορφίνη, αλλά πολύ σύντομα ανακαλύπτει ότι έχει βρεθεί σ' ένα τραγικό αδιέξοδο.
Η παράσταση που έστησε ο Πέτρος Ζούλιας άφησε ανάμεικτα συναισθήματα με κυρίαρχο αυτό μιας μεγάλης απορίας. Απορία για το πώς κατάφερε ο σκηνοθέτης να «πνίξει» στην κλασικότητά του ένα τόσο διαχρονικό έργο. Αντ’ αυτού μας πρόσφερε μια στείρα και τελείως γραμμική αφήγηση της ιστορίας, διάρκειας τρεισίμισι ωρών, που θα καταντούσε ανυπόφορη αν η ιστορία δεν ήταν από μόνη της τόσο ενδιαφέρουσα και αν δεν συμμετείχαν τόσο καλοί ηθοποιοί. Καμία πρωτοτυπία, καμία σύνδεση με το σήμερα, καμία προσπάθεια να ανοιχτεί ένα πεδίο διαλόγου γύρω από τις επιλογές της τραγικής ηρωίδας που αντικατοπτρίζουν πλήρως το δικαίωμα στην ατομική ελευθερία και καταβαραθρώνουν τις αποπνικτικές κοινωνικές συμβάσεις που ευνουχίζουν κάθε απόπειρα του ατόμου να ακολουθήσει τα θέλω του. Καμία επίσης ισορροπία αναφορικά με το τι να κρατήσει και τι να αφήσει έξω από τη θεατρική αυτή εκδοχή, ώστε να την κάνει πιο «σφικτή» (χαρακτηριστικό παράδειγμα, η σκηνή που πρωταγωνιστεί ο Σπύρος Μπιμπίλας. Ήταν πέρα για πέρα περιττή). Επιπλέον, ενώ το σκηνικό ήταν εντυπωσιακό και πρωτότυπο, καθώς πάνω του δέσποζε ένα τρένο που περιστρεφόταν διαρκώς με τη φορά των δεικτών της ώρας σαν ένα ρολόι, δεν το εκμεταλλεύτηκε στο ελάχιστο. Τουναντίον, οι πρωταγωνιστές έμπαιναν και έβγαιναν από τα βαγόνια του χωρίς να δημιουργούν καμία περαιτέρω αίσθηση του τραγικού τέλους που ολοένα και πλησίαζε.
Τέλος, ενώ κατάφερε να έχει τη Μαρία Ναυπλιώτου στο ρόλο της Καρένινα, μια ηθοποιό που ο ρόλος αυτός μοιάζει να έχει γραφτεί επάνω της, ενώ κατάφερε να έχει τον στιβαρό Λάζαρο Γεωργακόπουλο στο ρόλο του Καρένιν, κατάφερε να αποτύχει στο ρόλο του Βρόνσκιν επιλέγοντας τον Ορφέα Αυγουστίδη. Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, η Μαρία Ναυπλιώτου έδωσε μία εξαιρετική ερμηνεία με βάθος και ουσία εκφράζοντας απόλυτα τον ταραχώδη ψυχισμό της ηρωίδας, ιδιαίτερα στα σκαμανεβάσματά του. Ο Λάζαρος Γεωργακόπουλος ήταν στιβαρός και πολύ πειστικός ως συντηρητικός Καρένιν, που θα μπορούσε να ανεχτεί ο,τιδήποτε προκειμένου να μη δώσει περαιτέρω δικαιώματα και να κρατήσει την οικογένειά του ενωμένη. Ο Ορφέας Αυγουστίδης ατύχησε, καθώς δεν μπόρεσε να αναμετρηθεί με το θεατρικό εκτόπισμα της Ναυπλιώτου και να μας πείσει πως αποτελεί το αντικείμενο του πόθου της. Φαινόταν «λίγος» μπροστά της, ιδιαίτερα στη σκηνή που οι δυο τους στο αποκορύφωμα του πάθους τους χόρεψαν, χαρίζοντάς μας μία άνευρη και χωρίς συναίσθημα σκηνή (εδώ έφτιαξε κυρίως η κινησιολογία- χορογραφία του Φώτη Διαμαντόπουλου που δεν «στήθηκε» πάνω στους σωματότυπους των δύο πρωταγωνιστών). Ως προς τους υπόλοιπους ρόλους, πολύ καλές ερμηνείες έδωσαν η Ευδοκία Ρουμελιώτη και η Ευγενία Δημητροπούλου , αλλά και ο Μάξιμος Μουμούρης με τον Ηλια Μελέτη. Ως επί το πλείστον διεκπεραιωτική η Μυρτώ Αλικάκη και στα όρια της εκνευριστικής καρικαρούρας η ερμηνεία του Γεράσιμου Γεννατά.
Αξίζει να δει κάποιος αυτήν την Αννα Καρένινα; Μόνο και μόνο αν είναι λάτρης του κλασικού και του συγκεκριμένου έργου ή αν θέλει να δει την Μαρία Ναυπλιώτου σ΄αυτό το ρόλο.
Γεωργία Οικονόμου
[email protected]
