Η γυναίκα και η πόλη, η γυναίκα ως πόλη, η γυναίκα πάνω από την πόλη. Μικροϊστορία και μακροϊστορία. Ποίηση και πραγματικότητα. Κι όλα αυτά μέσα από τα μάτια ενός παιδιού στα μέσα της δεκαετίας του ’50, του ανιψιού της του αγαπητού, προνομιακού ακροατή και εταστικού παρατηρητή της Πανωραίας, ο οποίος, αφηγούμενος αναδρομικά τις αναμνήσεις του από εκείνη, δεν επεμβαίνει, δεν εξηγεί, δεν υπομνηματίζει τα λόγια και τις πράξεις της. Στα εξήντα στιγμιότυπα, εν είδει κινηματογραφικών σεκάνς, που επιλέγει παραδειγματικά να ανακαλέσει, αφήνει να λάμψει, μεστός μέσα στην παράδοξη απλότητά του, ο λόγος μιας γυναίκας που, κατ’ αναλογίαν με τον Monsieur Jourdain του Μολιέρου, μιλούσε χωρίς να γνωρίζει ότι κάνει ποίηση.
Φορέας μιας μαγικής και εν ταυτώ πραγματιστικής σκέψης, η οποία, αν και παραπέμπει στη λαϊκή σοφία, δεν εκπίπτει ποτέ σε θυμοσοφικό φολκλόρ, η Πανωραία μοιάζει με τον τρελό του χωριού που κατορθώνει να δει τα πράγματα μέσα στην απόλυτη διαύγειά τους (κάποτε και με ειρωνική απόσταση). Κι αυτό γιατί, έχοντας ζήσει τρεις κατοχές κι έναν εμφύλιο πόλεμο, η Πανωραία δεν περιμένει πλέον άλλη φρίκη να γνωρίσει. Φαινομενικά αποκομμένη από την τρέχουσα καθημερινότητα (ο χρόνος φαίνεται να έχει σταματήσει γι’ αυτήν), ζει σε έναν δικό της κόσμο, εφιαλτικό περισσότερο παρά ονειρικό, όπου βιώνει πιο έντονα και εντατικά το δράμα της ανθρώπινης κατάστασης. Έτσι, αυτή η παράξενη γριά με τις κρυπτικές φράσεις και τις τελετουργικές συνήθειες εγγράφει στο σώμα και την ψυχή της τα πάθη της πόλης και ανάγεται σε σύμβολό της, γίνεται η φωνή και η συνείδησή της. Μέσα από τη δική της ατομική και οικογενειακή ιστορία, ανασυστήνεται και μνημειώνεται η Δράμα των δεκαετιών του ’40 και του ’50: η Δράμα των σκοτωμένων στις μάχες ή τις σφαγές, των μαυροφορεμένων γυναικών, των εκτοπισμένων Εβραίων, της φτώχειας, των εμφύλιων και μη παθογενειών, αλλά και η Δράμα των πρωτομαγιάτικων πανηγύρεων, της αυλής, της γειτονιάς. Ακόμη περισσότερο, η Πανωραία, αντεστραμμένο είδωλο της Γυναίκας της Ζάκυθος, κατορθώνει να αναδειχθεί σε σύμβολο της ανθρώπινης μοίρας.
Συγγραφέας: Νάσος Βαγενάς
Σκηνοθεσία: Θοδωρής Γκόνης
Σκηνικά-Κοστούμια: Ελένη Στρούλια
Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας
Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Κατερίνα Συμεωνίδου
Βοηθός Σκηνογράφου: Άρης Κοτζαμανίδης
Ερμηνεύουν: Ζωή Κυριακίδου, Παύλος Σταυρόπουλος
INFO:
Θέατρο Αντιγόνη Βαλάκου (Αβέρωφ 13, Καβάλα)
Σάββατο 26 και Δευτέρα 28 Μαρτίου, στις 21.00
Κυριακή 27 Μαρτίου, στις 20.00
Τιμές εισιτηρίων: 10 € - 7 € (φοιτητικό, άνεργων, πολυτέκνων).
Για περισσότερες πληροφορίες και κρατήσεις μπορείτε να καλείτε στα τηλέφωνα του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας 2510. 220876 – 7 ώρες γραφείου.
