Η Πάτρα γεμίζει... Αίματα

23.04.2015

Με χιούμορ, λοξή ματιά, σουρεαλισμό και οξυδέρκεια, ο Ευθύμης Φιλίππου και η Αργυρώ Χιώτη μιλούν για τις ανοιχτές πληγές του σύγχρονου ανθρώπου. Ο σεναριογράφος του «Κυνόδοντα» Ευθύμης Φιλίππου και η τολμηρή σκηνοθέτης Αργυρώ Χιώτη υπογράφουν μια παράλογη παράσταση-συναυλία γεμάτη παραδοξότητες και σκοτεινό χιούμορ.

Μετά τη θριαμβευτική διεθνή αποδοχή του Κυνόδοντα, των Άλπεων και του The Lobster, ο σεναριογράφος των ταινιών που έκαναν κάποιους κριτικούς στο εξωτερικό να μιλήσουν για το New Weird Greek Cinema, γράφει το πρώτο του θεατρικό έργο αποκλειστικά για τη διακεκριμένη ομάδα VASISTAS και τη Στέγη. Μια από τις πιο ξεχωριστές σκηνοθέτες της νεότερης γενιάς, η Αργυρώ Χιώτη με τις εξαίσιες ατμόσφαιρες και την πάλλουσα θεατρικότητα, το ανεβάζει σαν ένα πανκ ορατόριο για τις αγιάτρευτες πληγές μας.

«Ο Δημήτρης Καλαφάτης, 40 περίπου ετών, σκίζει κατά λάθος το λαιμό του τον Ιούλιο του 1989». Ο ήρωας του Ευθύμη Φιλίππου, σαν άλλος Φιλοκτήτης, βλέπει την πληγή του να μην κλείνει, να κακοφορμίζει και να αφήνει τα αιμάτινα ίχνη της στα αντικείμενα και τα πρόσωπα που τον περιβάλλουν: στο πουκάμισό του, στο μαξιλάρι του, στα σώματα της συζύγου και των παιδιών του. Γράφει γι’ αυτήν στον επιστήθιο φίλο του. Τα ΑΙΜΑΤΑ, το πρώτο θεατρικό έργο του εξαιρετικού Έλληνα σεναριογράφου, είναι η αλληλογραφία των δύο ανδρών.

Γραμμένο με τη μορφή των επιστολογραφικών αριστουργημάτων του Ρουσσώ, του Λακλό και του Γκαίτε, και διανθισμένο με χιούμορ, παραδοξότητες, παρανοϊκές ομιλίες πολιτικών και ονειροφαντασίες απλών θνητών, το έργο μεταμορφώνεται, με τη σκηνοθεσία της Αργυρώς Χιώτη, σε ένα πανκ ορατόριο, έμπλεο υπερρεαλισμού και κωμικής ευστροφίας. Η τολμηρή σκηνοθέτης της νεότερης γενιάς με το ιδιοσυγκρασιακό ύφος εναγκαλίζεται εξίσου την αισθητική αφαίρεση και την εννοιολογική πύκνωση, την ποιητική ατμόσφαιρα και την πάλλουσα θεατρικότητα και επεξεργάζεται με νέους όρους την έννοια του Χορού της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, όπως και της χορικότητας. Το θέμα της «κοινότητας» και οι σχέσεις μεταξύ δημόσιου και προσωπικού χώρου, συλλογικής και ατομικής μνήμης και αστικής και προσωπικής συνείδησης διατρέχουν τις παραστάσεις της, οι οποίες μπορούν να περιγραφούν και ως χορογραφημένα tableaux vivants.

Για τα ΑΙΜΑΤΑ, διαμορφώνει τη σκηνή σε ρινγκ, εντός του οποίου ενορχηστρώνει τις «κινούμενες εικόνες» μιας παράλογης παράστασης-συναυλίας: ενός ορατορίου σωμάτων και συναισθημάτων, ξέφρενων φαντασιώσεων και αποκαλυπτικών παραδοχών. Τα πρόσωπα της αλληλογραφίας ζωντανεύουν και μας προσκαλούν να γίνουμε μάρτυρες της πραγματικότητάς τους. Κάπως έτσι, το έργο γίνεται ένα μακροσκελές ερωτικό τραγούδι για την Ελλάδα της δεκαετίας του ’90, για τα προσωπικά και συλλογικά τραύματα και, εν τέλει, για το παράλογο του να ζεις σε έναν κόσμο στοιχειωμένο από τις ανοιχτές πληγές και τα ζωτικά ψεύδη.

Σκηνοθεσία: Αργυρώ Χιώτη

Σύμβουλος Δραματουργίας: Χριστιάνα Γαλανοπούλου

Σκηνικός χώρος: Εύα Μανιδάκη

Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας

Κοστούμια: Παύλος Θανόπουλος

Μουσική: Γιάννης Αγγελόπουλος (Jan van de Engel)

Βοηθός Σκηνοθέτη: Δάφνη Κούτρα, Ματίνα Περγιουδάκη

Καλλιτεχνικός συνεργάτης: Ariane Labed

Ηθοποιοί, ομάδα Vasistas: Ευδοξία Ανδρουλιδάκη, Αντώνης Αντωνόπουλος, Ελένη Βεργέτη, Ευθύμης Θέου, Τζωρτζίνα Χρυσκιώτη

Για τα ΑΙΜΑΤΑ συνεργάζονται με την ομάδα Vasistas οι:

Κώστας Κουτσολέλος και Εύη Σαουλίδου

Παραγωγή: Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών